Rectale biopsie: doel, procedure en herstel

Wat is een rectumbiopsie?

Een rectale biopsie is een procedure die wordt gebruikt om een ​​weefselmonster uit het rectum te extraheren voor laboratoriumanalyse. Het rectum is de laagste 6 centimeter van de dikke darm en bevindt zich net boven het anale kanaal. Het doel is om het vaste afval van het lichaam op te slaan totdat het vrijkomt.

Een rectale biopsie is een belangrijk hulpmiddel om de oorzaken van afwijkingen in het rectum te bepalen. Het helpt bij het diagnosticeren van problemen die worden vastgesteld bij screeningstests zoals anoscopie of sigmoïdoscopie.

Anoscopie en sigmoïdoscopie gebruiken elk een ander type scope om de binnenwand van de dikke darm en het rectum te observeren. De tests kunnen de aanwezigheid van aandoeningen zoals tumoren, poliepen, bloeding of ontsteking identificeren. Deze testen zijn echter beperkt in het bepalen van de oorzaken van deze afwijkingen. Uw arts moet mogelijk nog meer tests bestellen voordat deze in staat zijn om u een diagnose te stellen.

AdvertisementAdvertisement

Diagnose

Diagnostisch gebruik van een rectumbiopsie

Uw arts kan een rectumbiopt aanraden om:

• de oorzaak van bloed, slijm of etter in uw ontlasting te bepalen
• om de oorzaken van tumoren, cysten of massa's geïdentificeerd in een rectale screening test
• bevestig een diagnose van amyloïdose (een aandoening waarbij abnormale eiwitten genaamd amyloïden zich opbouwen in uw organen en zich verspreiden door uw lichaam)
• maak een definitieve diagnose van rectale kanker

Bereiding

Voorbereiding op een rectumbiopsie

Om de meest betrouwbare resultaten van uw rectale biopsie te krijgen, is het noodzakelijk dat uw arts het rectum duidelijk ziet. Dit vereist dat je darmen leeg zijn. U krijgt meestal een klysma of laxeermiddel om u te helpen uw darmen te legen.

U moet uw arts vertellen over elk recept of vrij verkrijgbare medicijnen die u gebruikt. Bespreek hoe ze vóór en tijdens de test moeten worden gebruikt.

Uw arts kan speciale instructies geven als u medicijnen gebruikt die de procedure kunnen beïnvloeden, vooral als uw biopsie deel uitmaakt van een sigmoidoscopie. Deze medicijnen kunnen zijn:

• anticoagulantia (bloedverdunners)
• niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), waaronder aspirine of ibuprofen
• alle geneesmiddelen die de bloedstolling beïnvloeden
• kruiden- of dieetsupplementen

Vertel uw arts als u zwanger bent of denkt dat u zwanger bent, om ervoor te zorgen dat uw foetus niet wordt geschaad.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Procedure

De rectumbioptprocedure

Een rectale biopsie wordt meestal uitgevoerd tijdens een anoscopie of sigmoïdoscopie. Deze tests zijn poliklinische procedures die meestal worden uitgevoerd door een gastro-enteroloog of chirurg.

Anoscopie

Een anoscopie wordt meestal uitgevoerd in het kantoor van een arts.Deze test gebruikt een verlichte scope, een anoscoop genaamd. De scope stelt de arts in staat om de laagste 2 inch van het anale kanaal en het onderste rectum te bekijken. Een proctoscoop, die langer is dan een anoscoop, kan ook worden gebruikt.

Sigmoidoscopie

Een sigmoidoscopie kan worden uitgevoerd in een ziekenhuis, een poliklinisch chirurgisch centrum of in een speciaal ingericht artsenpraktijk. Deze test gebruikt een veel langere reikwijdte. Een sigmoidoscoop stelt de arts in staat verder in de dikke darm te kijken, voorbij het rectum en in de dikke darm. Het is een flexibele, verlichte buis die meer dan 2 voet lang is. Het heeft een camera die videobeelden naar een monitor verzendt. De beelden helpen de arts de sigmoidoscoop door het rectum en de dikke darm te geleiden.

De procedure

De voorbereidingen voor beide typen procedures zijn vergelijkbaar. De sigmoidoscopie, wat de meer gecompliceerde procedure is, duurt ongeveer 20 minuten om uit te voeren. Het nemen van een rectale biopsie kan de duur van de procedure enigszins verlengen.

Normaal gesproken worden algemene anesthesie, sedativa en pijnstillende medicatie niet toegediend voor de procedures. Je zal aan je linkerkant op een onderzoekstafel liggen. Je trekt je knieën naar je borst.

Uw arts zal een digitaal rectaal onderzoek uitvoeren. Een glijmiddel wordt aangebracht op een gehandschoende vinger, die voorzichtig in uw anus wordt ingebracht. Het eerste onderzoek is om te controleren op obstructies die de reikwijdte kunnen beïnvloeden. U mag tijdens het digitale rectale onderzoek geen pijn voelen, maar u kunt druk voelen. Uw arts zal dan de gesmeerde scope inbrengen. U voelt druk als de scoop wordt ingebracht en u kunt krampen, alsof u gas moet doorlaten of een stoelgang moet hebben.

Als u een sigmoidoscopie uitvoert, wordt via de scoop lucht in de dikke darm ingebracht. De lucht blaast de dikke darm op, zodat de arts het gebied beter kan zien. Als vloeistof of ontlasting in de weg zit, kan uw arts afzuiging gebruiken om deze te verwijderen. Mogelijk wordt u gevraagd van positie te veranderen, zodat de arts de positie van de scoop kan wijzigen.

Uw arts zal een monster verwijderen van abnormaal weefsel dat ze in het rectum vinden. De biopsie wordt met een pincet, een borstel, wattenstaafje of zuigkatheter geëxtraheerd. Typisch, voelt een patiënt geen pijn van de weefselverwijdering.

Elektrocauterisatie of warmte kan worden gebruikt om een ​​bloeding te stoppen die het gevolg is van het verwijderen van weefsel. Wanneer de procedure voorbij is, wordt de scope langzaam uit uw lichaam verwijderd.

Herstel

Herstel van een rectumbiopsie

De mate waarin u zich moet herstellen, is afhankelijk van het type procedure dat is gebruikt om uw rectale biopsie te verzamelen.

Als een flexibele sigmoïdoscopie is gebruikt, kunt u een opgeblazen gevoel krijgen van de lucht die in de dikke darm is ingebracht. Dit kan enkele uren na de ingreep resulteren in abdominaal ongemak of het passeren van gas. <999 Het is niet ongebruikelijk om een ​​kleine hoeveelheid bloed te vinden in uw eerste stoelgang na uw rectale biopsie. U moet echter contact opnemen met uw arts als u last krijgt van:

extreme buikpijn

• koorts
• meer dan één bloederige stoelgang, vooral als het bloeden zwaar is of clotted
• een gevoel van flauwvallen
• U kunt hervat uw normale dieet en activiteiten zodra de procedure voorbij is.

AdvertentieAdvertisement

Risico's

Risico's van een rectumbiopsie

Een rectale biopsie kan waardevolle gegevens opleveren voor de diagnose van abnormaal weefsel in het rectum. In gevallen waar kanker een probleem is, kan de procedure een definitieve diagnose geven.

Een rectale biopsie, zoals elke invasieve procedure, brengt echter het risico met zich mee van interne schade aan het betreffende orgaan of de nabijgelegen gebieden. Mogelijke risico's van een rectale biopsie zijn onder meer: ​​

bloeding

• darmperforatie (scheuren van de darm)
• problemen met urineren
• Deze risico's zijn zeer zeldzaam.

Advertentie

Resultaten

De resultaten van een rectumbiopsie

Het weefselmonster dat tijdens uw rectumbiopsie werd opgehaald, wordt voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Een patholoog - een arts die is gespecialiseerd in de diagnose van ziekten - zal het weefsel onderzoeken. Een rapport over de bevindingen zal naar uw arts worden gestuurd.

Als de resultaten van uw rectale biopsie normaal zijn, zullen de resultaten aangeven:

de anus en het rectum zijn normaal van formaat en voorkomen

• er is geen bloeding
• geen poliepen, aambeien, cysten of tumoren werden gevonden
• geen afwijkingen opgemerkt
• Als de resultaten van uw rectale biopsie abnormaal zijn, heeft de arts mogelijk gevonden:

amyloïdose

• abcessen
• infectie
• ontstekingen
• poliepen of andere abnormale gezwellen
• tumoren
• Abnormale resultaten van uw rectale biopsie kunnen ook wijzen op een positieve diagnose voor:

kanker

• Ziekte van Crohn: een inflammatoire darmaandoening die het maag-darmkanaal aantast
• Ziekte van Hirschsprung: een darmstelsel Ziekte die een obstructie kan veroorzaken Colitis ulcerosa: een inflammatoire darmaandoening die de dikke darm en het rectum aantast
• Uw arts kan meer laboratoriumtests of fysieke onderzoeken bestellen voordat deze in staat zijn om u een diagnose te stellen.