HIV en Alzheimer: nieuwe zorgen, omdat HIV-patiënten langer leven

Vince Crisostomo is de programmamanager voor het Elizabeth Taylor 50-Plus Network in San Francisco, een sociaal ondersteuningsnetwerk voor mensen met hiv.

Ze organiseren onder andere diners, discussies en koffies op zaterdagochtend.

AdvertentieAdvertentie

Naast het delen van relevante behandelinformatie, is een hoofddoel van het programma om op te treden als een ondersteuningsgroep op de lange termijn om isolatie te verminderen, wat de depressie verhoogt en de geestelijke gezondheid kan verslechteren.

De mannen die ze helpen hebben in de jaren tachtig het trauma in verband met HIV doorstaan, inclusief stigmatisering, intimidatie en het verlies van vrienden, geliefden en familie, zegt Crisostomo.

De meesten van hen waren van plan om te sterven. Ze hadden geen plan om te leven. Vince Crisostomo, Elizabeth Taylor 50-Plus-netwerk

Nu 50-plussers, 60-plussers en zelfs 70-jarigen hebben velen geen plannen voor wat ze nu gaan doen, inclusief pensionering of ouderenzorg, omdat ze niet verwacht hadden dit te leven lang.

advertentie

"De meesten van hen waren van plan om te sterven. Ze hadden geen plan om te leven, "vertelde Crisostomo aan Healthline. "Omdat hiv pas 30 jaar bestaat, is ons begrip ervan relatief nieuw en verandert het drastisch. Het is nogal een werk in uitvoering. "

Dankzij geavanceerde behandelingen zoals antiretrovirale combinatietherapie leven HIV-patiënten langer.

advertentieAdvertentie

In Noord-Amerika is de gemiddelde levensduur van iemand die besmet is met HIV 63 jaar, volgens een schatting. Voor homo's is het 77 jaar, terwijl intraveneuze drugsgebruikers en niet-blanken met hiv levensverwachting hebben van respectievelijk 49 en 58 jaar.

Deze verlengde levensduur is een mijlpaal in de behandeling van hiv. Niet langer de doodstraf die het ooit was, de eerste generatie van HIV-patiënten worden nu geconfronteerd met leeftijdsgebonden ziekten, waaronder dementie.

Crisostomo zei dat zijn groep anderen kan helpen tekenen van het begin van dementie te herkennen - inclusief vergeetachtigheid en taalproblemen - alleen door regelmatig met elkaar in contact te komen.

'Als je geïsoleerd bent, merk je deze veranderingen niet op', zei Crisostomo.

Meer lezen: Onderzoekers die nu dichter bij het HIV-vaccin zijn dan ooit

AdvertisementAdvertisement

De connectie tussen HIV en Alzheimer

Vorige week kondigden onderzoekers van de Georgetown University aan dat een 71-jarige man de eerste was HIV-patiënt voor de diagnose van de ziekte van Alzheimer.

Dr. R. Scott Turner, Ph. D., neuroloog bij GU, zegt dat de patiënt kan betwisten wat onderzoekers weten over hiv en dementie, namelijk hoe sommige patiënten een verkeerde diagnose kunnen stellen van hiv-geassocieerde neurocognitieve aandoeningen (HAND) wanneer ze mogelijk Alzheimer ontwikkelen ziekte of beide.

"Chronische HIV-infectie en amyloïde-depositie met veroudering kunnen een 'dubbele hit' voor de hersenen zijn die leidt tot progressieve dementie," zei Turner in een persbericht.

Advertentie

Het is een belangrijke aanduiding omdat er vier geneesmiddelen zijn goedgekeurd voor de behandeling van Alzheimer, terwijl HAND wordt behandeld met antiretrovirale geneesmiddelen.

Hoewel de bevinding belangrijk is, is deze man mogelijk niet de eerste persoon met HIV met de diagnose Alzheimer.

AdvertisementAdvertisement

Dr. Victor Valcour, MD, Ph. D., universitair hoofddocent ouderengeneeskunde in de afdeling neurologie van de Universiteit van Californië in San Francisco en mededirecteur van het International NeuroHIV Cure Consortium, zegt dat zijn team in 2008 een hiv-patiënt met Alzheimer heeft gediagnosticeerd.

De moeilijkheid om te onderzoeken wat er gebeurt bij oudere HIV-patiënten is dat er tot nu toe niet voldoende patiënten zijn om er concrete wetenschappelijke kennis uit te halen.

Hoewel San Francisco mogelijk meer mensen met HIV heeft dan de meeste andere Amerikaanse steden, is de steekproefomvang om potentiële complicaties te kennen in latere jaren op dit moment te klein.

Advertentie

Rond de leeftijd van 65 jaar neemt het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer toe. Volgens de Georgetown-onderzoekers waren er in 2013 naar schatting 53.000 HIV-patiënten in de VS, een aantal dat naar verwachting in minder dan een decennium zal verdubbelen.

Naast dementie hebben oudere hiv-patiënten een bescheiden verhoogd risico op andere aandoeningen, zoals hart-, lever- en nieraandoeningen, evenals sommige kankers.

AdvertentieAdvertisement

Of het nu gaat om HAND of Alzheimer, Valcour zegt dat er hulpmiddelen beschikbaar zijn om onderscheid te maken tussen beide. Huidig ​​bewijs suggereert dat taalproblemen minder vaak voorkomen in gevallen van HAND, en het gaat verder met fluctuerende niveaus, in vergelijking met de meer drastische progressie van de ziekte van Alzheimer.

"De waarheid over de ziekte van Alzheimer is dat we de antwoorden niet hebben", vertelde hij aan Healthline. "Het zal nog even duren voordat we het weten. Zolang mensen ouder worden, lopen ze een risico voor de ziekte van Alzheimer. Terwijl sommige onderzoeken suggereerden dat de ontsteking geassocieerd met HIV enige bescherming bood tegen Alzheimer, is dit blijkbaar niet in alle gevallen waar. Toch, zegt Valcour, is er een kenmerk van ontsteking geassocieerd met HIV die nog moet worden opgelost.

"Het is niet eenvoudig," zei hij.

Meer lezen: hoe ver komen we van een remedie tegen Alzheimer? »

Specifieke behoeften van een ouder wordende hiv-populatie

Dr. Laura Cheever, associate administrator van het HIV / AIDS-bureau van de Amerikaanse Health Resources and Services Administration (HRSA) en het Ryan White HIV / AIDS-programma, zegt dat ongeveer 40 procent van de HIV-patiënten die hun diensten gebruiken zich nu in de vijftig bevinden.

"Ik ben verrukt dat mijn patiënten in de leeftijd van 60 en 70 leven," vertelde ze aan Healthline.

Verschillende van hun oudere patiënten worden al behandeld voor Alzheimer en oudere HIV-patiënten hebben doorgaans betere gezondheidsresultaten van welke groep dan ook. Eén reden, zei ze, is omdat ze al van plan zijn om regelmatig op hun spreekkamer te zijn vanwege hun leeftijd.

Maar, zei ze, patiënten met de diagnose van HIV later in het leven worden geconfronteerd met speciale uitdagingen.

Ik vertel hen dat ze een bijna normale levensduur moeten verwachten en moeten dienovereenkomstig plannen, inclusief het krijgen van zorg en het blijven zorgen. Dr. Laura Cheever, U. S. Resources and Administration Administration Een daarvan is dat ze waarschijnlijk later in hun ziekteprogressie worden gediagnosticeerd omdat ouderen zelden worden gevraagd naar hun seksuele activiteit. Dit betekent ook dat ze minder snel worden getest op hiv en andere seksueel overdraagbare aandoeningen.

Een andere zorg die ze heeft, is het niveau van stigmatisering waarmee HIV-patiënten te maken hebben die nog steeds bestaan. Vaak hebben oudere volwassenen met HIV een goede hoeveelheid pessimisme en informeren ze hun volwassen kinderen mogelijk niet.

Dit wordt met name problematisch als zich dementie ontwikkelt, omdat kinderen die zorgverleners worden mogelijk niet weten dat hun ouders antiretrovirale medicatie nodig hebben. Als een persoon zijn medicatie niet elke dag inneemt, lopen ze het risico dat ze resistentie ontwikkelen.

"Dat kan een zeer stressvolle situatie zijn," zei Cheever. "Ik vertel hen dat ze een bijna normale levensduur moeten verwachten en moeten dienovereenkomstig plannen, inclusief het krijgen van zorg en in de zorg blijven. "

Dat plan, zei ze, zou ook het bespreken van gezondheidsproblemen met geliefden moeten omvatten.

"Patiënten kunnen hun dierbaren meenemen naar de kliniek voor dat gesprek," zei Cheever.