Beklimmen van de Mount Everest: waarom nemen mensen het risico

Je leest er de hele tijd over en schudt misschien je hoofd een beetje.

Sensatiezoekers die zichzelf uitdagen met gevaarlijke avonturen zoals het beklimmen van de Mount Everest, uit vliegtuigen springen en zelfs bevroren watervallen schalen.

AdvertentieAdvertisement

Maar wat maakt deze waaghalzen van hen zo onverschrokken?

Eigenlijk zeggen experts dat ze helemaal niet bang zijn. Het is angst die hen zo geïntrigeerd houdt met zulke zware reizen.

Glenn Sparks, Ph. D., van Purdue University legde uit dat sensatiezoekers deelnemen aan gevaarlijke reizen vanwege de bevrediging die ze voelen als ze iets beheersen dat zo angstaanjagend is.

Advertentie

"Misschien doen ze dit soort dingen omdat ze hunkeren naar de intense adrenaline-kick of opwinding die hoort bij het doen," vertelde Sparks aan Healthline.

Lees meer: ​​Bergbeklimming Veiligheidstips »

AdvertentieAdvertisement

Dood op Mount Everest

Deze fascinatie staat onder de aandacht na de dood van Maria Strydom tijdens het beklimmen van Mount Everest vorige maand.

Strydom, 34, en haar man Robert Gropel zijn samen op weg om 's werelds hoogste top te bereiken. Strydom stopte echter toen ze besefte dat ze leed aan hoogteziekte en moedigde haar man aan om zonder haar door te gaan.

Na hereniging met haar man stortte Strydom in en stierf op weg naar beneden de berg af.

Het was een beslissing tussen twee mensen die van elkaar hielden dat buitenstaanders nooit zouden kunnen bevatten. Frank Farley, Ph. D., Temple University

Waarom zou iemand zoiets doen, wetende dat er mogelijke risico's zijn?

"De risico's zijn eigenlijk een essentieel onderdeel ervan," zei Sparks. "Zonder enig waargenomen risico, kan er geen gevoel zijn dat een belangrijke uitdaging is overwonnen. Wat sensatiezoekers betreft, geen risico - geen adrenaline. "

Advertentieadvertentie

Gropel vertelde journalisten dat hij zich verantwoordelijk voelde voor de dood van zijn vrouw, maar experts op zoek naar sensatie legden uit dat het bepalen van de ziekte onder de omstandigheden op Everest geen laboratoriumdiagnose is. Strydom is misschien toch dood gegaan als Gropel bij haar was gebleven en de afdaling was begonnen.

"Het was een beslissing tussen twee mensen die van elkaar hielden dat buitenstaanders nooit zouden kunnen bevatten," zei Frank Farley, Ph. D., professor aan de Temple University in Philadelphia en voormalig president van de American Psychological Association.

"Leven en dood is zo," zei Farley.

Advertentie

Persoonlijkheid van een thrill Seeker

Farley vertelde Healthline dat er verschillende motieven zijn die mensen hebben om iets te doen als het beklimmen van Everest, maar een predisponerende eigenschap die bijna vereist is, is risicotolerantie.

"Er zijn altijd situaties met een hoog risico. Risico-afpersende mensen zullen nooit op Everest te zien zijn, "zei Farley.

AdvertisementAdvertisement

Hij legde uit dat de hoogte van de Everest zijn eigen gezondheidsrisico's met zich meebrengt, zoals zuurstof- en hoogteziekteproblemen en uitputting. Maar voor topsporters is persoonlijkheidsmake-up een grote factor, met de Type-T sensatiezoekende / risicovolle persoonlijkheid als een uitstekende kandidaat.

"T-typen worden meestal gemotiveerd door factoren als nieuwheid, variëteit, uitdaging. Ze zijn vaak innovatief / inventief, optimistisch met veel zelfvertrouwen, geloven dat ze hun lot in de hand hebben en hebben veel energie ", zei Farley.

Volgens Farley is de top van Mount Everest de gouden standaard voor een eliteklimmer en de meeste eliteklimmers zijn risiconemers.

Advertentie

"Het is voor velen het juweel in de kroon van het klimmen. Summiting Everest moet in het CV van een eliteklimmer zitten ", zei hij. "Er zijn veel lijken op Everest. Ondanks het bekende aantal doden, hebben ze er vertrouwen in dat ze het kunnen doen. En ze voelen ook dat het beklimmen van de Everest een van de meest glorieuze momenten en prestaties in hun leven is. "

Meer lezen: Ashley Madison en de psychologie achter misdragen op internet

AdvertisementAdvertisement

Het zit in de hersenen

Waar komt deze spanningzoekende persoonlijkheidstrek van vandaan?

"Deze persoonlijkheidstrekken met hoge sensitiviteit hebben genetische wortels. Het loopt in gezinnen en lijkt te worden veroorzaakt door dopamine-ontregeling, "vertelde Keith Johnsgard, Ph. D., klinisch psycholoog en auteur, aan Healthline.

Hoewel de hersenen verschillende afzonderlijke dopamine-routes omvatten, speelt één van de routes een belangrijke rol bij beloningsgemotiveerd gedrag. Voor sensatiezoekers is het bevredigend om zich bezig te houden met levensbedreigende activiteiten.

"Luie dopaminereceptoren in de pleziercentra van de hersenen vereisen veel meer dan normale stimulatie om de hoge waarden te leveren die nodig zijn door mensen met die afwijkende dopaminereceptoren - dus springen ze uit vliegtuigen", zei Johnsgard.

Johnsgard voegde eraan toe dat de sensatie op zoek naar persoonlijkheidskenmerken, waaronder sensatie en avontuur zoeken, op een steile manier groeit bij zowel jongens als meisjes tot het piekt in de late tienerjaren. Daarna daalt het op een constante manier tot de leeftijd van 60.

Johnsgard was zelf een thrill-seeker en hoewel hij nooit de Everest wilde beklimmen, beklom hij een nabijgelegen piek in Nepal boven de 20.000 voet zonder zuurstof op 60-jarige leeftijd. Hij heeft ook een dozijn high exit parachute vrije watervallen in de buurt van de poolcirkel in Noorwegen gedaan, evenals de Zambezi in Zimbabwe gechanneld.

Johnsgard begon een reeks onderzoeken in de jaren 1970 van de persoonlijkheidsmake-up van mannen en vrouwen die sensatiezoekende risiconemers waren. Hij testte honderden coureurs van beginner tot wereldklasse en tientallen elite parachutisten.

Hij legde uit dat coureurs en dergelijke in de media in de media alom als dom, gek of bezeten van een doodswens werden gelabeld.

"Mijn studies hebben overtuigend bewezen dat ze precies het tegenovergestelde waren - bovengemiddeld in intelligentie, opmerkelijk emotioneel stabiel en niet-neurotisch. Ze worden gekenmerkt door een uniek persoonlijkheidsprofiel, of het nu gaat om stuntpiloten, downhill ski-racers of bergbeklimmers, "zei Johnsgard.

Op zoek naar nieuwe hoogten

Joe Arvai, Ph. D., professor, thrill seeker en directeur van Erb Institute for Global Sustainable Enterprise aan de Universiteit van Michigan, vertelde aan Healthline dat hij een emotionele kick krijgt van zulke zware reizen.

"Ik word gedreven door nieuwe ervaringen die mijn eigen grenzen testen", zei Arvai.

Arvai is een ijsklimmer, motorrijder en hooggebergte. Hij is in de Cascades, de Canadese Rockies, Denali en Eiger geklommen.

"Ik denk dat ik zou zeggen, ik ben een risicozoeker en een besluitwetenschapper," zei hij.

Arvai zei dat zijn reactie op het vooruitzicht van een avontuurlijke reis hem eenvoudig op emotioneel niveau aanspreekt.

"Ik hou van uitdagingen, maar ik doe mijn best om binnen mijn grenzen te werken. Dit betekent dat ik mijn emotionele gehechtheid aan deze activiteiten moet temperen met wat rationeel denken tijdens de aanloop naar de reis, en terwijl het gebeurt, "zei Arvai.

Ik hou van uitdagingen, maar ik doe mijn best om binnen mijn grenzen te werken. Dit betekent het temperen van mijn emotionele gehechtheid aan deze activiteiten. Joe Arvai, Ph. D., Global Sustainable Enterprise

Arvai zei dat een waarschuwingsteken waar je op moet letten wanneer je zo'n trektocht maakt, overmoed is.

"Dit is de grote voor mij. Dit komt vooral voor bij jongere mannen, maar vrouwen kunnen het ook vertonen. De basis hiervoor is wat we een motivationele bias noemen. Dat wil zeggen, veel mensen zijn gemotiveerd om zichzelf als 'speciaal' te beschouwen - getalenteerd, bekwaam, enz. ', Zei Arvai.

Hij zei dat dit een motivationele vooroordeel is omdat we gemotiveerd zijn om op deze manier te denken omdat 'speciale' mensen over het algemeen hoog gewaardeerd worden in de samenleving.

"De realiteit is dat de meesten van ons helaas niet echt speciaal zijn," voegde Arvai eraan toe. "Het is dus de kunst om dit te herkennen en binnen onze grenzen te werken. Ongevallen kunnen nog steeds gebeuren, maar we kunnen de risico's temperen, niet elimineren als we voorzichtig zijn. "

Arvai benadrukt dat ontdekkingsreizigers uitgebreid zouden moeten trainen bij het plannen om Everest te beklimmen.

'Training, training en meer training. Dit houdt fysieke training in om de stress op het lichaam te weerstaan. Het omvat vaardighedentraining om de vele complexe bewegingen te beheersen die nodig zijn bij een lange klim. Het omvat ook het trainen van de geest om helder te denken in de aanloop naar, en vooral tijdens, de activiteit en mindfulness terwijl de activiteit daadwerkelijk gebeurt. "

De experts zeiden dat klimmers zorgvuldig moeten plannen met een plan van stijgen en dalen, volledig begrip van weersvoorspellingen, enz., En klimmen in het juiste seizoen voor Everest.

"In de levens van veel mensen zou het opgaan op de hoogste top een 'transcendente sensatie' zijn. 'Maar je hebt alle persoonlijke kwaliteiten en voorbereiding nodig die ik heb opgemerkt.Zo niet, ga niet weg. Probeer iets minder riskant, "zei Farley.

Meer lezen: het risico op hersenletsel neemt toe naarmate actievermogen een momentum wordt »