Kinderen in militaire families die meer problemen hebben

Als klinisch psycholoog is Ingrid Herrera-Yee verrast door de bevindingen.

Als moeder van drie kinderen, wier man veertien jaar militair heeft gediend, is ze ook bedroefd.

AdvertentieAdvertentie

Volgens een artikel dat vandaag door JAMA Pediatrics is gepubliceerd, hebben kinderen met ouders of verzorgers die momenteel in het leger dienen een hogere prevalentie van drugsgebruik, geweld, intimidatie en wapenbezit dan hun niet-militaire leeftijdsgenoten.

Terwijl de meeste jonge mensen wiens familie verbonden is met het leger veerkracht tonen, kunnen oorlogsgebonden stressinductoren bijdragen aan de strijd voor veel van de kinderen, aldus onderzoekers.

Die stressfactoren omvatten scheiding van ouders vanwege inzet, frequente verplaatsing en zorgen over toekomstige implementaties.

advertentie

Lees meer: ​​Vaccinatieratio lager voor kinderen in militaire families »

Studie naar Californische kinderen

In de studie hebben onderzoekers gekeken naar gegevens die in 2013 zijn verzameld uit middelbare scholen uit alle provincies en bijna alle schooldistricten in Californië.

AdvertentieAdvertentie

Kathrine Sullivan, MSW, van de School of Social Work van de University of Southern California, Los Angeles, en collega's analyseerden de gegevens met 54, 679 militair aangesloten en 634, 034 niet-militaire schoolgaande middelbare scholieren van openbare scholen.

Studenten die als militair verbonden worden gedefinieerd, hadden een ouder of verzorger die op dit moment in het leger werkzaam was. Latino studenten waren het grootste percentage van de steekproef op 51 procent. In totaal meldde bijna 8 procent van de kinderen dat ze een ouder in het leger hadden.

Onderzoekers zeggen dat studenten die verbonden zijn aan het leger, een hoger niveau van middelengebruik rapporteren, evenals geweld, intimidatie en wapenrusting in vergelijking met niet-militaire studenten.

Bijvoorbeeld: 45 procent van de militair-gerelateerde jongeren meldde levenslang alcoholgebruik vergeleken met 39 procent van hun niet-militair-geconnecteerde leeftijdsgenoten.

Iets meer dan 62 procent van de militair aangesloten studenten meldde fysiek geweld vergeleken met 51 procent van de niet-militaire studenten.

AdvertentieAdvertisement

Resultaten beschreven als 'storend'

'Er is niet genoeg onderzoek naar militaire kinderen in het algemeen, vooral onder ouders die zijn ingezet,' zei Herrera-Yee, die ook een militaire adviseur is. voor het Military Family Advisory Network in Arlington, Virginia.

Ze werkt al meer dan een decennium met militaire families.

"Het lijkt erop dat dit specifieke onderzoek een aantal problemen rond het gebruik van alcohol - die ik nog niet eerder heb gezien - en roken, geweld en het dragen van een wapen op school vindt.Het is zo erg verontrustend maar heel belangrijk werk, "zei ze.

Advertentie

Gerelateerd nieuws: Hoe zorgen we voor onze veteranen? »

Meer onderzoek, hulp nodig

Meer initiatieven binnen sociale contexten, inclusief civiele scholen en gemeenschappen, om militaire families te ondersteunen in tijden van oorlog zijn volgens onderzoekers waarschijnlijk vereist.

Advertentie-advertenties

Herrera-Yee zei dat de studie maakt dat het klinkt als kinderen die worstelen "worstelen op belangrijke manieren", het is belangrijk om te onthouden dat de bevindingen zijn gebaseerd op een specifieke steekproef in één staat.

Deze onderzoeken helpen een licht schijnen op wat er met onze militaire kinderen kan gebeuren. Ingrid Herrera-Yee, klinisch psycholoog en militair adviseur voor echtgenoten

"[Toch], deze onderzoeken helpen een licht schijnen op wat er met onze militaire kinderen aan de hand is," zei Herrera-Yee, wiens man in het leger heeft gediend en de nationale garde.

Herrera-Yee zei dat haar kinderen in de leeftijd van 5, 9 en 14 relatief goed omgaan met bepaalde aspecten van het militaire leven, hoewel haar oudste leek enigszins naar beneden toen haar man, Ian, werd ingezet.

Advertentie

"Maar we hadden geluk omdat we op een school met een militaire achtergrond zaten. Alle kinderen waren op de hoogte van de inzet en wat het is, "zei ze. <1> Een ding dat haar zoon hielp, was zijn deelname aan een lunchgroep op school. Daar praatten studenten met elkaar over het missen van hun ouder.

Advertentie-advertentie

"Het heeft hem geholpen de implementatie te doorlopen en diende als buffer. Hij werd beter, 'zei Herrera-Yee.

Meer lezen: jonge soldaten zeven keer eerder kans op ontwikkeling van PTSS »

Hoe de problemen te overwinnen

Hoe overwinnen militaire ouders de problemen die in het onderzoek naar voren komen?

Het is niet gemakkelijk voor de achtergebleven ouder, zei Herrera-Yee.

'Die echtgeno (o) t (e) moet aanwezig zijn, maar het is moeilijk, omdat je als de overgebleven echtgenote het ook moeilijk hebt,' zei ze.

Niettemin is het belangrijk om het bij elkaar te houden, in het belang van je kinderen, benadrukte ze. "Zorg ervoor dat ze een sterk sociaal ondersteuningsnetwerk hebben, dat je als volwassene ook nodig hebt. '

Ze stelde ook voor om contact te houden met iedereen die betrokken is bij het leven van je kinderen.

'Hoe meer steun een kind krijgt, hoe minder waarschijnlijk het is dat hij een aantal van deze meer negatieve manieren van coping gebruikt', zei ze.

Enkele beperkingen op gegevens

De auteurs merkten op dat de gegevens die zij gebruikten een dwarsdoorsnede waren en daarom kan geen oorzaak worden vastgesteld.

Herrera-Yee breidde zich uit en zei dat de onderzoekers in principe een "gemaksmonster" gebruikten, dat niet representatief genoeg is voor de totale bevolking.

De kinderen waren ook van civiele scholen in plaats van afdelingen van defensie, waar verschillende factoren een rol konden spelen. Verder was slechts 8 procent een militair aangesloten kind, wat een klein percentage is, voegde Herrera-Yee eraan toe.

Dit geeft aan dat er meer werk moet worden gedaan en we moeten pleiten voor meer hulp voor onze kinderen.Ingrid Herrera-Yee, klinisch psycholoog en militair adviseur voor echtgenoten

"Er zijn dus problemen, sommige zwakke punten daarmee, maar het is nog steeds belangrijke informatie om te hebben," zei ze.

Hoe het ook zij, Herrera-Yee zei, ze "hoopt [de bevindingen zijn] een soort van anomalie. "

" Maar zelfs als dat niet zo is, "voegde ze eraan toe," laat dit zien dat er meer werk moet worden gedaan en we moeten pleiten voor meer hulp voor onze kinderen. Alleen dan kunnen we leren hoe we de gevolgen van meer dan veertien jaar oorlog tegen onze kinderen kunnen matigen. “