Depressie na een baanverlies: statistieken en hoe ermee om te gaan

Voor veel mensen betekent het verlies van een baan niet alleen het verlies van inkomsten en voordelen, maar ook het verlies van iemands identiteit.

Een recessie kan de werkloosheid verergeren, omdat steeds meer mensen neerwaartse mobiliteit en inkomensvolatiliteit ervaren. Het banenverlies voor mensen in de Verenigde Staten - een land waar het werk en de eigenwaarde van veel mensen onderling uitwisselbaar zijn - kan een uiterst traumatische ervaring zijn, vaak leidend tot wanhoop en depressie.

Statistieken

Hoe langer men werkloosheid ervaart in de Verenigde Staten, hoe waarschijnlijker het is dat ze symptomen van psychologisch onbehagen melden, volgens een recente Gallup poll. Uit de peiling bleek ook dat een op de vijf Amerikanen zonder baan gedurende een jaar of langer meldt dat ze een behandeling voor depressie hebben ondergaan of op dit moment ondergaan. Dit is ongeveer het dubbele van de depressies onder degenen die korter dan vijf weken werkloos zijn geweest.

Volgens onderzoek in de Journal of Vocational Behavior hebben werklozen twee keer zoveel kans als werkende mensen om te lijden aan psychische problemen (34 procent tot 16 procent). Arbeiders zijn meer verontrust door werkloosheid dan mensen die een administratieve functie hebben verloren. Bovendien ervaren mannen en vrouwen van middelbare leeftijd, vooral degenen die werkloos zijn, de hoogste niveaus van psychische nood.

In sommige gevallen leidt de psychische nood van werkeloosheid tot zelfmoord. Volgens een rapport uit 2012 van de Samaritaanse zelfmoordpreventiegroep is het zelfmoordcijfer voor mannen van middelbare leeftijd hoger dan dat van een andere demografische groep. Het risico op zelfmoord neemt ook toe onder degenen met een lagere sociaaleconomische status, volgens het rapport van de Samaritanen. Het zelfmoordcijfer onder mannen met een lagere sociaaleconomische status was naar verluidt 10 keer hoger dan dat van welgestelde mannen.

De toenemende mechanisering van de productie en de verschuiving naar een servicegerichte economie heeft veel mannen uit de arbeidersklasse in de waagschaal gesteld, die van oudsher gespecialiseerde banen hebben gehad in de industrie, zonder werk. Mannen zonder werk zien zichzelf soms als vervangbaar en beschrijven vaak het verlies van een baan met termen als 'catastrofaal' en 'verwoestend'.

Omgaan met baanverlies

Het is volkomen normaal dat een persoon het verlies treurt van een baan. Het is echter belangrijk om te onthouden dat een carrière geen identiteit is.

Het scheiden van iemands eigenwaarde van iemands baan is vooral belangrijk in de Verenigde Staten, waar de volatiliteit van de werkgelegenheid al meer dan drie decennia toeneemt.

De stadia van verdriet na een baanverlies zijn grotendeels hetzelfde als het model van de belangrijkste emotionele reacties op de ervaring van de stervenden ontwikkeld door Dr.Elizabeth Kubler-Ross in haar boek Over dood en sterven. Ze omvatten de stadia van shock en ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en ten slotte acceptatie en verdergaan.

Het is met name belangrijk voor de pas werklozen om zich te realiseren dat ze nog lang niet alleen zijn en om steun te zoeken van vrienden en familie, een therapeut of therapeut, of een steungroep.

Een speciale opmerking over Stay-at-Home vaders

In het kielzog van een baanverlies bevinden veel mannen zich tegenwoordig in de positie dat zij een thuisblijver zijn terwijl hun vrouw de 'kostwinner' wordt voor de familie. Deze omkering van traditionele rollen kan voor sommige mannen bijzonder moeilijk zijn.

Een groot deelprobleem is sociaal isolement. De beste oplossing kan zijn om verbinding te maken met anderen. Joshua Coleman, co-voorzitter van de Council on Contemporary Families in Oakland, Californië, beveelt aan om lid te worden van een thuisblijvende ondersteuningsteam (SAHD). Het National At-Home Dad Network kan je helpen om SAHD-groepen bij jou in de buurt te vinden.

Symptomen van depressie na een baanverlies

Mensen die onlangs een baan verloren hebben lopen een bijzonder risico op het ontwikkelen van depressieve stoornissen (MDD), een ernstige aandoening die behandeling vereist. Volgens de National Institutes of Health, elk jaar ongeveer 6,7 procent van de Amerikaanse volwassenen ervaring MDD, met de gemiddelde leeftijd van het begin wordt 32. Vrouwen zijn 70 procent meer kans dan mannen om door een depressie te gaan.

Het is moeilijk voor mensen met MDD om zich een positieve manier voor te stellen om hun werkgerelateerde ellende te overwinnen. Symptomen van MDD zijn:

• gevoelens van waardeloosheid, zelfhaat of schuldgevoel
• gevoelens van hulpeloosheid of hopeloosheid
• vermoeidheid of chronisch gebrek aan energie
• prikkelbaarheid
• moeite met concentreren
• verlies van interesse in eens-plezierige activiteiten zoals een hobby of seks
• slapeloosheid of hypersomnie (overmatig slapen)
• sociale isolatie
• veranderingen in eetlust en overeenkomstige gewichtstoename of -verlies
• zelfmoordgedachten of -gedragingen

In de In de meest ernstige gevallen kunnen mensen psychotische symptomen ervaren, zoals wanen en hallucinaties.

Diagnose en behandeling van MDD

Een arts of een andere erkende zorgverlener in de gezondheidszorg zal u vragen naar uw symptomen en medische geschiedenis. Vragenlijsten worden meestal gebruikt om de ernst van de depressie te bepalen.

Behandelingen voor MDD omvatten meestal antidepressiva, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), cognitieve gedragstherapie, of beide. Meer ernstige gevallen van depressie kunnen met succes worden behandeld met behulp van elektroconvulsietherapie (ECT). Als psychose erbij betrokken is, worden antipsychotische medicijnen meestal voorgeschreven. Zelfs als psychose niet aanwezig is, kan uw leverancier soms antipsychotica voorschrijven om antidepressiva beter te laten werken.

Er zijn ook verschillende gratis of goedkope manieren om depressies het hoofd te bieden. Sommige ideeën omvatten:

• het instellen van een dagelijkse routine om u te helpen de controle over uw leven te krijgen
• door redelijke doelen te stellen om u te motiveren
• in een dagboek te schrijven om uw constructief constructief te uitdrukking te geven
• om deel te nemen aan steungroepen je gevoelens en inzicht krijgen van anderen die worstelen met depressies
• actief blijven om stress te verminderen en gezond te blijven

Zelfmoordrisico

Iedereen die gedachten heeft over zelfmoord of anderen schaadt, moet onmiddellijk contact opnemen met 911, naar een spoedafdeling van een ziekenhuis gaan, of bel de Suicide Prevention Lifeline op 1-800-273-TALK (8255), 24 uur per dag, 7 dagen per week.