Autisme: Biosensoren voor diagnose, behandelingen

Zelfbeschadiging en schade aan anderen zijn twee van de meest zorgwekkende gedragingen van mensen met een autismespectrumstoornis (ASS).

Maar wat als je dit gedrag zou kunnen voorspellen voordat ze gebeuren?

AdvertentieAdvertentie

Door vooruitgang in autismeonderzoek en draagbare biosensortechnologie kunnen artsen nieuwe wegen inslaan om de aandoening te benaderen die een aanzienlijke invloed kan hebben op schadelijk gedrag.

In de Verenigde Staten is ongeveer 1 op de 68 kinderen gediagnosticeerd met ASS, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).

Een van de belangrijkste bevindingen van het bureau was dat "bijna 28 procent van de 8-jarige kinderen" met de stoornis zelfbeschadigend gedrag kan vertonen.

Advertentie

Maar onderweg kan er hulp zijn.

Matthew Goodwin, PhD, een assistent-professor aan de Northeastern University, vertelt Healthline dat het gebruik van gegevens van draagbare biosensoren "met ongeveer 79-80 procent nauwkeurigheid kan voorspellen op basis van de laatste drie minuten van je fysiologie, of je nu wel of niet gaat agresseren naar iemand anders of agressie voor jezelf "binnen een minuut.

advertisementAdvertisement

Goodwin presenteerde zijn bevindingen deze week op de International Meeting for Autism Research in San Francisco.

Lees meer: ​​Ouders helpen die een kind met autisme hebben »

Hoe de technologie werkt

De technologie die hij gebruikt, is niet per se baanbrekend, maar de toepassingen ervan wel.

De sensoren worden op verschillende belangrijke plaatsen op het lichaam van een ASD-patiënt geplaatst. Ze nemen een verscheidenheid aan fysiologische en biometrische gegevens.

Versnellingsmeters geplaatst op de pols en armbewegingslidbeweging in driedimensionale ruimte. Huidoppervlaktetemperatuur, elektrodermale activiteit (zweten) en hartslag geven indicaties van het autonome zenuwstelsel.

AdvertentieAdvertentie

Momenteel is een ASD-diagnose afhankelijk van gedragsstudies in plaats van fysiologie, maar de gegevens die met deze sensoren worden verzameld, kennen een groot aantal toepassingen.

In zijn presentatie deze week richtte Goodwin zich voornamelijk op twee toepassingen voor biosensorgegevens bij ASS-patiënten.

De eerste van die toepassingen is het analyseren van stereotype motorische bewegingen - zaken als fladderen met de armen, heen en weer schudden, vingervinken - die bepalend zijn voor ASS. Momenteel wordt de functie van deze bewegingen niet volledig begrepen binnen de wetenschappelijke gemeenschap.

Advertentie

Goodwin suggereert dat deze acties communicatief kunnen zijn. Ze konden stress reguleren of zelfs helpen met proprioceptie, hoewel niets hiervan zeker is. Dat is waarom meer onderzoek nodig is.

Lees meer: ​​Waarom meisjes later tekenen van autisme vertonen dan jongens

AdvertisementAdvertisement

Makkelijker manier om patiënten te bestuderen

Momenteel worden ASS-patiënten op video opgenomen om stereotiepe motorbewegingen te bestuderen.Hun bewegingen worden vervolgens per frame opgesplitst en gecodeerd.

Onderzoekers bestuderen hoe lang bewegingen plaatsvonden, hoe vaak ze plaatsvonden en wat hun patroon was.

Het is niet praktisch, zegt Goodwin.

Advertentie

Zijn onderzoek maakt gebruik van gegevens van biosensoren om een ​​algoritme te maken dat stereotype motorische bewegingen kan identificeren.

"Wat we hebben aangetoond," zei hij, "is dat met 50 voorbeelden van ongeveer 15 personen met autisme, dat algoritme kan presteren met een nauwkeurigheid van 90 tot 99 procent" in vergelijking met traditionele gecodeerde video.

AdvertentieAdvertisement

Door het gebruik van computergegevensanalyse neemt de reikwijdte van hoeveel gegevens over ASS-patiënten kunnen worden vastgelegd en bestudeerd aanzienlijk toe.

"Nu hebt u een schaalbare oplossing", zegt hij.

Lees meer: ​​Brain Chemical doet zijn werk niet bij mensen met autisme »

De communicatiekloof overbruggen

De tweede toepassing van biosensoren door Goodwin kijkt nauwkeurig naar de indices van het autonome zenuwstelsel die dingen over een ASS kunnen vertellen patiënt kunnen ze mogelijk niet communiceren.

Omdat de aandoening meestal wordt gedefinieerd door gebreken in sociale communicatie, kan het moeilijk zijn om een ​​interne toestand te identificeren en die vervolgens aan iemand anders door te geven, "zei Goodwin.

Wat biometrische gegevens kunnen doen, is de lacunes invullen die zijn ontstaan ​​door dat gebrek aan communicatie.

Zelfs als de persoon met ASS niet in staat is om te zeggen hoe zij zich voelen, kan de fysiologie aantonen of de persoon zich opgewonden of ontspannen voelt op basis van factoren zoals de hartslag en de aanwezigheid van zweet.

Lees meer: ​​Alternatieve behandelingen voor autisme »

Potentiële nieuwe manieren om autisme te behandelen

Autisme omhult een verscheidenheid aan symptomen en ernst, waardoor het moeilijk te behandelen is.

Het gebruik van biosensoren om informatie te verzamelen, kan helpen om op maat gemaakte behandelingen te maken voor verschillende personen binnen het autismespectrum.

Thomas Frazier, PhD, de chief science officer van belangenbehartigingsgroep Autism Speaks, zegt: "Ik denk dat deze aanpak nuttig zou kunnen zijn als een manier om de voortgang van de behandeling in klinische onderzoeken te volgen. Meer onderzoek kan nodig zijn om betrouwbare tijdvakken van gegevensverzameling en gevoeligheid voor verandering te identificeren, maar gezien wat er is geschreven, zou dit een bruikbare benadering voor het volgen van behandelingen kunnen zijn. "

Goodwin hoopt de biometrische sensoren commercieel beschikbaar te maken. In tegenstelling tot andere sensoren en draagbare apparaten, zijn deze sensoren ontwikkeld om op een manier te passen die aanvaardbaar is voor mensen met ASS.

De apparaten, zegt hij, hebben peer review in de medische gemeenschap en "ze zijn op weg om te worden gecertificeerd als medisch hulpmiddel met goedkeuring van de FDA, maar we zijn er nog niet. "

" Dit idee dat je biologie kunt vastleggen en een afwijking in een normaal signaal kunt detecteren, wat voorspellend is voor een toekomstige gedragsgebeurtenis dat er iets ergs gaat gebeuren, "zei hij. "Ik denk dat dat een enorme innovatie zou zijn, als je mensen, zichzelf en de mensen om hen heen veiliger zou kunnen houden, omdat we niet overrompeld zijn.“