Parethesia: oorzaken, behandeling en meer

Paresthesie

Hoogtepunten

1. Paresthesie kan tijdelijk of chronisch zijn. U moet uw arts raadplegen als u vermoedt dat u chronische paresthesie heeft.
2. Chronische paresthesie heeft verschillende oorzaken, waaronder vitaminetekort, herhaalde bewegingen of een onderliggende ziekte.
3. Tijdelijke paresthesie verdwijnt meestal zonder behandeling. Chronische paresthesie vereist vaak een behandeling en verdwijnt mogelijk niet helemaal.

Als u ooit het gevoel hebt gehad dat uw huid kruipt of gevoelloos of jeuk heeft zonder duidelijke reden, heeft u mogelijk paresthesie ervaren.

Bijna iedereen heeft occasioneel paresthesie ervaren. Een van de meest voorkomende keren dat mensen dat vertrouwde gevoel van pinnen en naalden krijgen, is wanneer hun armen of benen "in slaap vallen". "Deze sensatie komt meestal omdat je per ongeluk een zenuw onder druk hebt gezet. Het lost op zodra je van positie verandert om de druk van de aangedane zenuw te verwijderen. Dit type paresthesie is tijdelijk en verdwijnt meestal zonder behandeling. Als de paresthesie aanhoudt, hebt u misschien een onderliggende medische aandoening die behandeling vereist.

advertentieAdvertentie

Symptomen

Wat zijn de symptomen van paresthesie?

Paresthesie kan elk deel van het lichaam beïnvloeden, maar dit heeft vaak invloed op:

• handen
• armen
• benen
• voeten

Het kan tijdelijk of chronisch zijn. De symptomen kunnen gevoelens zijn van:

• gevoelloosheid
• zwakte
• tintelend
• brandend
• koud

Chronische paresthesie kan een stekende pijn veroorzaken. Dat kan leiden tot onhandigheid van de aangedane ledemaat. Wanneer paresthesie optreedt in uw benen en voeten, kan het moeilijk zijn om te lopen.

Raadpleeg uw arts als u symptomen van paresthesie heeft die aanhouden of uw kwaliteit van leven beïnvloeden. Het kan een teken zijn dat u een onderliggende medische aandoening heeft die moet worden behandeld.

Oorzaken

Wat veroorzaakt paresthesie?

Het is niet altijd mogelijk om de oorzaak van paresthesie te bepalen. Tijdelijke paresthesie is vaak het gevolg van druk op een zenuw of korte perioden van slechte bloedsomloop. Dit kan gebeuren wanneer u in slaap valt op uw hand of te lang met uw benen gekruist zit. Chronische paresthesie kan een teken van zenuwbeschadiging zijn. Twee soorten zenuwbeschadiging zijn radiculopathie en neuropathie.

Radiculopathie

Radiculopathie is een aandoening waarbij zenuwwortels samengedrukt, geïrriteerd of ontstoken raken. Dit kan gebeuren als u:

• een hernia heeft die op een zenuw
• drukt, een vernauwing van het kanaal die de zenuw van uw ruggenmerg naar uw extremiteit
• doorgeeft die de zenuw samendrukt wanneer deze de zenuw verlaat. wervelkolom

Radiculopathie die uw onderrug beïnvloedt, wordt lumbale radiculopathie genoemd. Lumbale radiculopathie kan paresthesie in uw been of voet veroorzaken. In meer ernstige gevallen kan compressie van de heupzenuw optreden en dit kan leiden tot zwakte in uw benen.De heupzenuw is een grote zenuw die begint in het onderste ruggenmerg.

Cervicale radiculopathie omvat de zenuwen die uw armen sensatie en kracht geven. Als u cervicale radiculopathie heeft, kunt u last krijgen van:

• chronische nekpijn
• paresthesie van de bovenste ledematen
• armzwakte
• handzwakte

Neuropathie

Neuropathie treedt op vanwege chronische zenuwbeschadiging. De meest voorkomende oorzaak van neuropathie is hyperglycemie of een hoge bloedsuikerspiegel.

Andere mogelijke oorzaken van neuropathie zijn onder meer: ​​

• trauma
• repetitieve bewegingsverwondingen
• auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis
• neurologische aandoeningen, zoals MS
• nierziekten
• leverziekten < 999> beroerte
• tumoren in de hersenen of in de buurt van zenuwen
• beenmerg- of bindweefselaandoeningen
• hypothyreoïdie
• tekorten aan vitamine B-1, B-6, B-12, E of niacine <999 > te veel vitamine D
• -infecties krijgen, zoals de ziekte van Lyme, gordelroos of HIV
• bepaalde medicijnen, zoals chemotherapie
• blootstelling aan toxische stoffen, zoals chemicaliën of zware metalen
• Zenuwbeschadiging kan uiteindelijk leiden tot blijvende gevoelloosheid of verlamming.
• AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Risicofactoren

Wie loopt risico op paresthesie?

Iedereen kan tijdelijke paresthesie ervaren. Uw risico op radiculopathie neemt toe met de leeftijd. U kunt er ook meer vatbaar voor zijn als u:

repetitieve bewegingen uitvoert die uw zenuwen herhaaldelijk samendrukken, zoals typen, een instrument bespelen of een sport spelen zoals tennis

zwaar drinken en een slecht dieet volgen dat leidt voor vitaminetekorten, met name vitamine B12 en foliumzuur

• type 1 of 2 diabetes
• hebben een auto-immuunziekte
• een neurologische aandoening, zoals MS
• Diagnose
• Hoe wordt de diagnose paresthesie gesteld?

Raadpleeg uw arts als u aanhoudende paresthesie heeft zonder duidelijke oorzaak.

Wees voorbereid op het geven van uw medische geschiedenis. Vermeld alle activiteiten waaraan u deelneemt en waarbij sprake is van repetitieve bewegingen. U moet ook een lijst van vrij verkrijgbare medicijnen op recept of geneesmiddelen die u neemt.

Uw arts zal uw bekende gezondheidsvoorschriften in overweging nemen om hen te helpen een diagnose te stellen. Als u bijvoorbeeld diabetes heeft, zal uw arts willen bepalen of u zenuwbeschadiging of neuropathie heeft.

Uw arts zal waarschijnlijk een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren. Dit zal waarschijnlijk ook een neurologisch onderzoek omvatten. Bloedonderzoek en andere laboratoriumtesten, zoals een spinale kraantje, kunnen helpen bepaalde ziektes uit te sluiten.

Als uw arts vermoedt dat er een probleem is met uw nek of wervelkolom, kunnen zij beeldvormende tests aanbevelen, zoals röntgenfoto's, CT-scans of MRI-scans.

Afhankelijk van de resultaten kunnen ze u doorverwijzen naar een specialist, zoals een neuroloog, orthopedist of endocrinoloog.

AdvertentieAdvertisement

Behandeling

Wat is de behandeling van paresthesie?

De behandeling hangt af van de oorzaak van uw paresthesie. Het kan mogelijk zijn om uw aandoening te behandelen door in sommige gevallen de oorzaak weg te nemen. Als u bijvoorbeeld een repetitieve bewegingsverwonding heeft, kan een aantal aanpassingen van de levensstijl of fysiotherapie het probleem oplossen.

Als uw paresthesie te wijten is aan een onderliggende ziekte, kan het krijgen van een behandeling voor die ziekte de symptomen van paresthesie mogelijk verlichten.

Uw individuele omstandigheden bepalen of uw symptomen verbeteren. Sommige soorten zenuwbeschadiging zijn onomkeerbaar.

Advertentie

Outlook

Wat zijn de vooruitzichten voor mensen met paresthesie?

Tijdelijke paresthesie verdwijnt gewoonlijk binnen enkele minuten.

U kunt een geval van chronische paresthesie hebben als die vreemde gevoelens niet verdwijnen of ze komen veel te vaak terug. Het kan uw dagelijks leven bemoeilijken als de symptomen ernstig zijn. Dat is waarom het zo belangrijk is om de oorzaak te vinden. Aarzel niet om een ​​second opinion in te winnen of raadpleeg een specialist indien nodig.

De ernst van chronische paresthesie en hoe lang dit zal duren, hangt grotendeels af van de oorzaak. In sommige gevallen lost de behandeling van de onderliggende aandoening het probleem op.

Vertel het uw arts als uw behandeling niet werkt, zodat zij uw behandelplan kunnen aanpassen.

AdvertentieAdvertisement

Preventie

Hoe kunt u paresthesie voorkomen?

Paresthesie is niet altijd te voorkomen. Je kunt het bijvoorbeeld niet helpen als je de neiging hebt in slaap te vallen op je armen. U kunt echter wel stappen ondernemen om het optreden of de ernst van paresthesie te verminderen. Als u bijvoorbeeld 's nachts polsspalken gebruikt, kan dit de compressie van de zenuwen in uw hand verlichten en de symptomen van paresthesie helpen verminderen die u' s nachts ervaart.

Volg deze tips voor het voorkomen van chronische paresthesie:

Vermijd herhaaldelijke bewegingen indien mogelijk.

Rust vaak als u repetitieve bewegingen moet uitvoeren.

• Sta op en beweeg zo vaak mogelijk als je lange tijd moet blijven zitten.
• Als u diabetes of een andere chronische ziekte heeft, zal zorgvuldige monitoring en ziektebeheersing uw kansen op paresthesie helpen verminderen.