Oppositionele Defiant Disorder: Symptomen, Oorzaken en Behandeling

Overzicht

Zelfs de meest zachtaardige kinderen hebben af en toe uitbarstingen van frustratie en ongehoorzaamheid. Maar een aanhoudend patroon van woede, opstandigheid en wraakzucht tegenover gezagsdragers kan een teken zijn van een oppositionele opstandige stoornis (ODD).

ODD is een gedragsstoornis die resulteert in opstandigheid en woede tegen autoriteit. Het kan iemands werk, school en sociale leven beïnvloeden.

ODD treft tussen 1 en 16 procent van alle kinderen in de schoolgaande leeftijd. Het komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Veel kinderen zullen tussen de leeftijd van 6 en 8 jaar symptomen van ODD beginnen te vertonen. ODD komt ook bij volwassenen voor. Volwassenen met ODD die niet als kinderen werden gediagnosticeerd, gaan vaak niet gediagnosticeerd.

AdvertentieAdvertisement

Symptomen

Symptomen van opstandige opstandige stoornis

Bij kinderen en adolescenten

heeft ODD meestal invloed op kinderen en adolescenten. Symptomen van ODD zijn:

frequente driftbuien of afleveringen van woede
weigering om te voldoen aan volwassen verzoeken
overmatig ruzie maken met volwassenen en gezagsdragers
altijd vragen stellen of actief negeren van regels
gedrag dat van streek is, irriteren of boos zijn op anderen, in het bijzonder gezagsdragers
anderen de schuld geven van hun eigen fouten of wangedrag
gemakkelijk geïrriteerd raken
wraakzucht

Geen van deze symptomen alleen wijst naar ODD. Er moet een patroon van meerdere symptomen zijn gedurende een periode van ten minste zes maanden.

Bij volwassenen

Er is enige overlap in symptomen bij ODD tussen kinderen en volwassenen. Volwassenen met ODD worstelen ook met autoriteit. Ze kunnen ook een algemeen gevoel van woede tegen de wereld voelen.

Symptomen bij volwassenen met een ODD zijn onder meer:

zich boos voelen over de wereld
zich verkeerd begrepen of niet gewenst
hebben een sterke afkeer van autoriteit, inclusief supervisors op het werk
identificeren zich als een rebel
verdedigen zichzelf heftig en niet openstaan voor feedback
anderen de schuld geven voor hun eigen fouten

De aandoening is vaak moeilijk te diagnosticeren bij volwassenen omdat veel van de symptomen overlappen met antisociaal gedrag, middelenmisbruik en andere stoornissen.

Oorzaken

Oorzaken van opstandige opstandige stelling

Er is geen zekere, bewezen oorzaak van ODD, maar er zijn theorieën die kunnen helpen bij het identificeren van mogelijke oorzaken. Er wordt gedacht dat ODD wordt veroorzaakt door een combinatie van omgevings-, biologische en psychologische factoren. Het komt bijvoorbeeld vaker voor in families met een voorgeschiedenis van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).

Eén theorie suggereert dat ODD zich kan ontwikkelen als kinderen peuters zijn, omdat kinderen en adolescenten met ODD gedrag vertonen dat redelijk typerend is voor peuters. Deze theorie suggereert ook dat het kind of de adolescent worstelt om onafhankelijk te worden van ouder- of gezagsdragers waaraan zij emotioneel gehecht waren.

Het is ook mogelijk dat ODD zich ontwikkelt als een gevolg van aangeleerd gedrag, als gevolg van de negatieve versterkingsmethoden die sommige gezagsdragers en ouders gebruiken. Dit geldt vooral als het kind slecht gedrag gebruikt om aandacht te krijgen. In andere gevallen kan het kind negatief gedrag van een ouder aannemen.

Andere mogelijke oorzaken zijn:

bepaalde persoonlijkheidskenmerken, zoals een sterke wil
gebrek aan positieve gehechtheid aan een ouder
aanzienlijke stress of onvoorspelbaarheid thuis of in het dagelijks leven

AdvertentieAdvertisementAdvertisement

Criteria voor diagnose

Criteria voor het diagnosticeren van oppositionele opstandige stoornis

Een getrainde psychiater of psycholoog kan kinderen en volwassenen met ODD diagnosticeren. De diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen, bekend als de DSM-5, schetst de drie belangrijkste factoren die nodig zijn om een diagnose van ODD te maken:

1. Ze vertonen een gedragspatroon

Een persoon moet een patroon van boze of prikkelbare stemmingen, ruigmakend of opstandig gedrag vertonen, of een wraakgevoeligheid die minstens zes maanden aanhoudt. Gedurende deze tijd moeten ze ten minste vier van de volgende gedragingen van elke categorie weergeven. Ten minste één van deze symptomen moet worden weergegeven bij iemand die geen broer of zus is. De categorieën en symptomen zijn:

Boos of prikkelbaar gemoed, waaronder symptomen als:

vaak hun humeur verliezen
lichtgeraakt
gemakkelijk geïrriteerd raken
vaak boos of boos worden <999 > Argumentatief of opstandig gedrag,

waaronder symptomen als: met frequente argumenten met gezagsdragers of volwassenen

die verzoeken uit gezagsfiguren
die weigeren te voldoen aan verzoeken van gezagsdragers
opzettelijk irritant bestrijden anderen
anderen de schuld geven voor wangedrag
Wraakzucht

met een hatelijke daad tenminste tweemaal in de periode van zes maanden

2. Het gedrag verstoort hun leven

Het tweede waar een professional naar op zoek is, is of de verstoring van het gedrag gepaard gaat met angst in de persoon of in zijn onmiddellijke sociale omgeving. Het ontwrichtende gedrag kan belangrijke delen van hun leven negatief beïnvloeden, zoals hun sociale leven, opleiding of beroep.

3. Het is niet gekoppeld aan drugsmisbruik of psychiatrische episoden

Voor diagnose kunnen de gedragingen niet uitsluitend tijdens het verloop van episodes van drugsmisbruik, depressie, bipolaire stoornis of psychose optreden.

Ernst

De DSM-5 biedt ook een schaal van ernst. Een diagnose van ODD kan zijn:

Mild: de symptomen zijn beperkt tot slechts één instelling.

Matig: sommige symptomen zullen aanwezig zijn in ten minste twee instellingen.
Ernstig: symptomen zullen in drie of meer instellingen aanwezig zijn.
Behandeling

Behandeling voor oppositionele opstandige stoornis

Vroege behandeling is essentieel voor mensen met ODD. Tieners en volwassenen met onbehandelde ODD hebben een verhoogd risico op depressie en middelenmisbruik, volgens de American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. Behandelingsopties kunnen zijn:

Individuele cognitieve gedragstherapie:

Een psycholoog zal met het kind werken om te verbeteren: vaardigheden voor woedebeheersing

communicatievaardigheden
impulscontrole
probleemoplossend vermogen < 999> Ze kunnen mogelijk ook potentiële bijdragende factoren identificeren.
Gezinstherapie:

Een psycholoog zal met het hele gezin samenwerken om hierin veranderingen aan te brengen. Dit kan ouders helpen steun te vinden en strategieën te leren voor het omgaan met de ODD van hun kind.

Ouder-kind interactietherapie (PCIT):

Therapeuten zullen de ouders coachen tijdens hun interactie met hun kinderen. Ouders kunnen effectievere opvoedingstechnieken leren. Peer groups: Uw kind kan leren hoe hij zijn sociale vaardigheden en relaties met andere kinderen kan verbeteren.

Medicijnen: Deze kunnen helpen bij het behandelen van oorzaken van ODD, zoals depressie of ADHD. Er is echter geen specifieke medicatie om ODD zelf te behandelen.

AdvertentieAdvertisement Strategieën

Strategieën om opstandige opstandige stoornis te beheersen

Ouders kunnen hun kinderen helpen hun ODD te beheren door:

te verminderen door consequente straf voor slecht gedrag te gebruiken < 999> voorspelbare en directe opvoedingsreacties

gebruiken om positieve interacties in het huishouden te modelleren

waardoor omgevings- of situationele triggers worden verminderd (bijvoorbeeld als het storende gedrag van uw kind lijkt toe te nemen bij een gebrek aan slaap, zorg ervoor dat ze voldoende slaap krijgen bij nacht.)
Volwassenen met ODD kunnen hun aandoening beheren door:
verantwoordelijkheid te nemen voor hun acties en gedrag
met aandacht en diepe ademhaling om hun humeur onder controle te houden
door stressverlichtende activiteiten te vinden, zoals oefening

Meer informatie over stressmanagementtechnieken »

Advertentie
In de klas
Oppositie uitdagende stoornis in de klas

Ouders zijn niet de enigen die lef met kinderen met ONEVEN. In sommige situaties kan het kind zich gedragen voor de ouder, maar zich misdragen voor hun leraar op school. Leerkrachten van kinderen met een ODD kunnen de volgende strategieën gebruiken om leerlingen met een ODD te leren:

Weet dat gedragswijzigingstechnieken die werken voor andere studenten mogelijk niet werken voor deze student. Mogelijk moet u de ouder vragen wat het meest effectief voor hen is.

Heb duidelijke verwachtingen en regels. Plaats klassikale regels op een zichtbare plaats.

Weet dat elke verandering in de klasomgeving, inclusief een brandoefening of de volgorde van lessen, een kind met een ODD kan schokken.

Houd het kind verantwoordelijk voor hun acties.

Probeer vertrouwen te krijgen bij de student door duidelijk te communiceren en consequent te zijn.
AdvertentieAdvertentie
V & A
Vraag en antwoord: Stoornis versus oppositionele opstandige stoornis
Wat is het verschil tussen gedragsstoornissen en oppositionele opstandige stoornissen?

Oppositie uitdagende stoornis is een risicofactor voor de ontwikkeling van gedragsstoornissen (CD). De diagnostische criteria die verband houden met gedragsstoornissen worden vaak als ernstiger beschouwd dan de criteria die verband houden met ODD. CD omvat meer ernstige overtredingen dan het uitdagen van autoriteit of wraakzuchtig gedrag, zoals diefstal, agressief gedrag ten opzichte van mensen of dieren, en zelfs vernietiging van eigendommen. De regels die overtreden worden door mensen met een CD kunnen behoorlijk serieus zijn.Gedrag dat verband houdt met deze aandoening kan ook illegaal zijn, wat meestal niet het geval is met ODD.

- Timothy J. Legg, PhD, CRNP