Hoofd Transplantaties: kunnen ze, moeten ze worden gedaan?
Inhoudsopgave:
- Is een hoofdtransplantatie mogelijk?
- Extreem risicovolle procedure
- Overschrijden van een ethische lijn
Tijdens een koude, sombere zomer in Zwitserland 200 jaar geleden, ging de Engelse schrijfster Mary Shelley zitten om haar roman "Frankenstein" te schrijven. "
Het verhaal - en de daaropvolgende aanpassingen voor het scherm - heeft sindsdien onze verbeelding aangegrepen.
AdvertentieAdvertentieHoewel het reanimeren van de doden een wetenschappelijke onmogelijkheid blijft, verleggen wetenschappers de grenzen van de moderne geneeskunde steeds dichter bij Shelley's visie.
Terwijl ze dat doen, is het ongemak van het publiek over de ethische grenzen van de geneeskunde opgestookt.
Neem bijvoorbeeld de aankondiging van de Italiaanse neurowetenschapper Dr. Sergio Canavero vorig jaar dat hij van plan is de eerste transplantatie van het menselijk hoofd uit te voeren.
AdvertentieNiet in de verre toekomst … maar mogelijk in 2017.
En nu heeft hij een vrijwilliger voor de procedure - Valery Spiridonov, een 31-jarige Russische man met een degeneratieve spieraandoening.
Dit heeft Canavero's gewaagde plannen uit het rijk van science fiction recht naar de echte wereld gebracht.
Net als Victor Frankenstein hoopt Canavero grote wetenschappelijke vooruitgang te boeken, ook al betekent dit dat hij in de marge van de moderne geneeskunde moet werken.
Voor sommige critici overschrijdt echter een menselijk hoofd op een nieuw lichaam een lijn - een die lijkt op de lijn waarop de fictieve arts van Shelley stapte toen hij zijn 'schepsel' creëerde. “
Lees meer: Future of face transplantations »
Is een hoofdtransplantatie mogelijk?
In vergelijking met het verplanten van een hart of nier is een hoofdtransplantatie technisch gezien veel uitdagender.
AdvertentieAdvertentieChirurgen moeten zich bij veel weefsels van het hoofd en het nieuwe lichaam voegen, inclusief spieren, huid, ligamenten, botten, bloedvaten en vooral de zenuwen van het ruggenmerg.
Maar er is al enige basis gelegd voor het "vermetele plan" van Canavero en zijn partner, de Chinese chirurg Dr. Xiaoping Ren, zoals beschreven in het septembernummer van The Atlantic.
Aan het begin van de twintigste eeuw heeft een chirurg uit Missouri het hoofd van de ene hond op de nek van een andere hond getransplanteerd, waardoor er een met twee hoofden is ontstaan. Deze prestatie werd herhaald door Sovjet- en Chinese chirurgen in de jaren vijftig, waarbij de hond 29 dagen leefde.
AdvertentieIn de jaren zeventig heeft een chirurg uit Ohio de hoofden van resusapen getransplanteerd op nieuwe lichamen. Ze overleefden en konden zelfs met hun ogen objecten eten en volgen. Maar de arts had hun ruggenmerg niet opnieuw aangesloten, dus ze bleven verlamd.
Canavero en Ren hebben verschillende plannen.
AdvertisementAdvertisementZe hopen de zenuwencellen van het hoofd en het lichaam te laten samensmelten met een gluelike chemische stof genaamd polyethyleenglycol.
Ren heeft deze chemische stof al getest bij muizen met doorgesneden ruggenmerg. De muizen liepen binnen twee dagen na de procedure.
Ter voorbereiding op de operatie van Spiridonov volgend jaar heeft het team van Ren ook met succes een muiskop op een ander lichaam getransplanteerd. Dit werd later herhaald op een aap.
AdvertentieDeze dieren werden echter binnen een dag na de procedure geëuthanaseerd. Dus toekomstige experimenten zijn nodig om te weten of een hoofdtransplantatie een langetermijnoplossing is.
Lees meer: Baarmoederplanten: is het ethisch? »
AdvertentieAdvertisementExtreem risicovolle procedure
Volgens The Atlantic zegt Canavero dat er een" 90 procent plus "kans op succes is. Ren is echter minder duidelijk over de uitkomst.
En zoals bij alle transplantatiepraktijken, zijn er veel risico's.
Voordat Patrick Hardison een van de meest uitgebreide gezichtstransplantaties ter wereld onderging, gaven artsen hem een overlevingskans van 50 procent.
Infectie, verlies van bloedstroom naar het getransplanteerde orgaan en afstoting van het nieuwe weefsel verlagen alle kansen op succes.
Bij een hoofdtransplantatie is verlies van bloedtoevoer naar de hersenen een nog groter probleem. Een gebrek aan zuurstof kan de hersenen beschadigen en een persoon met ernstige mentale tekortkomingen achterlaten.
Zowel vóór als tijdens de operatie kunnen zowel het hoofd als het lichaam worden afgekoeld, waardoor de cellen langer zonder zuurstof kunnen overleven. Toch zouden artsen slechts een uur of minder hebben om de operatie te voltooien.
Een van de meest voorkomende risico's van orgaantransplantaties is weefselafstoting. Bij een hoofdtransplantatie zou het hoofd echter als "vreemd" worden gezien door het immuunsysteem van het nieuwe lichaam.
Het vinden van een donorlichaam dat een goede match is voor Spiridonov - in dit geval een man die stierf aan een hoofdtrauma zonder schade aan het lichaam - kan dit risico tot een minimum beperken.
Maar hij zou de rest van zijn leven krachtige immunosuppressieve medicijnen moeten nemen om de kans te beperken dat het immuunsysteem van het nieuwe lichaam de weefsels van zijn hoofd zou aanvallen.
Na de operatie zou Spiridonov enkele weken in coma worden gehouden om zijn ruggegraatzenuwen te laten genezen.
Maar als hij wakker wordt voordat zijn ruggenmergzenuwen genezen, bestaat de kans dat hij verlamd raakt. Of dat zijn zenuwcellen verkeerd zouden samensmelten - met zenuwen die bedoeld waren om de armen te beheersen die op de benen waren aangesloten.
Ondanks dat is Spiridonov nog steeds bereid om die kansen onder ogen te zien.
Zijn genetische toestand, bekend als de ziekte van Werdnig-Hoffmann, heeft hem beperkt tot een rolstoel. Hij bewegingen zijn beperkt tot typen, zichzelf voeden en zijn rolstoel besturen met een joystick.
De ziekte van Werdnig-Hoffmann is ook dodelijk, hoewel Spiridonov al langer heeft geleefd dan zijn artsen hadden verwacht.
Lees meer: Rijke mensen krijgen donororganen sneller »
Overschrijden van een ethische lijn
De marginale aard van de plannen van Canavero en Ren heeft geleid tot een harde reactie van wetenschappers en ethici.
Sommigen hebben het "gek" of wetenschappelijk onmogelijk genoemd.
Anderen zijn bezorgd dat hoewel Spiridonov zich bewust is van de risico's, het de artsen nog steeds niet toestaat om de operatie uit te voeren.
En dan zijn er nog de kosten - tussen $ 10 miljoen en $ 100 miljoen.
Zou dit geld beter besteed kunnen worden aan het helpen van de duizenden mensen die jaarlijks last krijgen van ruggenmergletsel?
Hoofdtransplantaties roepen ook vragen op bij wie het nieuwe lichaam hoort, vooral in termen van sperma of eieren.
Als iemand met een nieuw lichaam een kind krijgt, heeft de familie van het gedoneerde lichaam dan bezoekrechten?
En dan zijn er de meer filosofische vragen. Wat betekent het voor het zelfgevoel van een persoon om een lichaam te hebben waar ze niet mee geboren zijn?
Er is zelfs geen zekerheid dat iemand een nieuw lichaam zou kunnen accepteren als onderdeel van zichzelf.
De man die 's werelds eerste handtransplantatie onderging, voelde zich ongemakkelijk bij zijn nieuwe hand. Dus stopte hij met zijn immunosuppressiva en moest de hand worden verwijderd.
De angst bij het publiek voor transplantaties van het hoofd kan afnemen na een paar succesvolle operaties, zoals bij transplantaties.
Maar nu werken Canavero en Ren nog aan de andere kant van een lijn waarvan velen denken dat we ze niet moeten oversteken.
