Hersenscans als leugendetectoren

Zoeken naar de waarheid is precies de definitie van wat er in de strafrechtbank gebeurt.

De forensische wetenschap heeft lang bijgedragen aan die zoektocht.

AdvertentieAdvertentie

Andere wetenschappelijke hulpmiddelen - polygraphs, hersenscans en functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI) - blijven echter grotendeels ontoelaatbaar als bewijs van schuld of onschuld.

Sommige medische experts zijn van mening dat dit zou kunnen veranderen als grotere proeven buiten het laboratorium worden uitgevoerd in reële omstandigheden, met behulp van strikte protocollen die reproduceerbare resultaten opleveren.

Dr. Daniel D. Langleben is een van de toonaangevende onderzoekers op het gebied van leugendetectie. Hij is universitair docent psychiatrie aan de Perelman School of Medicine aan de universiteit van Pennsylvania en een stafarts voor het Philadelphia Veterans Administration Medical Center.

Advertentie

Ziet Langleben een toekomstig gebruik voor fMRI in rechtszaken?

"Ja", vertelde hij aan Healthline. "Maar wat staat er tussen dat dit een ontwikkeld antwoord is met gegevens erachter, en een goed opgeleide gok, is dat we op grotere schaal proeven moeten hebben die praktijksituaties testen onder gecontroleerde omstandigheden. Tot dit gebeurt, zou mijn antwoord een gok zijn. “

advertentieAdvertentie

"Op dit moment," vervolgde hij, "hebben we de polygraaf, die een niveau van nauwkeurigheid heeft dat aanzienlijk boven het toeval ligt. Er zijn sommige mensen die zouden zeggen dat de polygraaf 100 procent nauwkeurig is. Maar de literatuur als geheel, inclusief het rapport van de National Academy of Sciences, wijst op een getal in het bereik van 75 procent. De polygraaf is dus al redelijk goed, maar niet goed genoeg voor het echte leven, wat klinische toepassingen betekent. Als de fMRI dat zou kunnen verbeteren, betekent dit dat er een weg vooruit is. “

Een fMRI stond centraal in een spraakmakende moordzaak in Maryland.

De beklaagde, Gary Smith, een voormalig Army Ranger met vijf gevechtstochten in Irak en Afghanistan, stond terecht op beschuldiging van het doden van zijn kamergenoot

Smiths advocaat hoopte dat de fMRI van zijn cliënt zou bewijzen dat hij de waarheid sprak. De rechter die in de zaak zat, zei dat hij de fMRI 'fascinerend' vond, maar weigerde om het als bewijs toe te laten.

Langleben en Jonathan G. Hakun, PhD, een assistent-professor in de psychologie aan de Penn State, publiceerden in 2016 een paper - "Polygraphy and Functional Magnetic Resonance Imaging in Lie Detection: A Controlled Blind Comparison Using the Concealed Information Test" - in het Journal of Clinical Psychiatry.

AdvertentieAdvertisement

"We toonden een verschil van 12 tot 17 procent tussen polygraph en fMRI, in het voordeel van fMRI," zei Langleben. "[An] fMRI zou kunnen worden gebruikt voor leugendetectie en het zou beter kunnen zijn dan een polygraaf.Maar het zou geen belangrijke vraag beantwoorden: zal het ooit goed genoeg zijn voor juridische implicaties? Omdat we daar een heel ander niveau van nauwkeurigheid nodig hebben. "

Polygraph vs. hersenscan

De polygraph, die meer dan 50 jaar geleden is geïntroduceerd, bewaakt iemands elektrische huidgeleidbaarheid, hartslag en ademhaling tijdens een reeks vragen.

De aanname is dat opwaartse of neerwaartse pieken in die metingen aangeven dat de persoon liegt.

Advertentie

Hoewel polygrafieresultaten in de meeste Amerikaanse rechtsgebieden onaanvechtbaar zijn bevonden als juridisch bewijs, worden ze al bijna 30 jaar in de bedrijfswereld gebruikt als een hulpmiddel voor pre-employment screenings. Polygrafen worden ook veel gebruikt bij achtergrondcontroles en veiligheidsmachtigingen bij de overheid.

"Polygrafische metingen weerspiegelen de complexe activiteit van het perifere zenuwstelsel die tot slechts een paar parameters is teruggebracht, terwijl fMRI duizenden hersenclusters met een hogere resolutie in zowel ruimte als tijd bekijkt," zei Langleben. "Hoewel geen van beide typen activiteit uniek is voor liegen, verwachtten we dat hersenactiviteit een meer specifieke marker zou zijn, en dit is wat ik geloof dat we hebben gevonden.

AdvertentieAdvertentie

Sommige juridische experts blijven echter sceptisch over hersenscans als een leugendetectietool. Henry T. Greely, JD, een professor in de rechten aan de Stanford University in Californië en directeur van het Stanford Centre for Law and the Biosciences, zei dat elke afzonderlijke studie "sceptisch moet worden bekeken, hoe goed de onderzoeker ook is. "

" Als vijf verschillende teams de Langleben-studie repliceerden, voelde ik me daar veel beter in, deels omdat het meer dan 28 mensen zou zijn geweest, "vertelde hij aan Healthline. "Zelfs dan, leugens verteld door mensen die weten dat ze onderzoeksonderwerpen zijn, en instructies volgen om te liegen, kunnen er heel anders uitzien dan leugens in het echte leven. "

Advertentie

" Dat is een heel moeilijk probleem om op te lossen, "voegde Greely eraan toe. "We kunnen mensen niet arresteren om hen een fMRI-test te laten doen om 'echt' liegen te testen. In ieder geval is 'significant beter' dan de polygraaf niet erg goed. In bijna alle Amerikaanse gerechtshoven is het niet goed genoeg om te worden toegelaten en de meeste deskundigen menen dat het niet zo vaak mag worden gebruikt als buiten de rechtbank. Dat is de belangrijkste bottom-line: beter dan de polygraaf, zelfs als het waar is, is niet goed genoeg om te worden gebruikt voor belangrijke beslissingen. "

Greely zei dat rechters in alle gevallen waarin het bewijs werd gepresenteerd, fMRI hebben verworpen na het horen van getuige-deskundigen, omdat er niet is aangetoond dat de resultaten voldoende nauwkeurig zijn en de tests geen vaststaande protocollen volgden.

AdvertentieAdvertentie

Bovendien zei hij: "het bewijs zou te veel tijd opslokken en teveel mogelijk jurymisverstand de moeite waard maken in het licht van de zeer dubieuze waarde ervan. "

Hoe herscans te testen

Een radioloog is het met Langleben eens over de noodzaak van geavanceerd testen van fMRI, buiten het laboratorium.

Dr. Pratik Mukherjee is professor in radiologie en bio-engineering aan de Universiteit van Californië, San Francisco (UCSF) en directeur van het Center for Imaging of Neurodegenerative Diseases in het San Francisco Veterans Affairs Medical Center.

"Testen kan mogelijk worden uitgevoerd in juridische rechtszaken, maar moet worden uitgevoerd onder strikte, wetenschappelijk strenge voorwaarden," vertelde hij aan Healthline. "Aangezien dit onderzoek zou zijn, zou de toelaatbaarheid van resultaten voor de rechtbank twijfelachtig zijn totdat de testen volledig zijn gevalideerd. Dit is vergelijkbaar met de ethische belemmeringen voor het gebruik van de resultaten van onderzoeken naar klinische praktijken in de geneeskunde. "

Mukherjee zei dat bepaalde normen moeten worden vervuld voordat de twijfels en bezwaren tegen de toelaatbaarheid van fMRI in rechtszaken kunnen worden overwonnen:

Nauwkeurigheid.

• Het moet acceptabel lage percentages fout-positieve en fout-negatieve resultaten bevatten. Reliability.
• Het moet acceptabel lage mislukkingspercentages hebben. generalisatie.
• Werkt het bij mensen van alle leeftijden en IQ-niveaus, mensen met een psychische aandoening, mensen onder invloed van psychoactieve stoffen en mensen met eerdere hoofdletsel, beroerte, dementie enzovoort? Robuustheid tegenmaatregelen.
• Gewoon licht bewegen tijdens de scan volstaat om elke fMRI te degraderen. "Betere brain imaging-methoden zijn nodig, en nog veel meer wetenschappelijk rigoureuze tests, ook onder realistische omstandigheden," zei Mukherjee. "Zelfs veel van de huidige wetenschappelijke literatuur die fMRI gebruikt voor academisch neurowetenschappelijk onderzoek, lijdt aan een mislukking van de reproduceerbaarheid. De nadruk ligt nu op het verbeteren van fMRI-methodologie om betrouwbaardere en reproduceerbare resultaten te produceren. "

Hoe test Langleben fMRI buiten het laboratorium?

"Zeer vergelijkbaar met de manier waarop ze een polygraaf gebruiken in Japan," zei hij. "Iemand met de juiste expertise zal de zaak bestuderen en een vragenlijst voor 'geforceerde keuze' samenstellen met vragen met duidelijke ja / nee-antwoorden die het verschil maximaliseren tussen een vermoedelijke dader en de persoon die wordt getest. "

De resultaten van de geanalyseerde gegevens zullen een kwantitatieve schatting van de" effectgrootte "hebben - de sterkte van het verschil tussen leugen en waarheid, zei hij.

Waarom zijn rechtbanken terughoudend?

Langleben zei dat hij weet waarom rechtbanken de ontvankelijkheid van fMRI's blijven verzetten:

"Legitieme bezorgdheid over het gebrek aan gegevens over de 'foutenpercentages' van deze benadering onder 'real life' omstandigheden," zei hij, "ongegronde angsten verdrongen of zelfs vervangen door de nieuwe technologie en irrationele angsten om iemands geest te laten onderzoeken. Kortom, het goede oude Freudiaanse verzet. '"

Rechters gebruiken de gevestigde Frye (1923) en Daubert (1993) normen om te bepalen of ze polygraaf- of fMRI-resultaten toelaatbaar zullen maken in hun rechtszalen.

Een rechtbank die de Frye-standaard toepast, moet bepalen of de methode waarmee het bewijsmateriaal werd verkregen algemeen werd aanvaard door deskundigen op een specifiek gebied.

Met Daubert maakt een rechter-rechter een voorlopige beoordeling van de vraag of de wetenschappelijke getuigenis van een expert is gebaseerd op een redenering of methodologie die wetenschappelijk geldig is en correct kan worden toegepast op de feiten van de zaak.

De Frye-standaard is door veel staten en de federale rechtbanken afgeschaft ten gunste van de Daubert-norm, volgens de website van het Legal Information Institute, gevestigd aan de Cornell Law School.

Ondertussen werkt Joel Huizenga, president-directeur van Truthful Brain Corp. in Californië - die de fMRI leidde over ex-leger-ranger Gary Smith - aan een ander moordproces via het onschuldproject.

Huizenga ziet fMRI als een waardevol hulpmiddel om te meten of een verdachte de waarheid spreekt.

"De National Academy of Sciences kwam met een rapport dat concludeerde dat geen van de technologieën die momenteel worden gebruikt als forensisch onderzoek door het gerechtssysteem is aangetoond door wetenschappelijke methodes om te werken of accuraat te zijn, behalve voor DNA-testen," vertelde Huizenga aan Healthline.

"Al deze anderen (vingerafdrukken, enz.) Hadden een grootvader zonder enig bewijs dat ze werkten en konden op dit moment de tests van Frye of Daubert niet doorstaan ​​voor toegang tot het gerechtssysteem voor gebruik," voegde hij eraan toe.

De Verenigde Staten sturen mensen naar de dodencel met ooggetuigenverslagen, waarvan is aangetoond dat ze 65 procent nauwkeurig zijn wanneer ze op de traditionele manier worden gedaan, merkte Huizenga op.

"Als u de afbeeldingen één voor één geeft en de persoon vertelt dat de dader misschien niet op de lijst staat, wat een nieuwe methode is, gaat de nauwkeurigheid omhoog tot 75 procent," zei hij. "Dus, denken dat het rechtssysteem draait om nauwkeurigheid is belachelijk. Het gaat om macht, en het is zeker anti-wetenschap in het algemeen, omdat de wetenschap de macht wegneemt van de werkers op juridisch gebied om meer te doen van wat ze willen doen. "

" Momenteel is er een machtsstrijd tussen wetenschap en wetgeving. De wet wint groot, ten koste van onze bevolking, "voegde hij eraan toe.

Greely merkt op dat DNA-bewijs voor identificatie een "veel meer wetenschappelijk eenvoudig proces is. "

" Maar het vergde twee rapporten van de National Academy of Sciences en een FBI-programma om protocollen te maken voor het gebruik ervan, "zei hij," en om criminele laboratoria te accrediteren om die tests uit te voeren voordat deze algemeen aanvaard was. Als op fMRI gebaseerde leugendetectie ooit erg bruikbaar is - en ik zet de kansen op ongeveer 50/50 in de komende 10 tot 20 jaar - zullen vergelijkbare dingen moeten gebeuren. "

'Een fantastisch hulpmiddel'

Andrew Jezic, de Maryland strafrechtsverdediger van Gary Smith, introduceerde de fMRI van zijn cliënt tijdens zijn tweede rechtszaak in 2012. De rechter gaf dit niet toe.

Smith werd tweemaal schuldig bevonden en zijn veroordeling werd twee keer vernietigd, zei Jezic. Smith heeft onlangs een Alford-pleidooi gehouden.

'Het was geen schuldbekentenis', vertelde Smith aan Healthline. "Ik pleitte schuldig aan onvrijwillige doodslag en roekeloze bedreiging, maar ik behoud mijn onschuld. Ik was bijna een decennium van mijn leven kwijtgeraakt - zes jaar in de gevangenis en drie jaar huisarrest.Het Alford-pleidooi gaf me tijd. "

De volgende stap in het Alford pleidooi is een heroverwegingsverhoor voor een rechter, maar Smith zal 18 tot 24 maanden moeten wachten voordat hij die terechtzitting krijgt.

Smith is nu klaar met zijn studie, werkt als juridisch medewerker van Jezic en is van plan om rechten te gaan studeren.

Jezic noemt fMRI een "fantastische tool. "

" Het feit dat iemand bereid is om zich eraan te onderwerpen is een factor op zich, "vertelde hij aan Healthline. "Er is moed voor nodig om je aan een fMRI te onderwerpen wanneer je van tevoren wordt gezegd dat dit niet iets is dat je kunt neppen, en dat je niet kunt lezen op het internet om je te helpen slagen voor deze test. Als iemand bereid is om dit te doen en ermee door gaat, is dat een vrij belangrijke indicator dat de persoon gelooft dat ze onschuldig zijn. Jezisch zei dat fMRI nog lang niet toelaatbaar is, maar "interessant" voor alle betrokken partijen.

"Als een man een fMRI neemt en jammerlijk faalt, heeft dat waarschijnlijk invloed op de mentaliteit van de advocaat en de officier van justitie", zei hij. "Als de persoon slaagt voor de test, heeft dit mogelijk geen invloed op de verdediging en vervolging, omdat ze er niets van zullen geloven. Maar het is een demonstratie van moed en van de absolute overtuiging van de persoon dat hij of zij onschuldig is. “