Traumatische herinneringen: kunnen we ze wissen?

Bijna iedereen kan denken aan een tijd die ze graag zouden vergeten.

Misschien was het toen je uit je karakter acteerde, je schaamde voor iemand die je respecteert, of gefaald hebt voor een taak die je waardeert.

AdvertisementAdvertisement

Of misschien was het een slechte relatie, zoals het basisverhaal van de 2004-film 'Eternal Sunshine of the Spotless Mind'. “

Hoewel onaangenaam om te onthouden, kunnen we vaak met dit soort herinneringen leven zonder dat ze ons dagelijks leven beïnvloeden.

Traumatische gebeurtenissen, zoals het ervaren van verkrachting of oorlog, zijn echter niet zo gemakkelijk te accepteren en veroorzaken vaak angst. In sommige gevallen veroorzaken ze posttraumatische stressstoornis (PTSS).

Advertentie

Kunnen dergelijke herinneringen mensen helpen het hoofd te bieden?

Bevindingen van een nieuwe studie suggereren dit.

AdvertentieAdvertisement

Coderingsgeheugens

Onderzoekers van Columbia University Medical Center (CUMC) en McGill University hebben gemeld dat het mogelijk kan zijn om medicijnen te maken die herinneringen verwijderen die angst en PTSS veroorzaken, terwijl andere belangrijke herinneringen behouden blijven.

Onderzoekers zeggen dat tijdens emotionele of traumatische gebeurtenissen sommige herinneringen gecodeerd kunnen worden.

"Er zijn associatieve herinneringen, die direct gerelateerd zijn aan het evenement, en niet-associatieve herinneringen die ontstaan ​​door incidentele informatie die aanwezig is wanneer het evenement plaatsvindt," Samuel M. Schacher, PhD, professor van neurowetenschap bij CUMC en co-auteur van de studiepaper, vertelde Healthline.

Schacher zei bijvoorbeeld dat als je wordt beroofd terwijl je in een donker steegje bent en tijdens het evenement een postvak in het steegje ziet, je misschien nerveus en angstig wordt elke keer dat je iets na het evenement mailt.

In dit scenario is het bang maken van steegjes een associatief geheugen terwijl de mailbox een nietassociatief geheugen is.

Advertentieadvertenties

"Veel niet-associërende herinneringen [zoals de mailbox] worden helemaal niet bruikbaar en voorkomen dat iemand nuttige dingen doet, terwijl associatieve herinneringen belangrijk zijn in ons leven omdat ze ons leren hoe we voorspellingen doen over dingen, en een essentieel onderdeel van ons leren van consequenties. Je zou bijvoorbeeld kunnen vermijden om door donkere steegjes te lopen nadat je er in één bent overvallen, "legt Schacher uit.

Daarom waren Schacher en zijn collega's gericht op het verwijderen van niet-associërende herinneringen. Tijdens hun onderzoek ontdekten ze echter dat beide soorten herinneringen selectief kunnen worden omgekeerd of gedeeltelijk kunnen worden gemedieerd zonder de andere te beïnvloeden.

"In principe kan nu probleemherstel worden aangepakt dat mensen belemmert om dingen in hun leven te doen die echt belangrijk zijn. Dit zou een nuttige vorm van therapie kunnen zijn voor mensen met angststoornissen, "zei Schacher.

Advertentie

Is het ethisch?

Edna B. Foa, PhD, hoogleraar klinische psychologie aan de Universiteit van Pennsylvania, en directeur van het Centrum voor de Behandeling en Studie van Angst, wordt niet op dit concept verkocht.

"Het is niet toevallig dat negatieve of traumatische herinneringen meer in onze hersenen worden vastgelegd dan prettige herinneringen," vertelde Foa aan Healthline. "Als je lijdt aan angst of PTSS, gaan traumatische herinneringen niet gewoon weg en is er een evolutionaire reden voor. Het is niet goed om slechte dingen die jou overkomen te vergeten. Door ze te onthouden, kunt u zich in de toekomst mogelijk beschermen. Advertentie Adverteren [999] Schacher gaf toe dat elke manipulatie van de lichamelijke functie onbedoelde gevolgen zou kunnen hebben.

"Je kunt je verbeelding gebruiken en elk scenario oproepen dat fout zou kunnen gaan. We kunnen niet aannemen dat een bepaalde ontwikkeling alleen maar voordelig is. Er zijn misschien minpunten, dus als we de wetenschap gebruiken om ons leven te verbeteren, moet de regulering door de overheid en de samenleving van de implementatie en het juiste gebruik worden verbeterd, "zei Schacher.

Hij wijst op de opioïde-epidemie.

Advertentie

"Dit zijn geneesmiddelen die zijn ontwikkeld voor pijnverlichting of anesthesie tijdens bepaalde chirurgische en diagnostische tests die we nu routinematig gebruiken. Ze hebben geweldige dingen voor ons gedaan, maar hebben ook nadelen gehad, "zei hij.

Is de huidige behandeling voor angst voldoende?

Als het doel van het wissen van traumatische herinneringen is om pijn te verminderen, zei Foa dat er al effectieve methoden bestaan.

AdvertisementAdvertisement

Dit omvat langdurige blootstelling, een vorm van cognitieve gedragstherapie die zich richt op het behandelen van traumagerelateerde herinneringen, gevoelens en situaties in plaats van ze te vermijden. Herhaaldelijk praten over angsten stelt de persoon in staat om de controle over hen te krijgen.

"Het doel is om de traumatische herinnering te onthouden, maar zonder onnodige pijn. Om erover na te denken als je erover na wilt denken en het voor de lange termijn weg kunt doen of als je er niet over wilt nadenken, "zei Foa.

Ze voegde eraan toe dat na deelname aan ongeveer 20 sessies met langdurige blootstelling (PE), de meeste mensen beter in staat zijn om met angst om te gaan.

"PE is effectief. Ik denk niet dat er een basis is voor al het enthousiasme over het wissen van negatieve traumatische herinneringen, zelfs als we het zouden kunnen doen, "merkte Foa op.

En als er op een dag een geneesmiddel voor het wissen van geheugen is, hoe verschilt dit dan van de bestaande anti-angstmedicatie?

Schacher zei dat de huidige medicijnen de laatste stappen behandelen die ertoe leiden dat mensen angstig zijn.

"De meeste van deze geneesmiddelen hebben betrekking op de laatste weg die tot angst leidt, dus dempen ze de werking van specifieke chemicaliën in ons zenuwstelsel die psychologische gevolgen van angst veroorzaken: verhoogde hartslag, zweten, bevroren gedrag, alle aspecten van een angstreactie ", legt Schacher uit.

Het mogelijke medicijn dat wordt gerapporteerd in zijn onderzoek is gericht op 'de initiële circuits geassocieerd met het triggeren', zei Schacher. "Dit kan een plaats zijn waar men zich nu kan richten op de dissociatie tussen wat ook de angst en het angsteffect teweegbrengt.Toch denkt Schacher dat een bepaalde vorm van therapie gepaard moet gaan met een medicijn dat herinneringen wist.

"Als een persoon een kortwerkend medicijn krijgt, kan dit de herinnering aan bijvoorbeeld de postbus en het trauma verstoren. Talk-therapie gecombineerd met medicijnen is echter waarschijnlijk in de meeste gevallen de beste manier om met angst om te gaan. Geneesmiddelen zouden op zichzelf kunnen werken, maar het zijn gewoon medicijnen en handelen in een vacuüm, om zo te zeggen, "zei hij.

Werkt het op mensen?

Foa gelooft dat we nog lang geen drugs met deze capaciteiten hebben, terwijl Schacher denkt dat het tijdens zijn leven zal bestaan.

Echter, voor het perspectief, wijst hij erop dat de studie werd uitgevoerd op slakken, die 20 duizend neuronen hebben. Mensen hebben 86 miljard neuronen.

"Er zijn meer studies nodig om dit op mensen toe te passen," zei Schacher. "We hebben alleen de ijsberg getipt door interessante moleculen te identificeren die een rol spelen in verschillende soorten herinneringen, dus in principe kan het doelwit zijn, maar we denken dat er minstens nog tientallen meer zijn. Zodra we een catalogus van groepen moleculen hebben die kunnen worden getarget, kan worden gezegd dat medicatie X al bestaat en mogelijk voor dit doel kan werken, of dat we een nieuw medicijn kunnen ontwikkelen dat zich op deze klasse moleculen kan richten. "

Hij is ervan overtuigd dat de prevalentie van angst de beschikbaarheid van middelen zal stimuleren die nodig zijn om dit type farmacologische therapie te ontwikkelen.

Zal daarna een pil voor het invoegen van herinneringen de focus zijn?

Hoewel hij niet "nooit" zal zeggen, gelooft Schacher dat dit onwaarschijnlijk is.

"Het is een soort van gedaan bij muizen via een techniek die het dier in principe op een manier laat reageren alsof het een bepaalde herinnering heeft uitgevoerd," zei hij. "En kunstmatig gegenereerde angstherinneringen bij mensen zijn ook gebeurd door onethisch gedrag. Denk aan "The Manchurian Candidate. "Maar ik zie geen medicijn voor het maken van nieuwe herinneringen die snel gebeuren. “