Epstein-Barr Virus (EBV) Test: Doel, procedure en risico's

Wat is de Epstein-Barr-virustest?

Het Epstein-Barr-virus (EBV) is een lid van de herpesvirus-familie. Het is een van de meest voorkomende virussen om mensen over de hele wereld te infecteren.

Volgens het Boston Children's Hospital is maar liefst 95 procent van de volwassenen tussen 35 en 40 jaar op enig moment in hun leven besmet met EBV.

Het virus veroorzaakt meestal geen symptomen bij kinderen. Bij adolescenten en volwassenen veroorzaakt het in ongeveer 35 tot 50 procent van de gevallen een ziekte die infectieuze mononucleosis of mono wordt genoemd. Ook bekend als "de kussende ziekte", wordt het virus meestal verspreid via speeksel. Het komt zelden voor dat de ziekte wordt verspreid via bloed of andere lichaamsvloeistoffen.

De EBV-test is ook bekend als "EBV-antilichamen. "Het is een bloedtest die wordt gebruikt om een EBV-infectie te identificeren. De test detecteert de aanwezigheid van antilichamen.

Antilichamen zijn eiwitten die door het immuunsysteem van uw lichaam worden afgegeven als reactie op een schadelijke stof die een antigeen wordt genoemd. Specifiek wordt de EBV-test gebruikt om antilichamen tegen EBV-antigenen te detecteren. De test kan zowel een huidige als een vroegere infectie vinden.

AdvertisementAdvertisement

Toepassingen

Wanneer zal uw arts de test bestellen?

Uw arts kan deze test bestellen als u een van de tekenen en symptomen van mono vertoont. De symptomen duren meestal een tot vier weken, maar in sommige gevallen kunnen ze tot drie tot vier maanden duren. Deze omvatten:

koorts
keelpijn
gezwollen lymfeklieren
hoofdpijn
vermoeidheid
stijve nek
miltvergroting

Uw arts kan ook rekening houden met uw leeftijd en andere factoren bij de beslissing om de test al dan niet te bestellen. Mono komt het meest voor bij tieners en jonge volwassenen in de leeftijd tussen 15 en 25.

Procedure

Hoe wordt de test uitgevoerd?

De EBV-test is een bloedtest. Tijdens de test wordt bloed afgenomen op het kantoor van uw arts of op een polikliniek (of ziekenhuislabo). Bloed wordt uit een ader gehaald, meestal aan de binnenkant van je elleboog. De procedure omvat de volgende stappen:

De prikplaats wordt schoongemaakt met een antiseptisch middel.
Een elastische band wordt rond uw bovenarm gewikkeld om uw ader te doen zwellen van bloed.
Er wordt voorzichtig een naald in uw ader ingebracht om bloed te verzamelen in een bevestigd buisje of buisje.
De elastische band is uit uw arm verwijderd.
Het bloedmonster wordt voor analyse naar een laboratorium gestuurd.

Zeer weinig (of zelfs nul) antilichamen kunnen vroeg in de ziekte worden gevonden. Daarom moet de bloedtest na 10 tot 14 dagen worden herhaald.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Risico's

Wat zijn de risico's van een EBV-test?

Zoals bij elke bloedtest is er een klein risico op bloeding, blauwe plekken of infectie op de prikplaats.U kunt gematigde pijn voelen of een scherpe prik wanneer de naald wordt ingebracht. Sommige mensen voelen zich licht in het hoofd of worden flauw nadat hun bloed is afgenomen.

Normale resultaten

Wat betekenen normale resultaten?

Een normaal resultaat betekent dat er geen EBV-antilichamen in uw bloedmonster aanwezig waren. Dit geeft aan dat je nog nooit met EBV bent geïnfecteerd en geen mono hebt. U kunt het echter op elk gewenst moment in de toekomst nog krijgen.

AdvertentieAdvertisement

Abnormale resultaten

Wat betekenen abnormale resultaten?

Een abnormaal resultaat betekent dat de test EBV-antilichamen heeft gedetecteerd. Dit geeft aan dat u momenteel bent geïnfecteerd met EBV of dat u in het verleden bent geïnfecteerd met het virus. Uw arts kan het verschil zien tussen een vroegere en een huidige infectie op basis van de aanwezigheid of afwezigheid van antilichamen die drie specifieke antigenen bestrijden.

De drie antilichamen waarnaar de test op zoek is, zijn virale capsid antigeen (VCA) IgG, VCA IgM en Epstein-Barr nucleair antigeen (EBNA).

De aanwezigheid van VCA-IgG-antistoffen duidt erop dat er recentelijk of in het verleden een EBV-infectie is opgetreden.
De aanwezigheid van VCA IgM-antilichamen en de afwezigheid van antilichamen tegen EBNA betekenen dat de infectie recentelijk is opgetreden.
De aanwezigheid van antilichamen tegen EBNA betekent dat de infectie ergens in het verleden heeft plaatsgevonden. Antilichamen tegen EBNA ontwikkelen zich zes tot acht weken na het tijdstip van infectie en zijn levenslang aanwezig.

Zoals met elke test gebeurt, gebeuren fout-positieve en fout-negatieve resultaten. Een fout-positief testresultaat laat zien dat je een ziekte hebt terwijl je dat niet doet. Een vals-negatief testresultaat geeft aan dat je geen ziekte hebt als je dat echt doet. Vraag uw arts naar eventuele vervolgprocedures of stappen die ervoor kunnen zorgen dat uw testresultaten juist zijn.

Advertentie

Behandeling

Hoe wordt EBV behandeld?

Er zijn geen behandelingen, antivirale middelen of vaccins beschikbaar voor mono. Er zijn echter dingen die u kunt doen om uw symptomen te verminderen:

Blijf gehydrateerd en drink veel vocht.
Krijg voldoende rust en vermijd intensieve sporten.
Neem vrij verkrijgbare pijnstillers, zoals ibuprofen (Advil) of paracetamol (Tylenol).

Het virus kan moeilijk te behandelen zijn, maar de symptomen lossen meestal vanzelf op in één of twee maanden.

Nadat u hersteld bent, blijft EBV de rest van uw leven slapen in uw bloedcellen.

Dit betekent dat uw symptomen verdwijnen, maar het virus blijft in uw lichaam en kan af en toe opnieuw worden geactiveerd zonder symptomen te veroorzaken. Het is mogelijk om het virus tijdens deze periode via mond-op-mond contact te verspreiden.