Reflex Incontinentie: wat is het en hoe wordt het behandeld?

Wat is reflexincontinentie?

Reflexincontinentie lijkt op drangincontinentie, ook wel overactieve blaas genoemd.

Urge-incontinentie is wanneer uw blaas in een onvrijwillige spierspasmie terechtkomt en u plotseling sterk aandrang krijgt om te plassen, zelfs als uw blaas niet vol is. Het resulteert vaak in het lekken van urine voordat je een badkamer kunt bereiken.

Reflexincontinentie wordt veroorzaakt door hetzelfde type blaaskramp, maar leidt vaak tot grotere hoeveelheden urineverlies met weinig of geen waarschuwing.

Reflexincontinentie kan voorkomen bij zowel mannen als vrouwen, maar komt vaker voor bij mensen met neurologische beperkingen.

Blijf lezen om meer te weten te komen over de oorzaken van reflexincontinentie, hoe deze is gediagnosticeerd en meer.

AdvertentieAdvertisement

Oorzaken en risicofactoren

Reflexincontinentie wordt veroorzaakt door een disfunctie in de spier in uw blaas, de detrusorspier. Zelfs als je blaas niet vol is, trekt deze spier samen en knijpt, waardoor je lichaam aangeeft te plassen.

U loopt mogelijk risico op reflexincontinentie als u ernstige neurologische beschadiging heeft door:

dwarslaesies
multiple sclerose
bestralingsbehandeling
chirurgische schade

advertentie

Andere soorten incontinentie

Hoe het zich verhoudt tot andere vormen van urine-incontinentie

Hoewel diagnose en behandeling vaak vergelijkbaar zijn, kan incontinentie worden veroorzaakt door verschillende dingen:

Stressincontinentie: Dit is waar urine lekt als gevolg van druk op de blaas door zaken als hoesten, niezen, lachen of lichamelijke activiteit.

Gemengde incontinentie: dit is wanneer u een combinatie van symptomen van zowel reflex- als stress-incontinentie heeft.

Overloopincontinentie: Dit gebeurt wanneer de blaas niet volledig lekt, wat betekent dat u enige urineverliezen kunt hebben, zelfs nadat u naar de badkamer bent gegaan. Dit wordt ook na-dribbel genoemd bij mannen.

Functionele incontinentie: Dit type incontinentie treedt op als gevolg van een ziekte, zoals dementie. Het is wanneer een ziekte of handicap voorkomt dat je je zorgen maakt om een badkamer te vinden, waardoor je toch moet plassen.

AdvertentieAdvertisement

Diagnose

Diagnose van reflexincontinentie

Raadpleeg uw arts als u last heeft van incontinentie. Het is belangrijk om het type incontinentie te bepalen dat u heeft, omdat elk type een iets andere behandeling vereist.

Vóór uw afspraak kan uw arts u vragen om een urinedagboek bij te houden. Dit houdt in dat je je dagelijkse gewoonten, ongevallen en vochtinname minstens één week registreert en je arts kan helpen bij het stellen van een diagnose.

Op uw afspraak voert uw arts een volledig lichamelijk onderzoek uit om uw medische geschiedenis, symptomen te begrijpen en vast te stellen welke diagnostische tests nodig zijn.

Deze kunnen zijn:

Urinalyse: Dit is een standaard urinetest.

Hoeststress-test: Uw arts zal u vloeistoffen laten drinken om onze blaas te vullen en u dan vragen te hoesten. Als u op dit moment incontinentie ondervindt, helpt het uw arts om het type te diagnosticeren.

Urine-cultuur: Als uw standaard urinetest een infectie aangeeft, wordt uw urine naar een laboratorium gestuurd om bacteriën te detecteren die op een urineweginfectie of een ander type infectie kunnen duiden.

Bekkenonderzoek (vrouwen): Dit kan uw arts helpen vaststellen of u verzakking of ontspanning van de bekkenorganen heeft.

Bekkenbodemonderzoek: Dit kan uw arts helpen uw bekwaamheid te beoordelen om de bekkenbodemspieren te samentrekken en te ontspannen en hun sterkte te evalueren.

Bloedonderzoek: Deze test evalueert de nierfunctie en identificeert eventuele chemische onevenwichtigheden, samen met de niveaus van prostaatspecifiek antigeen (voor mannen).

Beoordeling ureenresidu urine: Deze test meet het niveau van urine in uw blaas 15 minuten nadat u naar de badkamer bent gegaan. Het wordt gebruikt om uw vermogen om blaaslediging te bereiken te beoordelen. Dit urinemonster kan ook worden onderzocht op de aanwezigheid van infecties, kristallen, suiker of bloed.

Urodynamisch testen: Dit verwijst naar een verscheidenheid aan verschillende tests die worden gebruikt om de doorstroom, capaciteit en functie van de blaas te bepalen. Deze kunnen cystometrogram, stresstesting, urethraal drukprofiel, uroflowmetrie of drukloos onderzoek omvatten.

Cystoscopie (post-prostatectomie): Deze test wordt gebruikt om te detecteren of de hals van de blaas is samengetrokken. Deze test wordt gedaan door een kleine camera in de blaas te plaatsen, waar de arts nader onderzoek kan doen.

Advertentie

Behandeling

Behandelingsopties

Behandeling kan variëren afhankelijk van de ernst van uw symptomen en hoe deze uw leven beïnvloeden. Uw behandelplan kan uit een of meer van de volgende onderdelen bestaan:

Interne gedragstraining

Dit kan zijn:

Blaastraining: Dit is een gedragstechniek waarbij afleiding of diepe ademhalingstechnieken worden gebruikt om helpen je leren om overactieve zenuwsignalen onder controle te houden en om dringende gewaarwordingen te onderdrukken. Met andere woorden, u leert opnieuw hoe u op de juiste momenten urine vasthoudt en vrijlaat.

Dubbele mictie: Dit is een techniek die wordt gebruikt om u te helpen uw blaas volledig te ledigen. Als je klaar bent met plassen, wacht dan een paar minuten en probeer dan je blaas opnieuw te legen.

Geplande badkamerpauzes: Uw blaas herscholing kan gepaard gaan met regelmatige, geplande bezoeken aan de badkamer. Het gaat meestal om het vermijden van de badkamer tenzij gepland. En u verlengt uw wachttijden langzaam om uw vermogen om urine vast te houden te verbeteren.

Bekkenspieroefeningen: De bekkenbodemspieren ondersteunen uw baarmoeder, blaas en darmen. De kracht van deze spieren kan een gezonde blaasfunctie ondersteunen en helpen bij het voorkomen van urineverlies. Bekkenbodemoefeningen, ook bekend als Kegel-oefeningen, hebben te maken met regelmatige contracties van de spieren die het plassen beheersen.Na enkele maanden van regelmatige oefeningen presteren de spieren vaak veel beter.

Producten

Dit kan het volgende omvatten:

Onderkleding voor volwassenen: Dit zijn absorberende producten zoals incontinentiebroeken en -pads.

Patches of pluggen: Bepaalde apparaten kunnen in de vagina of urethra worden gestoken om lekkage te voorkomen. Deze kunnen met name handig zijn tijdens het sporten.

Katheters: Dit houdt in dat u een dunne buis in uw blaas steekt, die urine in een zak afvoert.

Medicatie

Uw arts kan geneesmiddelen voorschrijven zoals:

Anticholinergica en antimuscarine: Deze medicijnen zijn ontwikkeld om de spieren van uw blaas te ontspannen om de blaasspasmen te verminderen.

Deze omvatten:

oxybutynine (Oxytrol)
tolterodine (Detrol)
darifenacine (Enablex)
trospium (Sanctura)
solifenacine (Vesicare)

Beta-3-agonisten: < 999> Mirabegron (Myrbetriq) is een bèta-3-agonist die onwillekeurige blaascontracties kan helpen onderdrukken. Tricyclische antidepressiva:

Hoewel deze geneesmiddelen zijn ontwikkeld om depressie te behandelen, kunnen ze bij sommige mensen een effectief ontspannend middel voor de blaasspier zijn. Deze omvatten imipramine hydrochloride (Tofranil) en amitriptyline hydrochloride (Elavil). Actueel oestrogeen:

Geschikt voor vrouwen, kan geconjugeerde oestrogeen (Premarin) crème worden ingebracht rond of in de vagina, waar het helpt de tonus van de urethraklank te verhogen en de kracht van de bekkenbodemspieren te vergroten. Medische apparaten

Er zijn een aantal medische apparaten die kunnen helpen bij de behandeling van reflexincontinentie bij vrouwen:

Urethrale insert:

Dit is een tamponachtig hulpmiddel dat in de vagina wordt ingebracht om lekkage te voorkomen. Het wordt verwijderd wanneer u moet urineren. Pessarium:

Dit is een geringd apparaat dat druk uitoefent op de urethra om de lekkage van de blaas te verminderen. Andere opties

Soms zijn meer ingrijpende chirurgische ingrepen nodig:

Slings:

Uw chirurg kan een door de mens gemaakte tilband inbrengen die ontworpen is om de blaashals en de urethra te ondersteunen, of om de blaas op te heffen nek, druk van uw blaas af te nemen en de urinefunctie te verbeteren. Kunstmatige sluitspier:

Deze procedure is specifiek ontworpen voor mannen die problemen hebben met de sluitspier die hun blaas- of urinekwesties veroorzaakt. AdvertentieAdvertisement

Outlook