Voedingsdeficiënties (ondervoeding): symptomen en behandeling

Wat zijn voedingstekorten?

Het lichaam heeft veel verschillende vitaminen en mineralen nodig die cruciaal zijn voor zowel de ontwikkeling van het lichaam als het voorkomen van ziekten. Deze vitaminen en mineralen worden vaak micronutriënten genoemd. Ze worden niet op natuurlijke wijze in het lichaam geproduceerd, dus je moet ze uit je dieet halen.

Een voedingstekort treedt op wanneer het lichaam de benodigde hoeveelheid van een voedingsstof niet absorbeert of van voedsel krijgt. Tekorten kunnen leiden tot een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen. Deze kunnen spijsverteringsproblemen, huidaandoeningen, onvolgroeide of gebrekkige botgroei en zelfs dementie omvatten.

De hoeveelheid van elke voedingsstof die u moet consumeren, is afhankelijk van uw leeftijd. In de Verenigde Staten worden veel voedingsmiddelen die je in de supermarkt koopt (zoals granen, brood en melk) verrijkt met voedingsstoffen die nodig zijn om voedingstekorten te voorkomen. Maar soms is uw lichaam niet in staat om bepaalde voedingsstoffen te absorberen, zelfs als u ze consumeert.

Blijf lezen om meer te weten te komen over enkele veel voorkomende voedingstekorten en hoe u deze kunt vermijden.

advertentieAdvertentie

Types

Types van voedingstekorten

Het is mogelijk om een ​​tekort te hebben aan de voedingsstoffen die uw lichaam nodig heeft. Enkele veel voorkomende soorten voedingstekorten zijn onder meer: ​​

IJzertekort

De meest voorkomende voedingsdeficiëntie wereldwijd is ijzertekort. IJzergebrek kan leiden tot bloedarmoede , een bloedaandoening die vermoeidheid, zwakte en een verscheidenheid aan andere symptomen veroorzaakt .

IJzer wordt gevonden in voedingsmiddelen zoals donkere bladgroenten, rood vlees en eierdooiers. Het helpt uw ​​lichaam rode bloedcellen aan te maken. Als je ijzertekort hebt, produceert je lichaam minder rode bloedcellen. De rode bloedcellen die het produceert zijn kleiner en bleker dan gezonde bloedcellen. Ze zijn ook minder efficiënt in het leveren van zuurstof aan uw weefsels en organen.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft meer dan 30 procent van de wereldbevolking deze aandoening. In feite is het de enige voedingstekorten die voorkomen in zowel ontwikkelingslanden als geïndustrialiseerde landen. Ijzergebreksanemie treft zoveel mensen dat het nu algemeen erkend wordt als een epidemie van de volksgezondheid.

Vitamine A-tekort

Vitamine A is een groep voedingsstoffen die cruciaal is voor de gezondheid van de ogen en het functioneren en de reproductieve gezondheid van mannen en vrouwen. Het speelt ook een rol bij het versterken van het immuunsysteem tegen infecties.

Volgens de WHO is een tekort aan vitamine A de belangrijkste oorzaak van vermijdbare blindheid bij kinderen. Zwangere vrouwen met een tekort aan vitamine A hebben ook hogere moedersterfte. Beta-caroteen is een voedingsstof die als een antioxidant fungeert en wordt aangetroffen in rode, oranje, gele en donkergroene gepigmenteerde producten.Beta-caroteen kan indien nodig worden omgezet in vitamine A in het lichaam.

Voor pasgeboren baby's is de beste bron van vitamine A moedermelk. Voor iedereen is het belangrijk om veel voedsel met veel vitamine A te eten. Deze omvatten:

• melk
• eieren
• groene groenten, zoals boerenkool, broccoli en spinazie
• oranje groenten, zoals wortels, zoete aardappelen en pompoen
• roodachtig geel fruit, zoals abrikozen, papaja, perziken en tomaten

Thiamine (vitamine B-1) tekort

Een ander veelvoorkomend tekort aan voeding treedt op bij thiamine, ook bekend als vitamine B-1. Thiamine is een belangrijk onderdeel van uw zenuwstelsel. Het helpt ook uw lichaam koolhydraten in energie te veranderen als onderdeel van uw metabolisme.

Een gebrek aan thiamine kan leiden tot gewichtsverlies en vermoeidheid, evenals enkele cognitieve symptomen zoals verwarring en geheugenverlies op korte termijn. Thiaminedeficiëntie kan ook leiden tot zenuw- en spierschade en kan het hart beïnvloeden.

In de Verenigde Staten wordt thiaminedeficiëntie het vaakst gezien bij mensen die chronisch alcohol gebruiken. Alcohol vermindert het vermogen van het lichaam om thiamine te absorberen, thiamine in de lever op te slaan en thiamine om te zetten in een bruikbare vorm. Thiaminedeficiëntie is een veelvoorkomende oorzaak van het syndroom van Wernicke-Korsakoff, een vorm van dementie.

Veel ontbijtgranen en graanproducten in de Verenigde Staten zijn verrijkt met thiamine. Eieren, peulvruchten, noten, zaden, tarwekiemen en varkensvlees zijn ook goede bronnen van de vitamine.

Niacine (vitamine B-3) tekort

Niacine (vitamine B-3) is een ander mineraal dat het lichaam helpt voedsel in energie om te zetten. Een ernstig tekort aan niacine wordt vaak pellagra genoemd. Niacine wordt gevonden in de meeste dierlijke eiwitten, maar ook in pinda's. Als gevolg hiervan is deze aandoening zeldzaam in ontwikkelde landen of in vleesetende gemeenschappen.

Symptomen van pellagra omvatten diarree, dementie en huidaandoeningen. Je kunt het meestal behandelen met een uitgebalanceerde voeding en vitamine B-3-supplementen.

Foliumzuur (vitamine B-9) -deficiëntie

Vitamine B-9, vaak folaat genoemd, helpt het lichaam rode bloedcellen aan te maken en DNA te produceren. Het helpt ook de hersenontwikkeling en het functioneren van het zenuwstelsel. Foliumzuur is de synthetische vorm die voorkomt in supplementen of verrijkte voedingsmiddelen.

Folaat is vooral belangrijk voor de foetale ontwikkeling. Het speelt een cruciale rol in de vorming van de hersenen en het ruggenmerg van een kind in ontwikkeling. Foliumtekort kan leiden tot ernstige geboorteafwijkingen, groeiproblemen of bloedarmoede.

U vindt foliumzuur in voedingsmiddelen, waaronder:

• bonen en linzen
• citrusvruchten
• bladgroene groenten
• asperges
• vleeswaren zoals gevogelte en varkensvlees
• schaaldieren
• versterkt graanproducten
• volle granen

Hoewel bonen een groot folaat kunnen vormen, is het foliumzuurgehalte in blik bonen ongeveer de helft van wat gekookte gedroogde bonen te bieden hebben.

De meeste mensen in de Verenigde Staten krijgen voldoende folaat. Maar zwangere vrouwen en vrouwen in de vruchtbare leeftijd consumeren soms niet genoeg foliumzuur voor een gezonde zwangerschap. De National Institutes of Health (NIH) beveelt aan dat vrouwen die zwanger zijn of zwanger kunnen worden elke dag maximaal 400 milligram folaat of foliumzuur gebruiken om geboorteafwijkingen te helpen voorkomen.

Er is ook onderzoek dat aantoont dat sommige mensen genetische mutaties hebben die voorkomen dat hun lichaam folaat methyleert, of het omzet in een vorm die het lichaam kan gebruiken. In deze gevallen, terwijl de inname van foliumzuur mogelijk voldoende is, kan een supplement van gemethyleerd folaat nodig zijn om een ​​tekort te voorkomen.

Vitamine D-tekort

Volgens Harvard's School of Public Health zijn ongeveer 1 miljard mensen wereldwijd getroffen door vitamine D-tekort. Mensen met een donker gepigmenteerde huid lopen een hoger risico op vitamine D-tekort.

Vitamine D is essentieel voor gezonde botten. Het helpt het lichaam de juiste calciumwaarden te behouden om de ontwikkeling van tanden en botten te reguleren. Een gebrek aan deze voedingsstof kan leiden tot onvolgroeide of slechte botgroei. Osteoporose, veroorzaakt door een tekort aan calcium en vitamine D, kan leiden tot poreuze en fragiele botten die zeer gemakkelijk breken.

De beste bron van vitamine D is zonlicht. Vitamine D is alleen van nature te vinden in een paar voedingsmiddelen. Voedingsmiddelen met vitamine D zijn onder meer: ​​

• visleveringsoliën
• vette vis
• champignons
• eigeel
• lever

Veel zuivelproducten en plantenmelk in de Verenigde Staten zijn verrijkt met vitamine D. < 999> Ultraviolet licht van de zon is ook een bron van vitamine D. Volgens de NIH suggereert onderzoek dat 5 tot 30 minuten blootstelling aan de zon twee keer per week op het gezicht, armen, nek of rug kan zorgen voor voldoende vitamine D.

Hoewel aanbevolen voor UV-bescherming, remt zonnebrandcrème de opname van vitamine D uit zonlicht door de huid. Breng een paar minuten door in de zon voorafgaand aan zonnebrandcrème voor een optimale vitamine D-opname.

Calciumdeficiëntie

Calcium helpt uw ​​lichaam bij het ontwikkelen van sterke botten en tanden. Het helpt ook je hart, zenuwen en spieren te werken zoals ze zouden moeten. Een calciumtekort vertoont vaak niet onmiddellijk symptomen, maar kan na verloop van tijd leiden tot ernstige gezondheidsproblemen. Als u niet voldoende calcium binnenkrijgt, kan uw lichaam in plaats daarvan het calcium uit uw botten gebruiken, wat leidt tot botverlies.

Hoewel sommige deskundigen menen dat calciumtekorten verband kunnen houden met een lage botmassa en verzwakking van botten als gevolg van osteoporose, is het onderwerp van veel discussie. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) ondersteunt het bewijs het belang van calcium met vitamine D in oudere populaties voor de gezondheid van de botten, maar het bewijs is zwakker voor jongere bevolkingsgroepen.

Onderzoek naar populatiestudies door de WHO laat ook zien dat landen met een lagere calciuminname geen hoge botziektes hebben. Maar landen met een hogere calciuminname hebben hogere aantallen heupfracturen. In deze landen, zoals de Verenigde Staten, kan een hoge eiwitinname en gebrek aan lichaamsbeweging bijdragen aan een slechte calciumstatus en gezondheid van de botten.

Calciumgebrek kan leiden tot convulsies en abnormale hartritmes. Ze kunnen zelfs levensbedreigend zijn. Postmenopauzale vrouwen ervaren meer botverlies door veranderende hormonen en hebben meer moeite calcium te absorberen.

De beste bronnen van calcium zijn zuivelproducten zoals melk, yoghurt, kaas, met calcium ingestelde tofu en kleine vis met botten.Groenten zoals boerenkool en broccoli hebben ook calcium, en veel granen en granen zijn met calcium verrijkt.

Oorzaken

Wat veroorzaakt voedingstekorten?

De gebruikelijke oorzaak van voedingstekorten is een arm dieet met essentiële voedingsstoffen. Het lichaam kan een aantal voedingsstoffen opslaan, dus een tekort kan niet worden opgevangen totdat het enige tijd zonder voedingsstoffen is geweest.

Een aantal ziekten en aandoeningen - waaronder darmkanker, onevenwichtige darmflora en gastro-intestinale aandoeningen zoals de ziekte van Crohn en coeliakie - kan leiden tot een ijzertekort. Zwangerschap kan ook een tekort veroorzaken als het lichaam ijzer naar de foetus leidt.

Onderzoekers hebben associaties gevonden tussen bariatrische chirurgie, die de grootte van de maag vermindert om gewichtsverlies te bereiken, en voedingstekorten. Mensen die kandidaat zijn voor bariatrische chirurgie kunnen al een tekort aan voedingsstoffen hebben vanwege een slecht dieet. Voor en na de operatie moet u met uw arts en diëtist overleggen om een ​​grondig voedingsplan op te stellen.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van voedingstekorten?

De symptomen van een voedingstekort hangen af ​​van welke voedingsstof het lichaam mist. Er zijn echter enkele algemene symptomen die u kunt ondervinden, waaronder:

bleekheid of bleke huid

• vermoeidheid
• zwakte
• moeite met ademhalen
• ongewoon verlangen naar voedsel
• haarverlies
• perioden van duizeligheid
• constipatie
• slaperigheid
• hartkloppingen
• gevoel van flauwvallen of flauwvallen
• depressie
• tintelingen en gevoelloosheid van de gewrichten
• menstruatieproblemen, zoals gemiste menstruatie of zeer zware cycli <999 > slechte concentratie
• U kunt al deze symptomen of alleen groepen van hen vertonen. Na verloop van tijd passen de meeste mensen zich aan de symptomen aan. Hierdoor kan de aandoening niet gediagnosticeerd worden. Plan een controle met uw arts als u langdurige perioden van vermoeidheid, zwakte of een slechte concentratie ervaart. Deze symptomen kunnen een teken zijn van het begin van een ernstige tekortkoming.
• Diagnose

Hoe worden voedingsdeficiënties gediagnosticeerd?

Uw arts zal uw dieet en eetgewoonten met u bespreken als zij vermoeden dat u een voedingstekort heeft. Ze zullen je vragen welke symptomen je ervaart. Zorg ervoor dat u vermeldt of u perioden van constipatie of diarree heeft gehad of dat er bloed in uw ontlasting aanwezig is geweest.

Uw voedingstekort kan ook worden vastgesteld tijdens routinematige bloedonderzoeken, waaronder een volledige bloedtelling (CBC). Dit is vaak hoe artsen bloedarmoede identificeren.

AdvertentieAdvertisement

Behandeling

Hoe worden voedseltekorten verholpen?

De behandeling van een voedingstekort hangt af van het type en de ernst van de tekortkoming. Uw arts zal uitzoeken hoe ernstig de tekortkoming is, evenals de waarschijnlijkheid van langdurige problemen veroorzaakt door het gebrek aan voedingsstoffen.

Ze kunnen verdere tests bestellen om te zien of er andere schade is voordat ze een behandelplan kiezen. Symptomen vervagen meestal als het juiste dieet wordt gevolgd of voedingsstof wordt aangevuld.

Voedingsveranderingen

Een arts kan u adviseren over het aanpassen van uw eetgewoonten in het geval van een kleine tekortkoming. Mensen met bloedarmoede moeten bijvoorbeeld meer vlees, eieren, gevogelte, groenten en ijzerrijke granen in hun dieet opnemen.

Uw arts kan u doorverwijzen naar een diëtist als uw tekort ernstiger is. Ze kunnen aanbevelen om een ​​voedseldagboek een paar weken bij te houden. Als je een diëtist ontmoet, ga je over het dagboek en zie je welke veranderingen je moet aanbrengen.

Normaal gesproken ontmoet u uw diëtist regelmatig. Uiteindelijk kunt u een bloedtest ondergaan om te bevestigen dat u niet langer een tekort heeft.

Supplementen

De officiële voedingsrichtlijnen van de Verenigde Staten bevelen aan dat u de meeste voedingsstoffen uit uw voedsel haalt. In sommige gevallen moet u mogelijk supplementen of een multivitamine nemen. Het kan ook nodig zijn om een ​​extra supplement te nemen om uw lichaam te helpen de supplementen te absorberen, zoals het samen nemen van calcium en vitamine D.

De frequentie en dosering van een supplement zal afhangen van hoe ernstig het tekort is. Dit wordt bepaald door uw arts of een diëtist.

Raadpleeg uw arts voordat u voedingssupplementen gebruikt.

Parenterale toediening

In zeer ernstige gevallen - zoals wanneer een voedingstekort niet reageert op orale medicatie of vitamines - kan het nodig zijn om de voedingsstof parenteraal te geven, of via de aderen of spieren.

Dit kan het risico op bijkomende bijwerkingen met zich meebrengen. Het wordt meestal gedaan in een ziekenhuis.

Parenteraal ijzer kan bijvoorbeeld bijwerkingen veroorzaken zoals:

rillingen

rugpijn

• duizeligheid
• koorts
• spierpijn
• flauwvallen
• in zeldzame gevallen kan het zelfs een ernstige allergische reactie veroorzaken. Zodra u de behandeling heeft gekregen, laat uw arts u een bloedtest herhalen om te bevestigen dat deze succesvol was. U moet mogelijk naar het ziekenhuis voor herhalingsaankondigingen totdat u niet langer een tekort heeft.
• Advertentie

Vooruitzichten op lange termijn

Zal een voedingstekort problemen op lange termijn veroorzaken?

De meeste problemen veroorzaakt door voedingstekorten zullen stoppen zodra je niet langer een tekort hebt. Maar in sommige gevallen kan er blijvende schade zijn. Dit gebeurt meestal alleen als de tekortkoming ernstig is en lang heeft geduurd.

Een verlengde thiaminedeficiëntie kan bijvoorbeeld geassocieerd worden met onvolgroeide groei of depressie. Voedingsdeficiënties bij kinderen kunnen ernstig zijn en leiden tot blijvende negatieve gezondheidsresultaten.

Als u symptomen ondervindt en u twijfelt of u niet genoeg van een bepaalde voedingsstof binnenkrijgt, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen uw dieet met u bespreken en helpen bepalen of u bepaalde voedingsveranderingen moet doorvoeren of supplementen moet nemen.