Eiwit in uw dieet: hoeveel?

De dood van een vrouwelijke bodybuilder in Australië heeft vragen doen rijzen over hoeveel eiwit in een dieet te veel is.

Meegan Hefford, 25, moeder van twee, stierf in juni als gevolg van complicaties van een eiwitrijk dieet samen met ureumcyclusstoornissen, een zeldzame genetische aandoening.

AdvertentieAdvertisement

Hefford's overlijdensakte geeft een opsomming van "inname van bodybuildingsupplementen" als een van de oorzaken, meldt USA Today.

Dagen voor haar dood meldde Hefford zich "raar" te voelen en was ze moe, volgens haar moeder.

Later werd ze bewusteloos in haar appartement ontdekt en haastte zich naar het ziekenhuis. Zelfs toen duurde het nog twee dagen voordat artsen ontdekten dat ze een ureumcyclusstoornis had.

Advertentie

In een functionerende ureumcyclus wordt overtollige ammoniak in het lichaam omgezet in ureum en vervolgens via de urine uit het lichaam uitgescheiden.

Ureumcyclusstoornis treft slechts ongeveer 1 op de 8 000 personen. Het resulteert in het onvermogen van het lichaam om ammoniak uit de bloedstroom te verwijderen.

AdvertisementAdvertisement

Zodra deze opbouw van ammoniak (hyperammoniëmie genoemd) de hersenen bereikt, kan het verwarring, duizeligheid en onduidelijke spraak veroorzaken - voordat het tot coma en mogelijk de dood leidt.

Volgens de National Urea Cycle Disorders Foundation kan de aandoening voorkomen bij zowel kinderen als volwassenen. Baby's worden vaak snel gediagnosticeerd omdat ze binnen de eerste 48 uur na de geboorte ziek kunnen worden.

Echter, bij kinderen en volwassenen kunnen de symptomen niet gediagnosticeerd blijven als ze niet vroeg worden herkend.

Risico's met hoog eiwitgehalte

De relatie tussen ureumcyclusstoornis en eiwit speelde zeker een rol bij de dood van Meegan Hefford.

Wanneer het lichaam proteïnen metaboliseert, worden toxische bijproducten zoals ammoniak gevormd. Overmatige consumptie van eiwitten, in combinatie met de zeldzame aandoening van Hefford, zorgde voor een dodelijke combinatie.

AdvertentieAdvertentie

Er zijn anderen die een groter risico lopen op gezondheidscomplicaties als ze een eiwitrijk dieet volgen.

Kristin Kirkpatrick MS, RD, LD, een geregistreerde gediplomeerde diëtiste die wellnessmanager is bij het Cleveland Clinic Wellness Institute, heeft deze week in een redactioneel artikel uitgelegd dat sommige mensen echt minder eiwitten in hun dieet nodig hebben.

Personen met chronische nieraandoeningen, bepaalde leveraandoeningen en fenylketonurie moeten voorzichtig zijn met hun eiwitinname.

Advertentie

Aan de andere kant moeten sporters, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, patiënten die herstellen van een operatie en oudere volwassenen er zeker van zijn dat ze een meer dan gemiddeld aantal nemen.

Wat is genoeg eiwit?

Maar wat betekent dat eigenlijk - een gemiddelde hoeveelheid eiwit?

AdvertentieAdvertentie

Het probleem met de huidige richtlijnen voor eiwitten is dat eiwitten, in tegenstelling tot andere macronutritieven (vet en koolhydraten), niet echt een bovengrens hebben voor hoeveel een persoon op een dag zou moeten consumeren.

Kirkpatrick geeft wel een eenvoudige berekening om je in het stadion te krijgen.

Neem uw gewicht in kilogram vermenigvuldigd met 0. 8 (1 kilogram is gelijk aan ongeveer 2. 2 ponden). Dus, een man van 200 pond zou minstens 75 gram eiwit per dag moeten eten.

Advertentie

"Voor de gezonde persoon is het misschien niet nodig om de dagelijkse eiwitinname te verdubbelen of te verdrievoudigen," vertelde Kirkpatrick aan Healthline. "Eiwitten kunnen een positieve rol spelen bij het afvallen, maar het is belangrijk om andere macronutriënten die bijdragen aan een goede gezondheid en gewicht, zoals gezonde vetten en complexe koolhydraten, niet te negeren. "

Ze merkte op dat een eendaagse eiwitbende waarschijnlijk niet schadelijk is, maar een voortdurend eiwitrijk dieet kan extra druk uitoefenen op de nieren en mogelijk het risico op bepaalde soorten kanker verhogen.

AdvertentieAdvertentie

Vooral in de fitnesswereld lijkt eiwit een reputatie te hebben als gezonder macronutriënt dan koolhydraten en vet.

Zijn rol in het behouden en opbouwen van spiermassa is bekend.

Toch zijn er gezondere manieren om eiwitten te consumeren dan alleen shutten of steaks eten.

De beste plaatsen om eiwitten te krijgen

Kirkpatrick geeft aan dat het type eiwit dat u eet er echt toe doet.

Proteïne komt uit verschillende bronnen, waaronder vissen en planten. Ze haalt een studie uit 2017 aan die concludeerde dat plantaardige eiwitbronnen hielpen bij het voorkomen van type 2 diabetes, terwijl rode vleesbronnen dat risico juist verhoogden.

Quinoa, bonen, peulvruchten, zaden en noten zijn allemaal geweldige bronnen voor plantaardige eiwitten.

Het is ook belangrijk om u bewust te zijn van de manier waarop het eiwit wordt verwerkt dat u verbruikt.

Kirkpatrick raadt aan eiwitten te consumeren die dichter bij hun natuurlijke vormen staan ​​in plaats van in bars, shakes of vegetarische burgers.

Hoe meer uw proteïne (of welk voedsel dan ook) verwerkt, hoe groter de kans dat het verborgen suikers en ongewenste ingrediënten bevat.

Waar het om gaat, is dat als het op eiwitten aankomt, meer niet noodzakelijkerwijs beter is.

Uw levensstijl, gezondheid en activiteitsniveaus moeten altijd in overweging worden genomen bij het overwegen van het wijzigen van uw dieet.

'In de wereld van eten kun je te veel van het goede hebben. Eiwit inbegrepen, "schreef Kirkpatrick.