Orgel Donaties tekort: opt-out systeem
Inhoudsopgave:
- Afmelden, in plaats van
- Redenen om niet deel te nemen
- Politiek onpopulair
- In juni 1993 bracht de Subcommissie vermoedelijke toestemming van het Amerikaanse Department of Health & Human Services Ethics Committee een rapport uit over deze kwestie.
- Er is enige bezorgdheid dat het hernieuwde aanbod van donoren het systeem zou kunnen overbelasten.
Het leven is een cijferspel voor de meer dan 117.000 mensen van wie de namen op de nationale wachtlijst voor transplantatie staan.
Elke dag ontvangen ongeveer 92 mensen op die lijst een transplantatie.
AdvertentieAdvertentieElke dag zien bijna 144 nieuwe mensen zich aan de lijst.
Elke dag sterven ongeveer 22 mensen op die lijst terwijl ze wachten op een orgel.
Deze cijfers zijn niet veel goeds voor velen die zich ooit op die wachtlijst bevinden.
AdvertentieDus, sommige orgaandonatie-activisten proberen een nieuwe strategie in een poging om het aantal beschikbare organen voor transplantatie te vergroten.
Ze vragen wetgevers wetten aan te nemen die automatisch mensen op de orgaandonatielijst plaatsen, tenzij ze besluiten om zich af te melden. “
Afmelden, in plaats van
Volgens het Amerikaanse ministerie van Gezondheid en Human Services, geeft 95 procent van de volwassenen de voorkeur aan orgaandonatie.
Minder dan de helft doet echter de moeite om zich in te schrijven.
Activisten zeggen dat er meer moeite moet worden gedaan om het publiek voor te lichten over orgaandonatie. Dit omvat het aanpakken van bepaalde mythen, evenals religieuze zorgen.
Bovendien hebben wetgevers in sommige staten overzee gezocht om te weten te komen hoe andere landen met het probleem omgaan.
Ze hebben geleerd dat sommige landen met hogere orgaandonorbedragen een "opt-out" of verondersteld toestemmingsysteem gebruiken.
Advertentie-advertentiesIn deze opstelling bent u automatisch een orgaandonor tenzij u zich inspant om uw naam van de lijst af te halen.
De Verenigde Staten gebruiken momenteel een expliciet toestemming, of "opt-in", systeem voor orgaandonatie, zij het op een staat-van-staat basis.
Ter vergelijking, studies tonen een stijging van 25 tot 30 procent in orgaandonatiesnelheden aan voor landen waar veronderstelde toestemming de norm is.
AdvertentieIn een enquête van 2012 door het Amerikaanse ministerie van Gezondheid en Human Services steeg de ondersteuning voor veronderstelde toestemming van 42 procent in 2005 tot 51 procent in 2012.
Degenen die zeiden dat ze zich zouden afmelden voor het systeem daalde van 29 naar 23 procent.
AdvertentieAdvertentieRedenen om niet deel te nemen
Ongeveer de helft van degenen die zich verzetten tegen veronderstelde toestemming doen dit omdat ze individuele keuzevrijheid verkiezen, het programma als een schending van hun rechten beschouwen of een fundamenteel wantrouwen tegenover de overheid hebben.
Er is ook bezorgdheid over het verliezen van potentiële donoren die abusievelijk kiezen voor opt-out omdat ze de betekenis van opt-out niet volledig begrepen hebben in verband met orgaandonatie.
Colleen Murphy, RN, MSN, NE-BC, manager van de administratieve liaison bij het Sharp Grossmont Hospital in Californië, vertelde Healthline: "Voor die personen die niet op het juiste moment geïnformeerd waren dat zij de beslissing namen om af te zien of 'vermoedelijk' opt-in, zou het gesprek nu op een kwetsbaar moment aankomen met weinig informatie en weinig tot geen keuze in de materie."
Advertentie" Overwegende, "Murphy voortgezet," als een persoon niet opteren voor hun rijbewijs [onder het huidige systeem], maar ze zijn een levensvatbare kandidaat, kunnen de familieleden worden opgeleid over de proces en maak een weloverwogen beslissing voor orgaandonatie als dat is wat zij kiezen te doen. "
Politiek onpopulair
Zulke bezorgdheid zou kunnen verklaren waarom wetgevers niet succesvol zijn geweest in het aannemen van veronderstelde toestemmingswetten tijdens recente legislatieve zittingen.
AdvertisementAdvertisementJason Villalba, lid van het Huis van Afgevaardigden van Texas, was een van de sponsors van HB 1938, die niet uit de commissie viel.
De voorgestelde wet om het huidige opt-in-systeem te wijzigen in een opt-out-systeem voor alle personen van 18 jaar of ouder.
Ben Utley, wetgevend directeur in het kantoor van Villalba, zei: "de rekening veranderde simpelweg de vraag van" Zou je willen opteren voor orgaandonatie? "Naar" Wilt u niet deelnemen aan orgaandonatie? Sommige constituenten uitten hun bezorgdheid over het feit dat de wetgeving hen onmiddellijk zou raken als het wet zou worden. Utley was duidelijk dat dit niet het geval was.
"Niemand's status als orgaandonor zou veranderen totdat ze een nieuwe licentie krijgen of hun licentie vernieuwen en ze opnieuw de vraag gesteld krijgen," vertelde Utley aan Healthline.
In Connecticut introduceerde senator Ted Kennedy Jr. een wetsvoorstel in het verleden waarin alle inwoners van de staat na hun dood automatisch orgaandonor zouden worden.
Het wetsvoorstel zou hebben voorzien in een register waar bewoners zich konden afmelden.
Kennedy's wet kwam ook niet uit de commissie.
Vergelijkbare wetgeving kon niet slagen tijdens de meest recente legislatieve sessie in Vermont. De Commissie voor Human Services ontving de rekening in januari maar ondernam nooit actie.
Enkele recente slachtoffers van het veronderstelde instemmingsdebat zijn:
In 2016 stierf New Jersey A2608 in de commissie.
- In 2014 werd Virginia HB 154 uit de wacht gesleept.
- In 2011 werd Colorado SB042 voor onbepaalde tijd uitgesteld.
- In 2010 stierf Illinois SB3613 in de commissie.
- Een alternatieve suggestie
In juni 1993 bracht de Subcommissie vermoedelijke toestemming van het Amerikaanse Department of Health & Human Services Ethics Committee een rapport uit over deze kwestie.
Het subcomité deed uitgebreid onderzoek naar drie voorgestelde methoden voor het verkrijgen van toestemming voor orgaandonatie, waaronder:
veronderstelde toestemming
- routineherstel
- vereist antwoord
- Het subcomité koos ervoor geen beleid van vermoedelijke goedkeuring te bekrachtigen toestemming op basis van drie belangrijke overwegingen.
Ten eerste vonden publieke opinieonderzoeken dat het bij het publiek niet populair was.
Ten tweede, na onderzoek van andere landen die veronderstelde toestemming gebruikten, was het subcomité niet onder de indruk van de inspanningen die werden geleverd om "de rechten van tegenstanders op donatie te beschermen. In de derde plaats besloot het subcomité dat het de voorkeur gaf aan een alternatief voor veronderstelde toestemming dat 'vereiste reactie' werd genoemd."
Vereiste reactie zou programma's op staatsniveau vervangen door een gecentraliseerd nationaal programma dat de voorkeuren van alle burgers registreert.
Medisch personeel verwijst naar deze informatie, verstrekt het indien nodig aan familieleden en gebruikt het wanneer dit nodig is.
Er is nog geen nationaal registratieprogramma zoals aanbevolen door het subcomité.
De meeste staten gebruiken echter, door te voorzien in orgaandonorregistratie op hun rijbewijsaanvraag, een variatie van het vereiste antwoord.
Zijn we klaar voor verandering?
Wat zou er gebeuren als de veronderstelde toestemming voor orgaandonatie overal in de Verenigde Staten een wet zou worden?
Er is enige bezorgdheid dat het hernieuwde aanbod van donoren het systeem zou kunnen overbelasten.
Murphy was het ermee eens dat opt-outprogramma's inderdaad averechts kunnen werken.
"Met zoveel doden per dag, als iedereen werd verondersteld orgaandonor te zijn, zijn er niet genoeg organisaties om de logistiek van het orgaandonatieproces aan te pakken," zei ze.
Toch kan, ondanks bezorgdheid, de publieke houding ten opzichte van de veronderstelde toestemming veranderen.
Als deze wet van kracht zou worden, is het redelijk om te voorspellen dat er nieuwe pogingen zullen zijn om de opt-out orgaandonatie wetgeving te passeren.