5 Studies over het Paleodieet - werkt het echt?

In 2013 was het paleodieet het populairste dieet ter wereld.

Het is echter nog steeds erg controversieel onder gezondheidswerkers en reguliere voedingsorganisaties.

Sommigen hebben het dieet als gezond en redelijk omarmd, terwijl anderen het als ronduit schadelijk beschouwen.

Gelukkig … de wetenschap kan ons hier wat antwoorden geven, omdat er tot nu toe 5 menselijke onderzoeken naar het paleodieet zijn gedaan.

In dit artikel neem ik een objectieve blik op elk van deze studies en hun conclusies, waarna ik de bevindingen aan het eind samenvat.

AdvertisementAdvertisement

Een snelle primer op het Paleodieet

Het paleodieet emuleert het dieet van onze jagers-verzamelaarsvoorouders, gebaseerd op het uitgangspunt dat zij niet aan dezelfde ziekten leden als de moderne mens.

Dit dieet pleit voor consumptie van onverwerkte dieren en planten, waaronder vlees, vis, eieren, groenten, fruit, noten en zaden.

Het schrikt bewerkte voedingsmiddelen, suiker, zuivelproducten en granen, hoewel sommige van de modernere "versies" van paleo voedsel zoals zuivel en rijst mogelijk maken.

De studies

Al deze onderzoeken zijn gedaan bij mensen en worden gepubliceerd in gerespecteerde, peer-reviewed wetenschappelijke tijdschriften.

1. Lindeberg S, et al. Een paleolithisch dieet verbetert de glucosetolerantie meer dan een mediterraan dieet zoals bij mensen met ischemische hartaandoeningen. Diabetologia, 2007.

Details: 29 mannen met hartaandoeningen en verhoogde bloedsuikers of type 2 diabetes, werden gerandomiseerd naar een paleolithisch dieet (n = 14) of een mediterraan dieet (n = 15). Geen van beide groepen was caloriebeperkt.

De belangrijkste gemeten uitkomsten waren glucosetolerantie, insulineniveaus, gewicht en middelomtrek. Deze studie duurde 12 weken.

Glucosetolerantie: De glucosetolerantietest meet hoe snel glucose uit het bloed wordt verwijderd. Het is een marker voor insulineresistentie en diabetes.

Deze grafiek toont het verschil tussen groepen. De vaste stippen zijn de basislijn, de open stippen zijn na 12 weken op het dieet. Paleo-groep is aan de linkerkant, controlegroep aan de rechterkant.

Zoals u duidelijk kunt zien in de grafieken, zag alleen de paleodieetgroep een significante verbetering in glucosetolerantie.

Gewichtsverlies: Beide groepen verloren een aanzienlijke hoeveelheid gewicht, 5 kg (11 lbs) in de paleogroep en 3. 8 kg (8. 4 lbs) in de controlegroep. Het verschil was echter niet statistisch significant tussen groepen.

De paleodieetgroep had een verkleining van de tailleomtrek van 5, 6 cm (2. 2 inch), vergeleken met 2. 9 cm (1. 1 inch) in de controlegroep. Het verschil was statistisch significant.

Enkele belangrijke punten:

De 2-uur Area Under the Curve (AUC) voor bloedglucose daalde met 36% in de paleogroep, vergeleken met 7% in de controlegroep.
Elke patiënt in de paleogroep kreeg normale bloedsuikers, vergeleken met 7 van de 15 patiënten in de controlegroep.
De paleogroep kreeg uiteindelijk 451 minder calorieën per dag (1344 vergeleken met 1795) zonder opzettelijk calorieën of porties te beperken.

Conclusie: Een paleolithisch dieet leidde tot grotere verbeteringen in de middelomtrek en glykemische controle, vergeleken met een mediterraan dieet.

2. Osterdahl M, et al. Effecten van een korte-termijninterventie met een paleolithisch dieet bij gezonde vrijwilligers. European Journal of Clinical Nutrition, 2008.

Details: 14 gezonde medische studenten (5 mannen, 9 vrouwen) kregen de instructie om 3 weken lang een paleolithisch dieet te gebruiken. Er was geen controlegroep.

Gewichtsverlies: Gewicht daalde met 2. 3 kg (5 lbs), de body mass index nam af met 0. 8 en de tailleomtrek daalde met 1. 5 cm (0. 6 inches).

Andere markers: de systolische bloeddruk daalde met 3 mmHg.

Conclusie: De individuen verloren gewicht en hadden een milde vermindering van de tailleomtrek en systolische bloeddruk.

3. Jonsson T, et al. Gunstige effecten van een paleolithisch dieet op cardiovasculaire risicofactoren bij diabetes type 2: een gerandomiseerde cross-over pilotstudie. Cardiovascular Diabetology, 2009.

Details: 13 personen met diabetes type 2 werden in een cross-overstudie op een paleolitisch dieet of een typisch diabetesdieet geplaatst. Ze waren op elk dieet voor 3 maanden per keer.

Gewichtsverlies: Op het paleodieet verloren de deelnemers 3 kg (6. 6 lbs) meer gewicht en verloren 4 cm (1. 6 inch) meer af van hun taillelijnen, vergeleken met het diabetesdieet.

Andere markers:

HbA1c (een marker voor bloedsuikerspiegels van 3 maanden) daalde met 0, 4% meer op het paleodieet.
HDL verhoogd met 3 mg / dL (0. 08 mmol / L) op het paleodieet in vergelijking met het diabetesdieet.
Triglyceriden daalden met 35 mg / dL (0. 4 mmol / L) op het paleodieet in vergelijking met het diabetesdieet.

Conclusie: Het paleodieet zorgde voor meer gewichtsverlies en verschillende verbeteringen in cardiovasculaire risicofactoren in vergelijking met een Diabetes dieet.

4. Frassetto, et al. Metabolische en fysiologische verbeteringen van het consumeren van een paleolithisch, jager-verzamelaar type dieet. European Journal of Clinical Nutrition, 2009.

Details: 9 gezonde personen consumeerden een paleolithisch dieet gedurende 10 dagen. Calorieën werden gecontroleerd om ervoor te zorgen dat ze niet zouden afvallen. Er was geen controlegroep.

Gezondheidseffecten:

Totaal cholesterol daalde met 16%.
LDL-cholesterol daalde met 22%.
Triglyceriden daalden met 35%.
Insuline AUC daalde met 39%.
Diastolische bloeddruk daalde met 3. 4 mmHg.

5. Ryberg, et al. Een dieet van het Paleolithische type veroorzaakt sterke weefselspecifieke effecten op de ectopische vetafzetting bij postmenopauzale vrouwen met obesitas. Journal of Internal Medicine, 2013.

Details: 10 gezonde vrouwen met een BMI van meer dan 27 jaar consumeerden een aangepast paleolitisch dieet gedurende 5 weken. Er was geen controlegroep.

De belangrijkste gemeten uitkomsten waren levervet, spiercelvet en insulinegevoeligheid.

Gewichtsverlies: De vrouwen verloren een gemiddelde van 4. 5 kg (9.9 lbs) en hadden een afname van de middelomtrek van 8 cm (3. 1 inch).

Lever- en spiervet: Het vetgehalte van lever en spiercellen is een risicofactor voor metabole ziekten. In deze studie hadden de vrouwen een gemiddelde vermindering van het levervet van 49%, maar geen significant effect op het vetgehalte van spiercellen.

Deze grafiek laat zien hoe het vetgehalte in levercellen daalde:

Zoals u kunt zien, hadden de vrouwen met veel levervet (leververvetting) de grootste daling.

Andere effecten op de gezondheid:

Bloeddruk daalde van gemiddeld 125/82 mmHg naar 115/75 mmHg, hoewel dit alleen statistisch significant was voor de diastolische bloeddruk (het laagste aantal).
Nuchtere bloedsuikers daalden met 6. 35 mg / dL (0. 35 mmol / L) en nuchtere insulinespiegels daalden met 19%.
Totaal cholesterol afgenomen met 33 mg / dL (0. 85 mmol / L).
Triglyceriden daalden met 35 mg / dL (0. 39 mmol / L).
LDL-cholesterol daalde met 25 mg / dL (0. 65 mmol / L).
HDL-cholesterol daalde met 7 mg / dL (0. 18 mmol / L).
ApoB daalde met 129 mg / l (14,3%).

Conclusie: Tijdens de 5 weken durende proef verloren de vrouwen gewicht en hadden ze belangrijke verminderingen van levervet. Ze hadden ook verbeteringen in verschillende belangrijke gezondheidsmarkeringen.

AdvertentieAdvertismentAdvertisement

Studies die niet zijn opgenomen

Ik heb de volgende twee onderzoeken overgeslagen omdat ze niet van toepassing waren:

Jonsson T, et al. 2006 - Dit is een gerandomiseerde gecontroleerde trial, maar het wordt gedaan bij varkens, niet bij mensen.

O'Dea K. 1984 - In deze studie leefden 10 diabetici 7 weken lang als jagers-verzamelaars en hadden ongelooflijke verbeteringen in de gezondheid. Zeer interessant onderzoek, maar er zijn teveel confounders om iets over het dieet zelf te concluderen.

Dus, alleen menselijke onderzoeken die voeding isoleren als de enige variabele, worden in de analyse opgenomen.

Gewichtsverlies en tailleomtrek

Deze grafiek toont de hoeveelheid gewichtsverlies in de onderzoeken.

* In Lindeberg, et al (1) was het verschil in gewichtsverlies niet statistisch significant.

Ik nam Frassetto, et al (4) niet op omdat ze voor calorieën controleerden om er zeker van te zijn dat de deelnemers niet afvielen.

Er zijn verschillende dingen die het vermelden waard zijn:

Geen van de deelnemers kreeg instructies om de calorieën te beperken, maar ze verminderden spontaan de calorie-inname met 300-900 calorieën per dag.
De deelnemers aten uiteindelijk veel minder koolhydraten en meer eiwitten in vergelijking met wat ze eerder aten.

De onderstaande grafiek toont het effect op de middelomtrek (een markering voor het schadelijke viscerale vet rondom de organen).

De studies hadden statistisch significante verminderingen van de tailleomtrek, wat zich zou moeten vertalen in een verminderd risico op ziekten zoals diabetes en hart- en vaatziekten.

Het is de moeite waard om nogmaals te vermelden dat Ryberg, et al (5) na 5 weken een gemiddelde afname van het levervet van 47% hadden op het paleodieet, wat zeer indrukwekkend is.

AdvertisementAdvertisement

Cholesterol en triglyceriden

Vier van de onderzoeken (2-5) meldden veranderingen in totaal cholesterol, LDL-cholesterol, HDL-cholesterol en bloedtriglyceriden:

In twee onderzoeken was er een reductie in totaal cholesterol (4, 5), maar het verschil was niet statistisch significant in de andere twee (2, 3).

Er was een statistisch significante vermindering van LDL-cholesterol in twee studies (4, 5).

Twee van de studies hadden een statistisch significant verschil in HDL-cholesterol. Eén studie toonde een afname (5), de andere een toename (3).

Alle onderzoeken hadden een verlaging van de bloedtriglycerideniveaus, maar het verschil was niet statistisch significant in één onderzoek (2).

Advertentie

Bloedsuiker- en insulinespiegels

Alle onderzoeken hebben gekeken naar markers van bloedsuikerspiegels en insulinegevoeligheid.

Ze hebben echter veel verschillende methoden gebruikt, dus er is geen manier om de resultaten in een grafiek te vergelijken.

Het is duidelijk uit de onderzoeken dat het paleodieet leidt tot verbeteringen in insulinegevoeligheid en glykemische controle (1, 3, 5), hoewel de resultaten niet altijd statistisch significant waren (2, 4).

AdvertentieAdvertisement

Bloeddruk

Vier van de onderzoeken (2-5) hebben gekeken naar bloeddrukniveaus voor en na de interventie.

Zoals u kunt zien, was er over de hele linie sprake van lichte bloeddrukverlagingen.

Echter, slechts één onderzoek (2) bereikte statistische significantie voor systolische bloeddruk (hoger aantal), terwijl de drie andere alleen statistische significantie bereikten voor diastolische bloeddruk (lager aantal).

Veiligheid

Over het algemeen werd het paleodieet goed verdragen en waren er geen meldingen van bijwerkingen.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Beperkingen van de studies

De studies hebben verschillende duidelijke beperkingen:

Alle 5 onderzoeken zijn klein, variërend van 9-29 deelnemers.
De onderzoeken duurden niet lang, variërend van 10 dagen tot 12 weken.
Slechts 2 van de 5 onderzoeken hadden een controlegroep.

Bovendien is het paleodieet dat in de onderzoeken wordt gebruikt niet typerend voor de manier waarop paleo tegenwoordig vaak wordt toegepast. Het was een "conventioneel" paleodieet dat alle zuivel, natrium, benadrukt magere vlees en gebruikte canola-olie beperkte.

Magere vleessoorten en canola-olie zijn tegenwoordig niet erg populair in de paleo-gemeenschap, maar het originele boek, "The Paleo Diet" van Dr. Loren Cordain, beveelt deze aan. Alle studies zijn gedaan op zijn versie van het dieet.