Behandeling van vroegtijdige bevalling: steroïden en antibiotica

Wat is vroegtijdige bevalling? Een vroeggeboorte kan leiden tot problemen met de longen, het hart, de hersenen en andere lichaamssystemen van een pasgeboren baby. Recente ontwikkelingen in de studie van vroegtijdige wee hebben effectieve medicijnen geïdentificeerd die de bevalling kunnen vertragen. Hoe langer een baby zich in de baarmoeder kan ontwikkelen, hoe kleiner de kans is dat ze problemen krijgen in verband met vroeggeboorte.

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u tekenen van voortijdige bevalling vertoont. Symptomen van vroegtijdige bevalling zijn onder meer:

frequente of consistente samentrekkingen (aanscherping van de buik)

lage rugpijn die doffe en constante
druk in het bekken of onderbuikgebied is
milde krampen in de buik < 999> waterbreuk (waterige vaginale afscheiding in een straaltje of een stroom)
een verandering in vaginale afscheiding
spotting of bloeding uit de vagina
diarree
Als u minder dan 37 weken zwanger bent wanneer u deze symptomen ervaart, kan uw arts proberen de bevalling te voorkomen door bepaalde medicijnen aan te bieden. Naast het geven van tocolytische geneesmiddelen om contracties te voorkomen, kan uw arts steroïden voorschrijven om de longfunctie van de baby te verbeteren. Als uw water is gebroken, kunt u ook antibiotica krijgen om infectie te voorkomen en om u langer zwanger te houden.

advertentieAdvertentie

Corticosteroïden

Voordelen en risico's van corticosteroïden

Sommige vrouwen gaan heel vroeg werken. Als u vóór 34 weken werkt, kan het ontvangen van corticosteroïdinjecties de kansen van uw baby om goed te doen verbeteren. Deze helpen de longen van de baby te functioneren.

Steroïden worden meestal geïnjecteerd in een van de grote spieren van de moeder (armen, benen of billen). De injecties worden twee tot vier keer toegediend gedurende een periode van twee dagen, afhankelijk van welke steroïde wordt gebruikt. De meest voorkomende steroïde, betamethason (Celestone), wordt gegeven in twee doses, 12 mg elk, 12 of 24 uur uit elkaar. De medicatie is het meest effectief van twee tot zeven dagen na de eerste dosis.

Corticosteroïden zijn niet hetzelfde als de bodybuildingsteroïden die worden gebruikt door atleten. Meerdere studies hebben aangetoond dat prenatale corticosteroïden veilig zijn voor moeders en baby's.

Wat zijn de voordelen van steroïden?

Steroidbehandeling vermindert het risico op longproblemen bij baby's die vroeg worden geboren, met name bij kinderen die tussen 29 en 34 weken zwangerschap zijn geboren. Baby's geboren meer dan 48 uur, maar minder dan zeven dagen, vanaf de eerste dosis steroïden lijken het grootste voordeel te ontvangen.

Deze behandeling met steroïden vermindert het risico op longziekte door de helft en vermindert het risico van vroegtijdige baby's om te sterven met maximaal 40 procent. Alle baby's die werden geboren met minder dan 28 weken hadden longproblemen, maar de problemen waren milder voor degenen die vóór de geboorte steroïden kregen.

Steroïden kunnen ook andere complicaties bij baby's verminderen. Studies hebben aangetoond dat sommige baby's minder problemen hebben met hun darmen en met bloedingen in de hersenen wanneer hun moeders voor de geboorte een betamethason-behandeling ontvingen.

Als u in een vroeggeboorte bent opgenomen in een ziekenhuis of als u een medisch probleem hebt waarvan uw artsen zich zorgen maken dat ze vroegtijdig moeten worden geleverd, krijgt u waarschijnlijk een kuur met steroïden aangeboden. Een eerste belangrijke mijlpaal voor u en uw baby (of baby's) is de eerste twee dagen zwanger blijven na een corticosteroïdenopname.

Wat zijn de risico's van het nemen van steroïden?

Dierstudies hebben aangetoond dat het geven van steroïden aan een zwangere vrouw het immuunsysteem, de neurologische ontwikkeling en de groei van haar nakomelingen kan beïnvloeden. Deze effecten zijn echter alleen zichtbaar in onderzoeken waarbij steroïden in zeer hoge doses of vroeg in de zwangerschap werden gegeven. Bij de behandeling van vroeggeboorte worden steroïden later in de zwangerschap gegeven.

Studies bij mensen hebben geen significante risico's aangetoond die samenhangen met een enkele kuur met steroïden. Oudere studies volgden kinderen waarvan de moeders tijdens de zwangerschap steroïden kregen totdat de kinderen 12 jaar oud waren. Deze studies toonden geen nadelige effecten van de steroïden op de fysieke groei of ontwikkeling van het kind. Er moeten echter nog meer onderzoeken worden gedaan.

In het verleden ontvingen vrouwen met een risico op vroegtijdige bevalling eenmaal per week steroïden totdat ze afleverden. Gegevens uit zuigelingen en dierstudies toonden aan dat meerdere steroïdenkuren verband hielden met baby's met een lager geboortegewicht en kleinere hoofden. Momenteel worden herhaalde cursussen niet aanbevolen, tenzij u deelneemt aan een onderzoek.

Wie zou steroïden moeten nemen?

In 1994 publiceerden de National Institutes of Health (NIH) richtlijnen voor de toediening van steroïden aan vrouwen met vroegtijdige bevalling. Volgens deze richtlijnen moeten artsen overwegen steroïden te geven aan alle vrouwen die:

het risico lopen op vroeggeboorte tussen 24 en 34 weken zwangerschap

medicijnen krijgen om de bevalling te stoppen (tocolytische medicatie)

Wie zou er niet moeten t nemen steroïden?
Steroïden kunnen het moeilijker maken om diabetes (zowel langdurig als zwangerschapgerelateerd) te beheersen. Wanneer gegeven in combinatie met een bèta-mimetisch medicijn (terbutaline, merknaam Brethine), kunnen ze zelfs nog problematischer zijn. Vrouwen met diabetes zullen een zorgvuldige controle van de bloedsuikerspiegel moeten ondergaan gedurende drie tot vier dagen na het ontvangen van steroïden.

Bovendien mogen vrouwen met actieve of vermoedelijke infectie in de baarmoeder (chorioamnionitis) geen anabolen krijgen.

Advertentie

17-OHPC

Voordelen en risico's van progesteronhormonen: 17-OHPC

Sommige vrouwen hebben vaker dan anderen vroeg in de bevalling. Vrouwen met een hoog risico op vroegtijdige bevalling zijn onder meer degenen die:

reeds zijn bevallen van een te vroeg geboren baby

meer dan één baby hebben (tweeling, drieling, enz.)

die kort na een eerdere zwangerschap zwanger zijn geraakt
gebruik van tabak, alcohol of illegale drugs
bedacht door in-vitrofertilisatie
hebben meer dan één miskraam of abortus
hebben andere gezondheidsproblemen (zoals een infectie, gewichtsproblemen, anatomische afwijkingen in de baarmoeder of baarmoederhals, of bepaalde chronische aandoeningen)
hebben een zeer stressvolle of traumatische gebeurtenis tijdens de zwangerschap (fysiek of emotioneel)
zijn Afro-Amerikaans
Ondanks deze bekende risico's zijn veel vrouwen die ervaring symptomen van vroeggeboorte hebben geen duidelijke risicofactoren.
Als u in het verleden een vroeggeboorte heeft gehad, kan uw verloskundige aanbevelen dat u een progesteron-injectie of een pessarium (vaginale zetpil) krijgt. De meest voorkomende vorm van progesteron hormoon toegediend om vroeggeboorte te voorkomen is de 17-OHPC shot of 17-alphahydroxyprogesterone caproate.
De 17-OHPC-injectie is een synthetisch progesteron dat vaak vóór de 21e week van de zwangerschap wordt toegediend. Het is bedoeld om de zwangerschap te verlengen. Het hormoon werkt doordat de baarmoeder niet samentrekt. Het schot wordt meestal toegediend in de spieren van de vrouw die wekelijks wordt behandeld.

Als progesteron als een pessarium wordt gegeven, wordt het in de vagina van de vrouw ingebracht.

Een recept is vereist voor deze hormonale behandeling en zowel de shots als de zetpillen moeten door een arts worden toegediend.

Wat zijn de voordelen van progesteronopnamen?

Een beoordeling van klinische onderzoeken met 17-OHPC heeft aangetoond dat het in staat is om de zwangerschap te verlengen. Vrouwen die vóór 37 weken het risico lopen een baby te geven, kunnen mogelijk langer zwanger blijven als ze 17-OHPC krijgen voordat de zwangerschap 21 weken duurt.

Andere studies hebben aangetoond dat als vroeggeboorte plaatsvindt, baby's die overleven minder complicaties hebben als hun moeders 17-OHPC kregen vóór de geboorte.

Wat zijn de risico's van progesteronopnamen?

Zoals bij elke toediening van een injectie en hormoon, kunnen 17-OHPC-opnamen enkele bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende zijn:

pijn of zwelling in de huid op de injectieplaats

een huidreactie op de injectieplaats

misselijkheid

braken
Sommige ervaren andere bijwerkingen zoals:
stemmingswisselingen
hoofdpijn

buikpijn of een opgeblazen gevoel

diarree
obstipatie
veranderingen in seksuele drift of comfort
duizeligheid
allergie
griepachtige symptomen
vrouwen die ontvang het pessarium hebben meer kans op onaangename afscheiding of irritatie in hun vagina.
Er zijn geen aanwijzingen dat 17-OHPC-opnames een negatief effect hebben op miskraam, doodgeboorte, vroeggeboorte of geboorteafwijkingen. Er is niet genoeg bekend over de langetermijneffecten op moeders of baby's om opnames aan te bevelen voor vrouwen met andere predisponerende factoren voor vroeggeboorte.
Hoewel 17-OHPC-opnamen het risico op vroeggeboorte en enkele complicaties kunnen verminderen, lijkt het risico op kindersterfte niet te verminderen.

Wie zou 17-OHPC-opnames moeten krijgen?

Vrouwen die eerder vroeggeboorte hebben gehad, krijgen vaak een hormonenopname met de naam 17-OHPC. Het Amerikaanse College van Verloskundigen en Gynaecologen (ACOG) beveelt aan dat alleen vrouwen met een arbeidsgeschiedenis vóór de geboorte van 37 weken een 17-OHPC-injectie krijgen. Vrouwen met een voorgeschiedenis van voorgeschiedenis zouden dit medicijn moeten nemen.

Wie moet geen 17-OHPC-foto's maken?

Vrouwen zonder een eerdere vroeggeboorte mogen geen 17-OHPC-opnames ontvangen totdat meer onderzoek hun veiligheid en effectiviteit voor andere risicofactoren bevestigt. Bovendien kunnen vrouwen met allergieën of ernstige reacties op het schot het gebruik ervan stopzetten.

Ook zijn er situaties waarin een langere zwangerschap schadelijk kan zijn voor de moeder of de foetus. Pre-eclampsie, amnionitis en letale foetale afwijkingen (of imminente foetale sterfte) kunnen een langdurige zwangerschap gevaarlijk of vruchteloos maken. Overleg altijd zorgvuldig met een gezondheidswerker voordat u beslist 17-OHPC-injecties of zetpillen te krijgen.

AdvertentieAdvertisement

Tocolytics

Voordelen en risico's van tocolytica

Tocolytische medicatie wordt gebruikt om levering te vertragen. Verschillende medicijnen hebben vergelijkbare effecten om de bevalling 48 uur of langer uit te stellen als een vrouw te vroeg begint te werken. Tocolytica omvatten de volgende medicijnen:

terbutaline (hoewel het niet langer als veilig voor injectie wordt beschouwd)

ritodrine (Yutopar)

magnesiumsulfaat

calciumkanaalblokkers
indomethacine (indocine)
Tocolytica zijn geneesmiddelen op recept die alleen moeten worden toegediend tussen weken 20 en 37 van de zwangerschap als er symptomen van vroeggeboorte bestaan. Ze mogen niet worden gecombineerd, behalve onder nauw toezicht van een arts. Het combineren van tocolytica kan problemen veroorzaken voor zowel de moeder als de baby.
Over het algemeen vertragen tocolytica alleen de bevalling. Ze voorkomen geen complicaties van vroeggeboorte, foetale sterfte of maternale problemen geassocieerd met vroegtijdige bevalling. Ze worden vaak gegeven met prenatale corticosteroïden.
Wat zijn de voordelen van tocolytics?

Alle tocolytica, maar met name prostaglandinemiddelen, zijn effectief bij het uitstellen van de bevalling tussen 48 uur en 7 dagen. Dit maakt corticosteroïden tijd om de ontwikkeling van de foetus te versnellen.

Tocolytica zelf verminderen niet de kansen op dood of ziekte voor de pasgeborene. In plaats daarvan geven ze alleen maar extra tijd aan de baby om zich te ontwikkelen of om andere medicijnen te laten werken.

Tocolytica kunnen de afgifte ook lang genoeg uitstellen zodat een vrouw naar een faciliteit met een neonatale intensive care-eenheid kan worden vervoerd als vroegtijdige geboorte of complicaties waarschijnlijk zijn.

Wat zijn de risico's van tocolytics?

Tocolytica hebben een verscheidenheid aan bijwerkingen die variëren van zeer mild tot zeer ernstig.

Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:

duizeligheid

hoofdpijn

lethargie

blozen
misselijkheid
zwakte
Ernstigere bijwerkingen kunnen zijn:
hartritmeproblemen <999 > bloedsuikerspiegel verandert
ademhalingsmoeilijkheden

veranderingen in bloeddruk

Omdat bepaalde tocolytische geneesmiddelen verschillende risico's met zich meebrengen, moet het gekozen specifieke medicijn afhankelijk zijn van de gezondheid van de vrouw en persoonlijke risico's.
Er is enige controverse over de vraag of tocolytica zelf problemen bij de geboorte kunnen veroorzaken, zoals ademhalingsproblemen voor de baby of infectie bij de moeder.
Wie moet tocolytics krijgen?
Vrouwen die de symptomen van vroeggeboorte ervaren, in het bijzonder vóór de bevalling van 32 weken, moeten tocolytische geneesmiddelen krijgen.

Wie zou geen tocolytics moeten krijgen?

Volgens ACOG mogen vrouwen geen tocolytica krijgen als ze een van de volgende symptomen hebben:

ernstige pre-eclampsie

placentaire abruptie

infectie van de baarmoeder

letale foetale afwijkingen

tekenen van imminent foetaal overlijden of bevalling
Bovendien heeft elk type tocolytisch medicijn risico's voor vrouwen met bepaalde aandoeningen.Vrouwen met diabetes- of schildklierproblemen mogen bijvoorbeeld geen ritodrine krijgen en vrouwen met ernstige lever- of nierproblemen mogen geen prostaglandinesynthetaseremmers krijgen.
Een arts moet een grondig inzicht hebben in de specifieke gezondheidsproblemen van de vrouw voordat hij een specifiek tocolyticum voorschrijft.
Advertentie
Antibiotica

Voordelen en risico's van antibiotica

Antibiotica worden routinematig gegeven aan vrouwen in vroeggeboorte als de zak met water rondom de foetus is gebroken. Dit komt omdat gescheurde vliezen een vrouw en haar baby een groter risico op infectie geven.

Bovendien worden antibiotica vaak gebruikt voor de behandeling van infecties zoals chorioamnionitis en groep B-streptokokken (GBS) tijdens vroeggeboorte. Antibiotica vereisen een recept en zijn verkrijgbaar in pilvorm of intraveneuze oplossing.

Wat zijn de voordelen van antibiotica?

Veel grote, goed ontworpen onderzoeken hebben aangetoond dat antibiotica de risico's voor moeders en baby's verminderen en de zwangerschap verlengen nadat het water van een vrouw vroegtijdig breekt. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat antibiotica problemen bij de pasgeborene kunnen verminderen.

Het is mogelijk dat antibiotica vroegtijdige geboorte uitstellen of voorkomen door aandoeningen (zoals infecties) te behandelen die vroegtijdige geboorte kunnen veroorzaken. Aan de andere kant is het onduidelijk of antibiotica de bevalling kan uitstellen voor vrouwen die vroegtijdig werken, maar hun water niet hebben gebroken. Voorlopig blijft het gebruik van antibiotica om alle vroegtijdige bevalling te behandelen controversieel.

Er zijn ook gegevens die aantonen dat antibiotica nuttig zijn tijdens vroegtijdige bevalling voor vrouwen die de GBS-bacterie dragen. Ongeveer één op de vijf vrouwen zal GBS dragen en baby's die besmet raken tijdens de bevalling en bevalling kunnen erg ziek worden. Antibiotica kunnen GBS behandelen en complicaties van een volgende infectie bij de pasgeborene verminderen, maar brengen risico's voor de moeder met zich mee.

De meeste zorgverleners testen vrouwen ongeveer een maand voor de uitgerekende datum op de bacteriën. De test omvat het nemen van staafjesmonsters uit de onderste vagina en het rectum. Omdat het twee of drie dagen kan duren voordat testresultaten worden geretourneerd, is de algemene praktijk om een vrouw te behandelen voor GBS voordat de infectie wordt bevestigd als een vrouw te vroeg is bevallen. De meeste artsen denken dat deze praktijk gerechtvaardigd is omdat maar liefst één op de vier vrouwen positief test voor GBS.

Ampicilline en penicilline zijn de antibiotica die het meest worden gebruikt voor de behandeling.

Wat zijn de risico's van antibiotica?

Het primaire risico van antibiotica tijdens vroeggeboorte is een allergische reactie van de moeder. Bovendien kunnen sommige baby's worden geboren met een infectie die resistent is tegen antibiotica, waardoor de behandeling van postpartuminfecties bij die baby's moeilijker wordt.

Wie moet antibiotica krijgen?

Volgens ACOG dienen alleen vrouwen met tekenen van infectie of een gescheurd membraan (vroege waterpauze) antibiotica te krijgen tijdens vroegtijdige bevalling. Het wordt momenteel niet aanbevolen voor routinegebruik bij vrouwen zonder een van deze problemen.