Abnormale Pap-uitstrijkje-test: wat u moet weten

Wat is een uitstrijkje?

Hoogtepunten

1. Een abnormale uitstrijkjestest betekent nog niet dat u op dit moment kanker heeft.
2. Een uitstrijkje kan uw arts helpen pre-kankercellen te identificeren en met een behandelplan te komen zodat die cellen niet tot kanker kunnen ontwikkelen.
3. Volg de aanbevelingen van uw arts voor hoe vaak u een uitstrijkje moet krijgen. Als u een abnormale test heeft gehad, zal uw arts u waarschijnlijk vaker testen aanbevelen.

Een uitstrijkjestest is een eenvoudige procedure waarbij wordt gekeken naar abnormale celveranderingen in de baarmoederhals. De baarmoederhals is het laagste deel van de baarmoeder, gelegen aan de bovenkant van uw vagina.

De uitstrijkjesproef kan predikankeuze cellen detecteren. Dat betekent dat de cellen kunnen worden verwijderd voordat ze de kans krijgen zich te ontwikkelen tot baarmoederhalskanker, waardoor deze test een potentiële redder in nood is.

Tegenwoordig is de kans groter dat u het een pap-test hoort horen in plaats van een uitstrijkje.

advertentieAdvertentie

Pap-test

Wat kunt u verwachten tijdens uw Pap-test

Hoewel er geen echte voorbereiding nodig is, zijn er een paar dingen die de Pap-resultaten kunnen beïnvloeden. Voor nauwkeurigere resultaten, vermijd deze dingen twee dagen vóór uw geplande test:

• tampons
• vaginale zetpillen, crèmes, medicijnen of douches
• poeders, sprays of andere producten voor vrouwelijke hygiëne
• geslachtsgemeenschap <999 >

Een uitstrijkje kan tijdens je menstruatie worden uitgevoerd, maar het is beter als je het tussen periodes in plant.

Als u ooit een bekkenonderzoek hebt gehad, is de Pap-test niet veel anders. Je zult op de tafel liggen met je voeten in de stijgbeugels. Een speculum wordt gebruikt om uw vagina te openen en uw arts om uw baarmoederhals te zien.

Uw arts zal een wattenstaafje gebruiken om enkele cellen uit uw baarmoederhals te verwijderen. Ze plaatsen deze cellen op een glasplaatje dat naar een laboratorium wordt gestuurd om te testen.

Een Pap-test kan een beetje ongemakkelijk zijn, maar is over het algemeen pijnloos. De hele procedure duurt niet langer dan een paar minuten.

Resultaten

Uw resultaten

U zou uw resultaten binnen een week of twee moeten ontvangen.

In de meeste gevallen krijgt u een normaal resultaat. Dat betekent dat er geen bewijs is dat je abnormale cervicale cellen hebt. En u hoeft er niet opnieuw aan te denken tot uw volgende geplande test.

Als u geen normaal resultaat krijgt, betekent dit niet dat u kanker heeft. Het betekent niet eens dat er iets mis is.

Testresultaten kunnen ook niet doorslaggevend zijn. Dit resultaat wordt soms ASC-VS genoemd, wat betekent atypische squameuze cellen van onbepaalde betekenis. De cellen leken niet echt op normale cellen, maar ze konden niet echt als abnormaal worden geclassificeerd.

Normale baarmoederhalscellen zijn aanwezig bij ongeveer 75 procent van de vrouwen met onduidelijke resultaten. In sommige gevallen kan een slecht monster tot eenduidige resultaten leiden.Dat kan gebeuren als u onlangs geslachtsgemeenschap heeft gehad of producten voor vrouwelijke hygiëne hebt gebruikt.

Een abnormaal resultaat betekent dat sommige cervicale cellen zijn veranderd. Maar het betekent niet dat je kanker hebt. In feite hebben de meeste vrouwen met een abnormaal resultaat geen baarmoederhalskanker. Enkele andere redenen voor een abnormaal resultaat zijn:

ontsteking

• infectie
• herpes
• trichomoniasis
• HPV
• Abnormale cellen zijn laag of hoogwaardig. Low-grade cellen zijn slechts licht abnormaal. Hoogwaardige cellen lijken minder op normale cellen en kunnen zich ontwikkelen tot kanker. Het bestaan ​​van abnormale cellen staat bekend als cervicale dysplasie. De abnormale cellen worden in situ of pre-kanker soms carcinoom genoemd.

Uw arts kan u de details van uw Pap-resultaat uitleggen, de waarschijnlijkheid van een vals-positief of vals-negatief en welke stappen moeten worden ondernomen.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Behandeling

Volgende stappen

Wanneer Pap-resultaten onduidelijk of niet overtuigend zijn, kan uw arts in de nabije toekomst een herhalingsonderzoek willen plannen.

Als u geen pap en HPV-co-test hebt gehad, kan een HPV-test worden besteld. Het is op dezelfde manier uitgevoerd als de Pap-test. Er is geen specifieke behandeling voor asymptomatische HPV.

Baarmoederhalskanker kan ook niet via een uitstrijkje worden gediagnosticeerd. Er zijn aanvullende testen nodig om kanker te bevestigen.

Als uw Pap-resultaten onduidelijk of niet overtuigend zijn, is de volgende stap waarschijnlijk een colposcopie. Een colposcopie is een procedure waarbij uw arts een microscoop gebruikt om uw baarmoederhals te inspecteren. Uw arts zal tijdens de colposcopie een speciale oplossing gebruiken om normale gebieden te onderscheiden van abnormale gebieden.

Tijdens een colposcopie kan een klein stukje abnormaal weefsel worden verwijderd voor analyse. Dit wordt een kegelbiopsie genoemd.

Abnormale cellen kunnen worden vernietigd door bevriezing, bekend als cryochirurgie of worden verwijderd met behulp van lus-elektrochirurgische uitsnijdingsprocedure (LEEP). Het verwijderen van abnormale cellen kan voorkomen dat baarmoederhalskanker zich ooit ontwikkelt.

Als de biopsie kanker bevestigt, hangt de behandeling af van andere factoren, zoals stadium en tumorklasse.

Richtlijnen

Wie zou een Pap-test moeten krijgen?

De meeste vrouwen tussen de 21 en 65 jaar zouden om de drie jaar een uitstrijkje moeten krijgen.

U moet mogelijk vaker testen als:

u een hoog risico op baarmoederhalskanker loopt

• u in het verleden abnormale Pap-testresultaten hebt gehad
• u een verzwakt immuunsysteem heeft of HIV-positief
• uw moeder werd tijdens de zwangerschap blootgesteld aan diethylstilbestrol
• Ook worden vrouwen tussen de 30 en 64 geadviseerd om elke vijf jaar een uitstrijkje en een humaan papillomavirus (HPV) -test te doen, of een pap test elke drie jaar alleen.

De reden hiervoor is dat co-testen eerder een afwijking dan Pap-testen alleen oploopt. Co-testen helpt ook om meer celafwijkingen te detecteren.

Een andere reden voor co-testen is dat baarmoederhalskanker bijna altijd wordt veroorzaakt door HPV. Maar de meeste vrouwen met HPV ontwikkelen nooit baarmoederhalskanker.

Sommige vrouwen hebben misschien geen Pap-tests meer nodig.Dit geldt ook voor vrouwen ouder dan 65 jaar die drie normale uitstrijkjes achter elkaar hebben gehad en de afgelopen 10 jaar geen abnormale testresultaten hebben gehad.

Ook vrouwen die hun baarmoeder en baarmoederhals hebben verwijderd, bekend als een hysterectomie, en geen voorgeschiedenis hebben van afwijkende uitstrijkjes of baarmoederhalskanker, hebben deze misschien ook niet nodig.

Praat met uw arts over wanneer en hoe vaak u een uitstrijkje moet krijgen.

Kan ik een uitstrijkje krijgen tijdens de zwangerschap?

U kunt tijdens uw zwangerschap een uitstrijkje krijgen. Je kunt zelfs een colposcopie hebben. Het hebben van een abnormale pap of een colposcopie tijdens de zwangerschap mag uw baby niet beïnvloeden.

Als u aanvullende behandeling nodig heeft, zal uw arts u adviseren of hij moet wachten tot uw baby is geboren.

AdvertentieAdvertisement

Outlook

Outlook

Na een abnormale pap-test moet u mogelijk enkele jaren vaker testen. Het hangt af van de reden voor het abnormale resultaat en uw algehele risico op baarmoederhalskanker.

Advertentie

Preventie

Tips voor preventie

De belangrijkste reden voor een uitstrijkje is om abnormale cellen te vinden voordat ze kankerachtig worden. Om uw kansen op het krijgen van HPV en baarmoederhalskanker te verkleinen, volgt u deze preventietips:

Laat u vaccineren

• . Aangezien baarmoederhalskanker bijna altijd wordt veroorzaakt door HPV, moeten de meeste vrouwen jonger dan 26 jaar worden gevaccineerd voor HPV. Oefen veilige seks
• . Gebruik condooms om HPV en andere seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's) te voorkomen. Plan een jaarlijkse controle
• . Vertel het uw arts als u gynaecologische symptomen krijgt tussen bezoeken. Follow-up zoals geadviseerd. Get test
• . Plan Pap-tests zoals aanbevolen door uw arts. Overweeg Pap-HPV co-testen. Vertel het uw arts als uw familie een voorgeschiedenis heeft van kanker, vooral baarmoederhalskanker.