Ontvelling (huidpicking) Stoornis: wat is het?

Wat is ontvelling?

Het is niet ongebruikelijk om van tijd tot tijd op korstjes of oneffenheden te picken. Maar voor sommige mensen kan het plukken chronisch worden. Frequent plukken kan bestaande zweren irriteren en zelfs nieuwe vormen veroorzaken. Dit kan extra korstvorming veroorzaken en tot littekens leiden.

Deze voortzetting van het plukken kan zich ontwikkelen tot een aandoening die huidplukstoornis of ontvelling wordt genoemd. Mensen met deze aandoening pikken hun gewoonte uit gewoonte of impuls. Ze beschrijven vaak deze impuls om te kiezen als iets dat ze moeilijk kunnen beheersen.

Sommige mensen besteden misschien enkele keren per dag een paar minuten aan het plukken. Anderen kunnen continu meerdere uren per dag kiezen.

Huidplukstoornissen komen niet vaak voor, maar het is goed gedocumenteerd. Het wordt beschouwd als een psychische aandoening gerelateerd aan obsessieve compulsieve stoornis (OCS). Niet iedereen met OCD zal huidplukstoornissen ontwikkelen, maar veel mensen met deze aandoening ervaren vaak ook ocs.

Blijf lezen om meer te weten te komen over ontvreemding, inclusief waarom het zich kan ontwikkelen en hoe het kan worden beheerd.

AdvertisementAdvertisement

Tekens en symptomen

Hoe herkent u de tekenen

Als u de tekenen en symptomen van een aandoening van de pluk van de huid begrijpt, kunt u herkennen of bepaalde gedragingen het resultaat zijn van een "normale" pluk of kan iets ernstiger betekenen.

Af en toe picken is bijvoorbeeld zelden problematisch. Schurft kriebelt vaak terwijl de huid heelt, waardoor veel mensen aan hun huid krabben. En ondanks advies van het tegendeel, kiezen veel mensen ook voor puistjes en mee-eters.

Mensen met huidplukstoornissen kunnen echter kiezen voor korsten, bultjes, puistjes of andere huidlaesies totdat ze opnieuw bloeden of ontstoken raken. Ze kunnen ook kiezen op de huid rond hun vingernagels en teennagels.

Soms laten mensen met de aandoening de gepickte gebieden alleen genezen om ze opnieuw te plukken. Het is een cyclus van gewoonte en impuls die een uitdaging kan zijn om te overwinnen.

Andere tekenen en symptomen van huidplukstoornissen zijn onder meer:

"onvolkomenheden" proberen te verwijderen: sommige mensen krabben herhaaldelijk op de huid of proberen "onvolkomenheden" weg te nemen die ze denken te zien in hun huid. Ook dit kan extra laesies, snijwonden en zweren veroorzaken.
Grote hoeveelheden tijd besteden: sommige mensen met deze aandoening zullen meerdere keren per dag op hun huid plukken. Anderen kunnen meerdere uren achter elkaar kiezen. Hoe dan ook, het gedrag kan een aanzienlijke verstoring zijn van hun sociale en professionele leven.
Ontstaan van littekens en infecties door veelvuldig plukken: de aandoening kan leiden tot infecties, laesies en littekens die lang duren. Infecties kunnen een behandeling met antibiotica vereisen.
Openbare evenementen vermijden vanwege hun huid: regelmatig plukken kan de huid bedekt achterlaten in laesies en littekens. Sommige mensen met deze aandoening kunnen het strand, de sportschool of locaties vermijden die minder kleding nodig hebben vanwege het uiterlijk van hun huid.

Oorzaken

Hoe deze aandoening ontstaat

Huidplukstoornissen zijn een zich herhalend "zelfverzorging" -gedrag. Het wordt ook een op het lichaam gericht repetitief gedrag (BFRB) genoemd. Andere BFRB's zijn het trekken van haar of het plukken van nagels.

Huidplukstoornissen worden geclassificeerd als een type OCD. De dwangmatige drang om te plukken is vaak te krachtig voor veel mensen om zelfstandig te stoppen. Hoe meer iemand op hun huid pakt, hoe minder controle ze hebben over het gedrag.

Het is onduidelijk waardoor een persoon deze aandoening ontwikkelt.

De stoornis begint vaak na een of twee gebeurtenissen of prikkels:

Een infectie, verwonding of wond begint te genezen en veroorzaakt een korstje. De jeuk zorgt ervoor dat de persoon krabt en pakt. De nieuwe wond of laesie begint te helen en creëert een andere schurft. Dat begint de cyclus van plukken.
Het gedrag is een gewoonte van stressbestrijding tijdens een tijd van stress. De repetitieve actie en controle die skin picking biedt, kan verlichting bieden voor andere gebeurtenissen die niet kunnen worden gecontroleerd.

Huidplukstoornissen komen voor bij zowel kinderen als volwassenen. Het kan op bijna elke leeftijd beginnen, maar het verschijnt meestal eerst in de adolescentie of aan het begin van de puberteit. Vrouwen hebben een grotere kans om het te ontwikkelen dan mannen.

AdvertisementAdvertismentAdvertisement

Co-voorkomende ziekten

Vaak voorkomende ziekten

Verscheidene aandoeningen komen vaak voor naast huidplukstoornissen. Deze ziekten of aandoeningen kunnen symptomen van een aandoening zijn, of ze kunnen veel voorkomende onderliggende risicofactoren delen.

Deze co-voorkomende ziekten zijn onder meer:

Obsessief-compulsieve stoornis (OCD): deze psychische stoornis veroorzaakt vaak repetitief gedrag dat de levenskwaliteit van een persoon ernstig verstoort.
Dysmorfiestoornis: Mensen met deze lichaamsbeeldstoornis ervaren obsessieve negatieve gedachten over hoe hun lichaam eruitziet. Dit kan leiden tot huidplukken om "onvolkomenheden" te verwijderen. "
Depressieve stoornis: Depressie kan leiden tot een groot aantal gedragingen, waaronder skinpicking.
Trichotillomanie (haartrekking): ongeveer 38 procent van de mensen met een aandoenlijke huidafwijking ervaart deze aandoening ook.
Andere BFRB's: Hoewel haartrekken de meest voorkomende co-voorkomende BFRB is, zijn andere mogelijk. Dit omvat nagelbijten, bijten tot ze bloeden en kauwen aan de binnenkant van je wangen.

Diagnose

Hoe een diagnose wordt gesteld

Een huidplukstoornis kan niet zelf worden vastgesteld. Hoewel u vermoedt dat uw symptomen worden veroorzaakt door huidplukstoornissen, zal uw arts andere onderliggende aandoeningen willen uitsluiten voordat een diagnose wordt gesteld.

Na het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek, zal uw arts u vragen over uw gedrag en de gevoelens die u hebt tijdens het uitvoeren van de gewoonte. Ze zullen ook bepalen of de laesies of korsten die je plukt het gevolg zijn van een huidaandoening of aandoening zoals eczeem of psoriasis.

Als uw arts vermoedt dat er sprake is van een huidplukstoornis, kan hij u doorverwijzen naar een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg. Huisartsgeneeskundigen of internisten kunnen deze verwijzing doen als ze denken dat het plukken van de huid het resultaat is van stress, angst of OCD.

AdvertentieAdvertisement

Management

Tips voor beheer

De behandelingsmogelijkheden voor huidplukstoornissen vallen uiteen in twee hoofdcategorieën: medicatie en therapie.

Therapie

Een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg of counsellor kan u helpen bij het identificeren van de triggers die leiden tot skin picking. Vervolgens kunt u samen manieren ontwikkelen om het gedrag te stoppen wanneer u deze triggers voelt.

Dit kan het leren zijn om gezonder gedrag te gebruiken wanneer u uw huid wilt kiezen. Bijvoorbeeld, knijpen een stressbal, spelen met een Rubiks kubus, schilderen of ander gedrag dat uw handen bezet worden soms gebruikt om te stoppen met plukken.

Een deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid kan u ook helpen om te leren weerstand te bieden aan dingen in uw omgeving of op uw lichaam waardoor u sneller geneigd bent te kiezen. Het dragen van handschoenen of zelfklevende verbanden om korstjes of sneden te bedekken, kan u ook helpen plukken te vermijden.

Medicijnen

Antidepressiva kunnen helpen bij het verbeteren van zelfpiekgedrag. Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) worden meestal voorgeschreven voor deze aandoening.

Andere medicijnen, waaronder psychiatrische en anticonvulsiva, kunnen worden voorgeschreven voor gebruik buiten het etiket. Dit betekent dat, hoewel het medicijn voornamelijk wordt gebruikt om een andere aandoening te behandelen, het ook kan worden gebruikt om huidplukstoornissen te behandelen.

Advertentie

Outlook

Nadat een diagnose is gesteld, zal uw arts samen met u een behandelplan opstellen. Het vinden van een behandelplan dat voor u werkt, kan een proces van vallen en opstaan veroorzaken.

Hoewel behandeling u kan helpen de symptomen te beheersen en het gedrag te stoppen, kunt u perioden ervaren waarin u opnieuw kiest. Dit kan zelfs gebeuren na lange periodes van stoppen met het gedrag.

Dat betekent niet dat je de stoornis niet kunt 'overwinnen'. Het betekent alleen dat u en uw arts uw behandelplan moeten herzien en het moeten bijwerken om aan uw behoeften te voldoen.

AdvertentieAdvertisement

Coping en ondersteuning

Hoe om te gaan

Als u stappen zet in de richting van beheer, zijn er een paar dingen die u kunt doen om uw behandelplan te sturen:

Zoek een ondersteuningsgroep in uw gemeenschap. Deze groep mensen zal uw ervaring begrijpen en kan u ondersteunen bij het zoeken naar een behandelplan dat voor u werkt. Ze kunnen u ook helpen het verloop van de aandoening te begrijpen en wat u in de toekomst kunt verwachten.

Vraag een deskundige op het gebied van de geestelijke gezondheid of therapeut om wat raad. Het voorlichtingsbureau van uw ziekenhuis heeft mogelijk een lijst met experts en groepen waarmee u contact kunt opnemen.

Sta vooral achter jezelf. Stel doelen voor jezelf en feest wanneer je ze bereikt. Onthoud echter dat in het begin het succes traag kan zijn. Boost jezelf voor elke kleine prestatie, en toon jezelf wat genade als je een bepaald doel niet bereikt.