Fluoride en kanker: veroorzaakt fluoride in ons water kanker?

Wat is fluoride?

Fluoride is een groep verbindingen gemaakt van het negende element in het periodiek systeem, fluor, plus een of meer andere elementen. Fluorideverbindingen komen van nature voor in water, planten, rotsen, lucht en bodem.

Waterfluoridering is het proces waarbij fluoride aan water wordt toegevoegd. Fluorideconcentraties in de openbare watervoorziening zijn gereguleerd. Dit wordt gedaan om de gezondheid van onze tanden te verbeteren. Echter, nadat een onderzoek uit 1991 bij ratten een mogelijk verband tussen gefluorideerd water en een type botkanker, bekend als osteosarcoom, had aangetoond, begonnen mensen de veiligheid van waterfluoridering ter discussie te stellen.

Met zoveel valse of verkeerd geadverteerde informatie op het internet, is het belangrijk om de feiten recht te zetten. Huidig ​​onderzoek ondersteunt deze relatie tussen fluoride en kanker niet.

We splitsen het onderzoek op, zodat u meer vertrouwen kunt hebben in de huidige consensus.

AdvertentieAdvertisement

Waarom het is toegevoegd aan water

Waarom wordt fluoride aan water toegevoegd?

Tandholten vormden in de vroege 20e eeuw een ernstig gezondheidsprobleem in de Verenigde Staten. Ze veroorzaakten vreselijke pijn, infecties en tandpijn. Een holte werd vaak behandeld door de hele tand te extraheren.

Nadat in de jaren 1930 en '40 onderzoeken in het hele land werden uitgevoerd, realiseerden onderzoekers zich dat kinderen die in gebieden woonden met een hoger gehalte aan natuurlijk fluoride (meer dan 1 deel fluoride per miljoen delen water of 1 ppm) minder holtes hadden dan degenen die in gebieden met lage fluoridegehalte leefden.

Deze ontdekking was een enorme doorbraak in de mondgezondheid. In 1945 werd Grand Rapids, Michigan, de eerste stad ter wereld die het niveau van fluoride in het water aanpaste tot 1 ppm. Vijftien jaar later waren de holten bij adolescente kinderen die in Grand Rapids woonden met bijna 60 procent verminderd in vergelijking met adolescente kinderen in een stad in Michigan zonder fluoridering.

Wetenschappers ontdekten later dat het optimale niveau van fluoride in het water om tandbederf te voorkomen, en om een ​​cosmetische toestand te voorkomen die bekend is als fluorosis, 0. 7 ppm was.

Toen de waterfloridatie in de gemeenschap zich over het hele land verspreidde, daalde het gemiddelde aantal vervallen, ontbrekende of gevulde tanden bij kinderen met 68 procent.

Van gefluorideerd water is aangetoond dat het de holtes bij volwassenen met 20 tot 40 procent vermindert.

Tegenwoordig maakt het grootste deel van de Amerikaanse bevolking die wordt bediend door openbare watersystemen gebruik van gefluorideerd water.

Advertentie

Controversie

De controverse

Het debat over waterfluoridering komt voort uit een analyse van 1991 door het National Toxicology Programme van de Verenigde Staten. De studie vond bewijs dat mannelijke ratten die gedurende twee jaar water met een hoog fluoride-gehalte kregen een verhoogd risico hadden op een type botentumor, osteosarcoom genaamd.De associatie werd niet gezien bij vrouwelijke ratten of bij mannelijke of vrouwelijke muizen. <999 Een nationale case control-studie uit 2006, gepubliceerd door wetenschappers van de Universiteit van Harvard, toonde aan dat jongens blootgesteld aan gefluorideerd water een verhoogd risico hadden om osteosarcoom te ontwikkelen tijdens hun tienerjaren. Deze associatie werd niet gezien bij meisjes. Een theorie is dat fluoride zich kan verzamelen in de groeiende delen van botten (groeischijven). Dit is ook waar osteosarcoom de neiging heeft zich te ontwikkelen tijdens een groeispurt.

Hoewel fluoride in tandpasta en mondwater ook deel uitmaakt van deze controverse, wordt er minder over gediscussieerd. In tegenstelling tot kraanwater worden deze producten meestal niet ingenomen. Het is ook mogelijk om fluoride-vrije tandpasta's te kopen.

AdvertentieAdvertentie

Het onderzoek

Is er onderzoek waaruit blijkt dat fluoride kanker veroorzaakt?

Nadat deze studies met het verband tussen fluor en botkanker werden vrijgegeven, besloten onderzoekers om verder onderzoek te doen.

Na de dierstudie van 1991 besloten onderzoekers in New York na te gaan of de botkankerpercentages sinds de introductie van fluorideringprogramma's zijn toegenomen. Maar de studie vond geen veranderingen in botkankercijfers sinds de jaren 1970. Er waren ook geen verschillen in botkankerpercentages tussen gebieden in New York City met fluoridering en gebieden zonder.

Een beperking van deze studie is dat het moeilijk was om de blootstelling aan fluoride op individueel niveau nauwkeurig te meten. Dit gold met name voor mensen die zich kunnen verplaatsen tussen gefluorideerde en niet-gefluorideerde delen van de stad.

Een ecologisch onderzoek uit 2012 concludeerde ook dat waterfluoridering geen effect had op botkankercijfers bij kinderen en adolescenten. Een mogelijke tekortkoming van deze studie was het gebruik van brede categorieën waterfluoridatie.

Meer recent onderzocht een onderzoek uit 2016 in Texas een gedetailleerder bereik van fluorideconcentraties in openbaar drinkwater. Deze studie vond ook geen relatie tussen fluoridering en osteosarcoom, zelfs na correctie voor leeftijd, geslacht, ras en armoede.

Een andere recente studie keek naar 2, 566 gevallen van osteosarcoom en 1, 650 gevallen van Ewing's sarcoom (een zeldzame bottumor die ook bij kinderen voorkomt) in Groot-Brittannië. Er werd geen verband gevonden tussen botkankerrisico en fluoride in drinkwater. Hoewel deze studie over een klein gebied werd uitgevoerd, was het de eerste in zijn soort die in Groot-Brittannië werd gedaan.

Van dichtbij bekeken

Voor de onderzoeken die een verband aantoonden tussen fluoridering en botkanker, is het belangrijk om hun beperkingen te erkennen. In het 1991-onderzoek bij ratten, bijvoorbeeld, waren de fluoridegehalten die in de studie werden gebruikt veel hoger dan wat zou worden gevonden in een gemeenschapsfluoridatieprogramma.

In de studie van Harvard University 2006, is er mogelijk een mogelijke selectiebias geweest vanwege de manier waarop in het onderzoek ziekenhuizen werden gekozen. Ook zou het aantal gevallen van botkanker binnen deze leeftijdsgroep extreem klein zijn geweest. Dit beperkt de statistische kracht van het onderzoek.

In 2011 werden de resultaten van het tweede deel van de Harvard-studie gepubliceerd.Het vergeleek fluoridenspiegels in botten in de buurt van osteosarcoomtumoren met die in botten met andere soorten tumoren. De onderzoekers vonden geen verschil in fluoridegehalte tussen de verschillende tumoren.

Advertentie

Bottom line

De bottom line

Waterfluoridering wordt beschouwd als de enige meest effectieve en economische maatregel voor de volksgezondheid om tandbederf te voorkomen. Tijdens waterfluoridering worden de fluorideniveaus aangepast tot een optimaal niveau van 0. 7 ppm.

Op sommige plaatsen zijn de fluorideconcentraties in het grondwater van nature veel hoger dan dit niveau. Ze kunnen zelfs meer dan 8 ppm zijn. In deze gebieden werken gemeenschapsfluoridatieprogramma's feitelijk om de fluoridegehalten te verlagen vanwege een verhoogd risico op skeletaalfluorose.

In enkele kleine onderzoeken werd een verband aangetoond tussen fluoride en osteosarcoom. In de afgelopen 25 jaar zijn er echter talloze vervolgstudies en systematische reviews gevonden die geen sterke aanwijzingen bevatten dat fluoride in drinkwater kanker veroorzaakt. De huidige consensus is dat waterfluoridering veilig is en de tandgezondheid ten goede komt.

Raadpleeg uw arts of tandarts als u zich nog steeds zorgen maakt over gezondheidsrisico's die samenhangen met fluoride in tandheelkundige producten of met uw drinkwater. Als u meer wilt weten over de fluoridespiegels in uw water, neem dan contact op met uw plaatselijke watervoorzieningsagentschap of openbare nutsbedrijven.