Vroeg gedissemineerde lymeziekte

Wat is vroeg gedissemineerde de ziekte van Lyme?

Vroege verspreide ziekte van Lyme is de fase van de ziekte van Lyme, waarbij de bacteriën die deze aandoening veroorzaken zich door uw lichaam hebben verspreid. Deze fase kan zich dagen, weken of zelfs maanden voordoen nadat een geïnfecteerde teek u heeft gebeten. De ziekte van Lyme is een bacteriële infectie die wordt veroorzaakt door een beet van een blackgerged teek. Vroege verspreide ziekte van Lyme is geassocieerd met de tweede fase van de ziekte. Er zijn drie stadia van de ziekte van Lyme:

Stadium 1 is gelokaliseerde ziekte van Lyme. Dit gebeurt binnen enkele dagen na een tekenbeet en kan roodheid veroorzaken op de plaats van de tekenbeet, samen met koorts, koude rillingen, spierpijn en huidirritatie.
Fase 2 is een vroeg verspreide ziekte van Lyme. Dit gebeurt binnen enkele weken na een tekenbeet. De onbehandelde infectie begint zich naar andere delen van het lichaam te verspreiden en produceert een verscheidenheid aan nieuwe symptomen.
Fase 3 is een laat verspreide ziekte van Lyme. Dit gebeurt maanden tot jaren na een eerste tekenbeet, wanneer bacteriën zich hebben verspreid naar de rest van het lichaam. Veel mensen in dit stadium van de ziekte ervaren cyclussen van artritis en gewrichtspijn samen met neurologische symptomen zoals schietpijn, gevoelloosheid in de ledematen en problemen met kortetermijngeheugen.

advertentieAdvertentie

Symptomen

Symptomen van vroeg gedissemineerde lymeziekte

Het begin van de vroeg verspreide ziekte van Lyme kan dagen, weken of zelfs maanden na het begin van een geïnfecteerde teek beginnen. De symptomen weerspiegelen het feit dat de infectie zich vanaf de plek van de tekenbeet begint te verspreiden naar andere delen van het lichaam.

In dit stadium veroorzaakt de infectie specifieke symptomen die soms kunnen optreden. Het zijn: erythema migrans, wat een bull's eye huiduitslag is die optreedt in andere gebieden dan de bijtplaats

Bell's verlamming, wat een verlamming of spierzwakte is aan een of beide zijden van de gezichts- meningitis, dat is een ontsteking van het ruggenmerg, nekstijfheid, ernstige hoofdpijn of koorts door meningitis
ernstige spierpijn of gevoelloosheid in de armen of benen
pijn of zwelling in de knieën, schouders, ellebogen en andere grote gewrichten
hartcomplicaties, waaronder hartkloppingen en duizeligheid
Oorzaken
Oorzaken van vroeg gedissemineerde lymeziekte
Ziekte van Lyme is een bacteriële infectie. Het wordt veroorzaakt door de bacterie

Borrelia burgdorferi

. Je kunt geïnfecteerd raken wanneer een teek die de bacterie bij je draagt, je bijt. Typisch, blacklegged teken en herten teken verspreiden de ziekte. Deze teken verzamelen de bacteriën wanneer ze zieke muizen of herten bijten.

Je kunt geïnfecteerd raken wanneer deze kleine teken zich hechten aan verschillende delen van je lichaam. Ze zijn ongeveer zo groot als een papaverzaad en geven de voorkeur aan verborgen gebieden zoals de lies, oksels en hoofdhuid.Vaak kunnen ze onopgemerkt blijven op deze plekken. De meeste mensen die de ziekte van Lyme krijgen, melden dat ze nooit een tik op hun lichaam hebben gezien. De teek geeft bacteriën door nadat ze gedurende ongeveer 36 tot 48 uur zijn gehecht. Vroege verspreide ziekte van Lyme is de tweede fase van de infectie. Het gebeurt binnen een paar weken na een tekenbeet, nadat de eerste infectie niet is behandeld.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Risicofactoren

Risicofactoren voor de vroeg verspreide ziekte van Lyme

U loopt risico op een vroeg verspreide ziekte van Lyme als u bent gebeten door een geïnfecteerde teek en onbehandeld blijft tijdens de vroege fase van de ziekte. Ziekte van Lyme.

U loopt een verhoogd risico om de ziekte van Lyme te krijgen als u in een van de gebieden woont waar de meeste infecties met de ziekte van Lyme zijn gemeld. Het zijn:

alle noordoostelijke staten van Maine tot Virginia

de noord-centrale staten, met de hoogste frequentie in Wisconsin en Minnesota

de westkust, voornamelijk in het noorden van Californië

Bepaalde situaties kunnen ook toenemen uw risico om in contact te komen met een besmette teek: tuinieren, jagen, wandelen of andere externe activiteiten ondernemen in gebieden waar de ziekte van Lyme een potentiële bedreiging vormt
wandelen of wandelen in hoog gras of bosrijke gebieden
huisdieren die mogelijk teken bij u thuis dragen

Diagnose

Diagnose van vroeg gedissemineerde lymeziekte
Om een diagnose van de ziekte van Lyme te stellen, zal uw arts een bloedtest bestellen die op titers of het gehalte aan antilichamen tegen de bacteriën die de ziekte veroorzaken. De enzymgekoppelde immunosorbenttest (ELISA) is de meest gebruikelijke test voor de ziekte van Lyme. De Western blot-test, een andere antilichaamtest, kan worden gebruikt om de ELISA-resultaten te bevestigen. Deze tests kunnen tegelijkertijd worden uitgevoerd.
De antilichamen tegen

B. burgdorferi

kan twee tot zes weken na infectie duren om in uw bloed te verschijnen. Als gevolg hiervan kunnen mensen die binnen de eerste paar weken na infectie worden getest, mogelijk negatief testen op de ziekte van Lyme. In dit geval kan uw arts ervoor kiezen uw symptomen te controleren en op een later tijdstip opnieuw te testen om de diagnose te bevestigen.

Als u in een gebied woont waar de ziekte van Lyme vaak voorkomt, kan uw arts mogelijk de ziekte van Lyme diagnosticeren in stadium 1 op basis van uw symptomen en hun klinische ervaring.

Als uw arts vermoedt dat u vroeg de ziekte van Lyme hebt verspreid en de infectie zich door uw hele lichaam heeft verspreid, kan het nodig zijn om mogelijk getroffen gebieden te testen. Deze tests kunnen het volgende omvatten: een elektrocardiogram of echocardiogram om uw hartfunctie te controleren een wervelkolom om te kijken naar uw hersenvocht

een MRI van de hersenen om te zoeken naar tekenen van neurologische aandoeningen

AdvertisementAdvertisement <999 > Complicaties

Complicaties van vroeg gedissemineerde lymeziekte
Als u geen behandeling krijgt in een vroeg stadium van verspreiding, kunnen de complicaties van de ziekte van Lyme schade aan uw gewrichten, hart en zenuwstelsel omvatten. Als de ziekte van Lyme echter in dit stadium wordt gediagnosticeerd, kunnen de symptomen nog steeds met succes worden behandeld.
Als de ziekte vordert van de vroege gedistribueerde fase tot de late gedissemineerde fase of fase 3, zonder behandeling, kan dit leiden tot complicaties op de lange termijn. Deze kunnen zijn:

Lyme-artritis, die ontsteking van de gewrichten veroorzaakt

onregelmatigheden van het hartritme

schade aan het hersen- en zenuwstelsel

verminderd kortetermijngeheugen

moeite met concentreren

pijn
gevoelloosheid
slaapstoornissen
verslechtering van het gezichtsvermogen
Advertentie
Behandelingen
Behandeling van vroeg gedissemineerde lymeziekte
Wanneer de ziekte van Lyme wordt gediagnosticeerd in het vroege gelokaliseerde stadium of in het stadium van vroege verspreiding, is de standaardbehandeling een 14- tot 21-daagse kuur met orale antibiotica. Doxycycline, amoxicilline en cefuroxim zijn de meest gebruikte medicijnen. Andere antibiotica of intraveneuze behandeling kunnen noodzakelijk zijn, afhankelijk van uw toestand en aanvullende symptomen.
U kunt een snel en volledig herstel verwachten als u antibiotica krijgt in een van de vroege stadia van de ziekte van Lyme.

AdvertentieAdvertentie

Outlook

Outlook voor vroegtijdige verspreiding van de ziekte van Lyme

Als u in dit stadium een diagnose en behandeling met antibiotica krijgt, kunt u verwachten dat u kunt genezen van de ziekte van Lyme. Zonder behandeling kunnen complicaties optreden, maar ze blijven behandelbaar.

In zeldzame gevallen kunt u een voortzetting van de symptomen van de ziekte van Lyme ervaren na een antibioticabehandeling. Dit wordt het Lyme-ziektesyndroom na de behandeling of PTLDS genoemd. Sommige mensen die werden behandeld voor de ziekte van Lyme rapporteren spier- en gewrichtspijn, slaapstoornissen of vermoeidheid nadat hun behandelingen waren beëindigd. Hoewel de oorzaak hiervan onbekend is, geloven onderzoekers dat het mogelijk te wijten is aan een auto-immuunreactie waarbij uw immuunsysteem gezonde weefsels aanvalt of het kan worden gekoppeld aan een aanhoudende infectie met de bacteriën die de ziekte van Lyme veroorzaken.

Preventie

Tips om de ziekte van Lyme te voorkomen

Door specifieke voorzorgsmaatregelen te nemen, kunt u voorkomen dat u in direct contact komt met geïnfecteerde teken. Deze methoden kunnen de kans op het krijgen van de ziekte van Lyme verminderen en de voortgang naar het vroege verspreid stadium brengen:

Gebruik insectenwerende middelen op uw kleding en alle blootgestelde huid bij het wandelen in beboste of grasrijke gebieden waar teken gedijen.

Loop in het midden van de paden om hoog gras te vermijden tijdens het wandelen.

Na het wandelen of wandelen, verander je je kleding en voer je een grondige controle uit op teken, gericht op de lies, hoofdhuid en oksels.

Controleer uw huisdieren op teken.

Behandel kleding en schoeisel met permethrine, een insectenverdrijvend middel dat door verschillende wasbeurten actief blijft.

Neem contact op met uw arts als een teken u bijt. U moet gedurende 30 dagen worden geobserveerd op tekenen van de ziekte van Lyme.
Tips om het voortbestaan van de ziekte van Lyme te voorkomen
Leer de symptomen van de vroege ziekte van Lyme, zodat u onmiddellijk kunt worden behandeld als u geïnfecteerd bent. Als u tijdig behandeld wordt, kunt u de mogelijke complicaties van de vroeg verspreide ziekte van Lyme en latere stadia vermijden.
De symptomen van de vroege ziekte van Lyme kunnen optreden van drie tot dertig dagen nadat een geïnfecteerde teek u heeft gebeten. Zoek naar:
een rode, uitdijende bullse-eye uitslag op de plaats van de tekenbeet

vermoeidheid