Lokaliseren Leerlingen: behandelingen, oorzaken en symptomen

Wat zijn aanwijspen pupillen?

Leerlingen die onder normale lichtomstandigheden abnormaal klein zijn, worden puntige pupillen genoemd. Een ander woord is myosis of miosis.

De pupil is het deel van uw oog dat bepaalt hoeveel licht binnenkomt.

Bij fel licht worden uw pupillen kleiner (samentrekker) om de hoeveelheid licht die binnenkomt te beperken. In het donker worden je pupillen groter (verwijden). Dat zorgt voor meer lichtinval, wat het nachtzicht verbetert. Daarom is er een aanpassingsperiode wanneer je een donkere kamer binnengaat. Het is ook de reden dat je ogen een beetje gevoelig zijn nadat je oogarts ze op een mooie dag heeft verwijd.

Pupilvernauwing en dilatatie zijn onvrijwillige reflexen. Wanneer een arts na een blessure of ziekte een licht in je ogen laat schijnen, is het om te zien of je leerlingen normaal op licht reageren.

Naast verlichting kunnen leerlingen van grootte veranderen in reactie op andere stimuli. Je leerlingen kunnen bijvoorbeeld groter worden als je opgewonden bent of een verhoogde alertheid hebt. Sommige medicijnen kunnen ervoor zorgen dat uw pupillen groter worden, terwijl andere ervoor zorgen dat ze kleiner worden.

Bij volwassenen meten leerlingen gewoonlijk tussen 2 en 4 millimeter bij fel licht. In het donker meten ze meestal tussen 4 en 8 millimeter.

AdvertisementAdvertisement

Oorzaken

Wat zijn veel voorkomende oorzaken van lokalisatiepupillen?

Een van de meest waarschijnlijke redenen waarom iemand leerlingen kan lokaliseren, is het gebruik van verdovende pijnstillers en andere medicijnen in de opioïdenfamilie, zoals:

codeïne
fentanyl
hydrocodon
oxycodon
morfine
methadon
heroïne

Andere mogelijke oorzaken van lokalisatiepupillen zijn:

Bloeding van een bloedvat in de hersenen (intracerebrale bloeding): Ongecontroleerde hoge bloeddruk (hypertensie) is de meest voorkomende reden hiervoor.
Horner-syndroom (Horner-Bernard-syndroom of oculosympathische verlamming): dit is een groep symptomen die wordt veroorzaakt door een probleem in de zenuwbaan tussen de hersenen en de ene kant van het gezicht. Een beroerte, een tumor of ruggenmergletsel kan leiden tot het Horner-syndroom. Soms kan de oorzaak niet worden vastgesteld.
Voorste uveïtis of ontsteking van de middelste laag van het oog: dit kan te wijten zijn aan oogletsel of de aanwezigheid van iets dat vreemd is in het oog. Andere oorzaken zijn reumatoïde artritis, bof en rubella. Vaak kan de oorzaak niet worden vastgesteld.
Blootstelling aan chemische zenuwaandoeningen zoals sarin, soman, tabun en VX: dit zijn geen van nature voorkomende stoffen. Ze zijn gemaakt voor chemische oorlogsvoering. Insecticiden kunnen ook puntige pupillen veroorzaken.
Bepaalde voorgeschreven oogdruppels, zoals pilocarpine, carbachol, echothiofaat, demecarium en adrenaline, kunnen ook puntige pupillen veroorzaken.

Minder vaak voorkomende oorzaken zijn:

bepaalde medicijnen, zoals clonidine voor bloeddruk, lomotil voor diarree en fenothiazinen voor bepaalde psychiatrische aandoeningen zoals schizofrenie
ongeoorloofde drugs zoals paddestoelen
neurosyphilis
diepe slaap

Symptomen

Symptomen geassocieerd met pinpoint-pupillen

Pinpoint-pupillen zijn een symptoom, geen ziekte.Begeleidende symptomen kunnen een idee geven van de oorzaak van het probleem.

Als u opioïden gebruikt, kunt u ook last krijgen van:

slaperigheid
misselijkheid en braken
verwarring of gebrek aan alertheid
delirium
moeilijk ademhalen

De symptomen hangen af van hoeveel van de het medicijn dat je neemt en hoe vaak je het inneemt. Op de langere termijn kan opioïdengebruik de longfunctie verminderen. Tekenen dat u misschien verslaafd bent aan opioïden zijn onder meer:

intens verlangen naar meer van het geneesmiddel
waarvoor een grotere dosis nodig is om het gewenste effect
thuis, op het werk of financiële problemen door drugsgebruik te bereiken

Intracerebrale bloeding kan ernstige hoofdpijn, misselijkheid en braken veroorzaken en kan worden gevolgd door verlies van bewustzijn.

Als uw aanwijspennen te wijten zijn aan het Horner-syndroom, kunt u ook een hangend ooglid hebben en minder zweten aan één kant van uw gezicht. Baby's met het Horner-syndroom kunnen een iris hebben die lichter van kleur is dan de andere.

Bijkomende symptomen van anterieure uveïtis zijn onder meer roodheid, ontsteking, wazig zicht en gevoeligheid voor licht.

Zenuwmiddelen kunnen ook scheuren, braken, toevallen en coma veroorzaken.

Insecticide vergiftiging veroorzaakt speekselvloed, tranen, overmatig plassen, ontlasting en braken.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Behandeling

Er is geen specifieke behandeling voor pinpoint-pupillen omdat het geen ziekte is. Het kan echter een symptoom van een zijn. De diagnose zal uw behandelingsopties begeleiden.

In het geval van een overdosis opioïden, kan het hulppersoneel een geneesmiddel genaamd naloxon gebruiken om de levensbedreigende effecten van opioïden om te keren. Als u verslaafd bent, kan uw arts u helpen om veilig te stoppen.

In sommige gevallen kan intracerebrale bloeding chirurgisch ingrijpen vereisen. De behandeling omvat ook maatregelen om uw bloeddruk onder controle te houden.

Er is geen behandeling voor het Horner-syndroom. Het kan beter worden als de oorzaak kan worden vastgesteld en behandeld.

Corticosteroïden en andere lokale zalven zijn typische behandelingen voor uveïtis anterieure. Aanvullende stappen kunnen nodig zijn als wordt vastgesteld dat de oorzaak een onderliggende ziekte is.

Insecticide vergiftiging kan worden behandeld met een medicijn genaamd pralidoxime (2-PAM).

Hulp zoeken

Wanneer moet u hulp zoeken?

Raadpleeg uw oogarts of huisarts als u om onbekende redenen onbekende leerlingen hebt. Het is de enige manier om een juiste diagnose te krijgen.

Een overdosis opioïden kan dodelijk zijn. Deze symptomen, die op een overdosis kunnen duiden, vereisen dringende medische hulp:

gezicht is bleek of klammer
vingernagels zijn paars of blauw
lichaam is slap
braken of gorgelend
vertraagde hartslag
langzame ademhaling of moeilijk ademen
bewustzijnsverlies

AdvertentieAdvertisement

Diagnose

Wat te verwachten tijdens de diagnose

Hoe uw arts de diagnose benadert, hangt natuurlijk af van het grotere geheel. Er moet rekening worden gehouden met bijhorende symptomen en symptomen en als leidraad voor diagnostische testen.

Als u een oogarts bezoekt omdat uw leerlingen niet normaal lijken, krijgt u waarschijnlijk een volledig oogonderzoek. Dat omvat pupilverwijding, zodat de arts de binnenkant van uw oog visueel kan inspecteren.

Als u uw arts bezoekt, kunnen andere diagnostische testen zijn:

magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)
computertomografie (CT)
X-stralen
bloedonderzoek
urinetests <999 > toxicologische screening
Advertentie

Outlook

De vooruitzichten hangen af van de oorzaak en de behandeling.

Voor een opioïdoverdosis is de vraag hoe goed u herstelt en hoe lang het duurt afhankelijk van:

of u bent gestopt met ademen en hoe lang u was zonder zuurstof

als opioïden werden gemengd met andere stoffen en welke die stoffen waren
ongeacht of u een letsel had opgelopen en blijvende neurologische of respiratoire schade veroorzaakt
als u andere medische aandoeningen heeft
als u opioïden blijft gebruiken
Als u ooit een probleem hebt gehad met opioïde misbruik of andere middelenmisbruik, maak uw artsen hiervan bewust wanneer u behandeling nodig heeft, vooral voor pijn. Verslaving is een serieus probleem dat langdurige aandacht vereist.

Herstel van intracerebrale bloeding verschilt van persoon tot persoon. Veel hangt af van hoe snel u de behandeling hebt gekregen en hoe goed u uw bloeddruk onder controle kunt houden.

Zonder behandeling kan anterieure uveïtis uw ogen permanent beschadigen. Als gevolg van een onderliggende ziekte, is uveitis aan de voorzijde mogelijk een terugkerend probleem. De meeste mensen reageren goed op de behandeling.

Insecticide vergiftiging kan dodelijk zijn als het niet goed wordt behandeld. Als u denkt dat u of iemand die u kent, is vergiftigd door insecticiden, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken bij de dichtstbijzijnde spoedeisende hulp.