Bloedplaatjesaggregatietest: doel, procedure en risico's

Bloedplaatjesaggregatietest

Een bloedplaatjesaggregatietest controleert hoe goed uw bloedplaatjes samenklonteren. Bloedplaatjes zijn typen bloedcellen. Ze helpen bij het vormen van bloedstolsels door aan elkaar te plakken. Een stolsel is wat het bloeden stopt als je een wond hebt. Zonder bloedplaatjes zou je dood kunnen bloeden.Voor een bloedplaatjesaggregatietest is een bloedmonster vereist. Het monster zal worden onderzocht om te zien hoe de bloedplaatjes door het plasma worden verdeeld. Plasma is het vloeibare deel van het bloed. Een laborant zal bepaalde chemicaliën aan uw bloedmonster toevoegen om te testen hoe snel uw bloedplaatjes een klonter vormen.

Deze test kan ook een aggregometrietest of een bloedplaatjesaggregatietest worden genoemd.

AdvertentieAdvertisement

Gebruik

Waarom wordt de test uitgevoerd?

Uw arts bestelt deze test als u symptomen van een bloedingsaandoening of een laag aantal bloedplaatjes heeft. Symptomen kunnen zijn:

overmatig bloeden

• overmatig blauwe plekken
• bloeden uit de neus of tandvlees
• overmatig menstrueel bloeden
• bloed in de urine of ontlasting
• Uw arts kan deze test ook bestellen als u een familieanamnese heeft van bloedingsproblemen.

De resultaten van deze test kunnen uw arts helpen de oorzaak van bloedingsproblemen te achterhalen. Het kan ook helpen bij het diagnosticeren van:

een auto-immuunziekte (zoals lupus)

• genetische aandoeningen (inclusief Bernard-Soulier-syndroom, de ziekte van Von Willebrand, Glanzmann-trombasthenie of bloedplaatjesafscheidingsstoornis)
• bijwerkingen van medicatie (die de bloedplaatjes beïnvloeden vorming of afbraak van fibrine, een belangrijk stollingseiwit)
• myeloproliferatieve stoornissen (die ervoor zorgen dat bloedcellen overgroeien)
• uremie (een aandoening veroorzaakt door nierfalen)
• advertentie

Voorbereiding

Bereid u voor op de test

Tenzij u anders wordt verteld, kunt u vóór deze test eten en drinken. U kunt het op elk moment van de dag inplannen, tenzij uw arts anders aangeeft. Je moet 20 minuten voor je test niet oefenen.

Een aantal medicijnen kan de resultaten van deze test beïnvloeden. Breng uw arts op de hoogte van alles wat u gebruikt, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen en geneesmiddelen op recept. Uw arts zal u vertellen of u moet stoppen met het innemen van een medicijn of de dosering moet wijzigen voordat u uw test uitvoert.

Medicijnen die een aggregatietest met bloedplaatjes kunnen verstoren zijn:

niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen

• aspirine (of aspirines bevattende medicijnen)
• antibiotica (inclusief penicilline, cefalosporine, nitrofurantoïne en soortgelijke middelen) antibiotica)
• middelen tegen bloedplaatjes (waaronder clopidogrel, dipyridamol en ticlopidine)
• theofylline (een medicijn voor het ontspannen van de luchtwegspieren)
• AdvertisementAdvertisement
• Procedure
• Wat er gebeurt tijdens de test

Een bloedplaatjesaggregatietest vereist een bloedmonster.Het monster kan worden genomen op het kantoor van een arts of in een medisch laboratorium.

Om te beginnen trekt de technicus handschoenen aan en maakt het gebied rond uw ader schoon. Bloed wordt meestal uit een ader aan de binnenkant van de elleboog of de rug van de hand getrokken.

Vervolgens zal de technicus een elastische band rond uw bovenarm binden. Dit helpt het bloed in je aderen verzamelen. Het maakt het gemakkelijker om bloed te trekken.

De technicus zal een steriele naald in uw ader steken en bloed afnemen. U kunt lichte tot matige pijn ervaren terwijl zij bloed afnemen. Het kan een prikkend of brandend gevoel zijn. Je arm ontspannen kan helpen de pijn te verminderen.

Wanneer de technicus klaar is, verwijderen ze de naald en oefenen ze druk uit op de punctie om het bloeden te stoppen. U moet druk uitoefenen op het gebied om blauwe plekken te voorkomen.

Uw bloedmonster wordt naar een laboratorium gestuurd om te testen.

Advertentie

Risico's

Wat zijn de risico's?

Bloedonderzoek wordt beschouwd als een procedure met een laag risico. Een bloedplaatjesaggregatietest wordt echter meestal uitgevoerd bij mensen met bloedingsproblemen. Het risico op overmatig bloeden is iets hoger.

Als u weet dat u een bloedingsprobleem heeft, vertel het dan aan de technicus zodat ze voorbereid zijn. U moet ook de technicus op de hoogte brengen als u tijdens een eerdere bloedtest duizeligheid, flauwvallen of misselijkheid heeft gehad.

Mogelijke risico's van bloedafname zijn onder meer: ​​

meerdere punctie wonden (als gevolg van problemen bij het vinden van een ader)

zich licht in het hoofd voelen of flauwvallen

overmatig bloeden

• hematoom (een verzameling bloed onder de huid)
• infectie op de plaats van de prikarm
• AdvertentieAdvertisement
• Onderneem actie
• Spreken met uw arts

Neem contact op met uw arts om een ​​afspraak te maken als u last heeft van overmatig bloeden, blauwe plekken of andere tekenen van een bloedingsaandoening. Uw arts kan uw symptomen beoordelen en bepalen of de behandeling op orde is.

Als uw arts besluit dat u een bloedplaatjesaggregatietest nodig hebt, moet u hen vertellen welke medicijnen u momenteel gebruikt. Dit kan ongewenste interacties voorkomen en de mogelijkheid van overmatig bloeden uitsluiten.