Bipolaire stoornis: is er een erfelijke verbinding?

Wat is een bipolaire stoornis?

Bipolaire stoornis is een psychische aandoening. Mensen met een bipolaire stoornis wisselen af ​​tussen periodes van positieve gemoedstoestanden, manie genoemd en negatieve stemmingen, depressie genoemd. Deze stemmingswisselingen kunnen plotseling optreden.

Ongeveer 6 miljoen mensen, of 2. 5 procent van de Amerikaanse bevolking, hebben een bipolaire stoornis.

Bipolaire stoornis en de oorzaken ervan zijn niet goed begrepen. Onderzoekers hebben een mogelijk verband tussen familiegeschiedenis en bipolaire stoornis opgemerkt. Dit suggereert dat er een genetische component aan de stoornis kan zijn. Blijf lezen om meer te leren over deze aandoening.

advertentieAdvertentie

Symptomen

Symptomen van bipolaire stoornis

De symptomen van bipolaire manie zijn onder meer: ​​

• rusteloos en impulsief gedrag
• slecht oordeel
• een onrealistische perceptie van mogelijkheden <999 > geluk, zelfs tot het punt van euforie
• opwinding
• jumpiness
• meedoen met risicovol gedrag zoals gokken, dronken rijden of impulsieve seks
• snel praten
• snel denken

De symptomen van bipolaire depressie zijn vergelijkbaar met de symptomen van een normale depressie. Deze omvatten:

intense vermoeidheid

• langdurig, extreem verdriet
• langzaam praten
• problemen met de juiste besluitvorming en focus
• een slechte eetlust
• hopeloosheid
• gedachten aan zelfbeschadiging, inclusief zelfmoord
• terugtrekking uit vrienden en families
• een verlies van interesse in activiteiten en hobby's

Oorzaken

Oorzaken van een bipolaire stoornis

Als één ouder een bipolaire stoornis heeft, hebt u een kans van 10 procent dat één kind het zal ontwikkelen. Als beide ouders een bipolaire stoornis hebben, heb je 40 procent kans om de ziekte te ontwikkelen.

De oorzaken van een bipolaire stoornis zijn niet goed begrepen. Sommige onderzoeken suggereren dat er een genetische verbinding kan zijn.

Een van de sterkste risicofactoren voor een bipolaire stoornis is een familiegeschiedenis van de stoornis. Deze connectie kan te wijten zijn aan bepaalde genen.

Volwassenen die verwanten hebben met de stoornis hebben een gemiddeld tienvoudig verhoogd risico op het ontwikkelen van de stoornis. Uw risico neemt verder toe als het familielid met de aandoening een familielid van dichterbij is. Dat betekent dat als uw ouder een bipolaire stoornis heeft, u een grotere kans hebt om het te ontwikkelen dan iemand wiens oudtante de aandoening heeft.

Genetische factoren vormen ongeveer 80 procent van de oorzaak van de bipolaire stoornis. Dat betekent dat erfelijkheid niet de enige oorzaak is van een bipolaire stoornis. Als u een familiegeschiedenis van de aandoening heeft, betekent dit niet dat u het zult ontwikkelen. De meeste familieleden van iemand met een bipolaire stoornis zullen de ziekte niet ontwikkelen. Dit omvat kinderen.

AdvertisementAdvertisementAdvertisement

Triggers

Wat beïnvloedt nog meer een bipolaire stoornis?

De volgende factoren veroorzaken niet noodzakelijk een bipolaire stoornis. Ze kunnen echter het begin veroorzaken, vooral bij mensen met een verhoogd risico.

Stress

Een stressvolle gebeurtenis veroorzaakt vaak het begin van een bipolaire stoornis. Mensen met een bipolaire stoornis vinden het meestal nuttig om stress in hun leven onder controle te houden en te verminderen.

Omgeving

Seizoensfactoren kunnen het begin van een bipolaire stoornis veroorzaken. Vooral de overgang van winter naar lente is een sterke trigger. Dit komt omdat de snelle toename van het aantal uren felle zonneschijn gedurende de dag van invloed is op de pijnappelklier. Dit kan op zijn beurt depressie en manie veroorzaken.

Zwangerschap

In bepaalde gevallen kan de periode na de bevalling een vrouw ertoe brengen een bipolaire stoornis te ontwikkelen. Dit komt meestal voor bij vrouwen die biologisch geneigd zijn om het in de eerste plaats te ontwikkelen. Zwangerschap zelf is echter meestal niet de onderliggende oorzaak van een bipolaire stoornis.

Risicofactoren

Risicofactoren voor bipolaire stoornis

Bipolaire stoornis ontwikkelt zich vaak wanneer een persoon tussen 16 en 25 jaar oud is. De gemiddelde leeftijd van begin is 19. Naar schatting 50 procent van de mensen ontwikkelt het vóór de leeftijd van 25.

Bipolaire stoornis kan echter op elke leeftijd beginnen. Sommige mensen ervaren hun eerste symptomen als een kind en anderen ervaren ze eerst later in hun volwassen leven. Het krijgen van een juiste diagnose kan jaren duren omdat mensen het kunnen verwarren met een andere aandoening of de symptomen mogelijk niet melden.

Zoals eerder vermeld, hebben mensen die familieleden hebben met een bipolaire stoornis meer kans om het zelf te krijgen. Uw risico is groter als het familielid een ouder is. Bijkomende risicofactoren zijn:

hoge stress door werk of persoonlijke redenen

• plotselinge, grote veranderingen in het leven zoals de dood van een dierbare of een lichamelijk letsel
• drugs- of alcoholmisbruik
• slaapgebrek
• Mannen en vrouwen hebben evenveel kans op type 1 bipolaire stoornis. Vrouwen hebben meer kans op een diagnose van type 2 bipolaire stoornis.

Bipolaire stoornis wordt vaak geassocieerd met de volgende aandoeningen:

aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit

• alcoholisme
• angst
• depressie
• drugsmisbruik
• misphonie of een geluid van geluid
• slaapstoornissen
• stress
• zelfmoord
• AdvertisementAdvertisement

Diagnose

Hoe wordt een bipolaire stoornis gediagnosticeerd?

Uw arts kan verschillende methoden gebruiken om een ​​bipolaire stoornis te diagnosticeren:

uw medische geschiedenis en symptomen onderzoeken

• een uitgebreide evaluatie van de geestelijke gezondheid uitvoeren, waaronder het geven van een vragenlijst of het bijhouden van uw humeur patronen
• interviewen van familieleden, goede vrienden en andere mensen die u vaak ziet, met uw toestemming
• waarbij u fysiek wordt onderzocht om andere oorzaken van symptomen uit te sluiten, zoals hyperthyreoïdie
• Advertentie

Behandeling

Hoe wordt een bipolaire stoornis behandeld?

De behandeling omvat waarschijnlijk medicatie of gedragstherapie, of een combinatie van beide.

Medicatie

Verschillende medicijnen behandelen bipolaire stoornissen effectief.Degene met het sterkste bewijs is lithium. Het is met name effectief in het voorkomen van recidieven en het behandelen van bipolaire depressie en manische episodes. Artsen kunnen ook een van de volgende anticonvulsiva voorschrijven:

divalproexnatrium (Depakote, Depakote ER, Depakote Sprinkles)

• carbamazepine (Tegretol XR, Tegretol, Equetro)
• lamotrigine (Lamictal)
• topiramaat (Topamax)
• gabapentin (Neurontin, Gabarone)
• Therapie

Vaak adviseren adviseurs en artsen mensen met een bipolaire stoornis om met stress om te gaan. Andere effectieve vormen van counseling omvatten psychotherapie, cognitieve gedragstherapie en ondersteuning door collega's.

Andere mogelijke behandelingen zijn elektroconvulsietherapie, omega-3-vetzuursupplementen en meditatie. Meer onderzoek op deze gebieden is noodzakelijk.

Als u of een geliefde een diagnose van een vorm van bipolaire stoornis krijgt, overweeg dan om verschillende therapieën te onderzoeken. Uw arts kan aanbevelen medicatie en therapie te combineren voor een betere behandeling van uw symptomen.

AdvertentieAdvertisement

Afhaalmaaltijden

Afhaalmaaltijden

Bipolaire stoornis is niet goed begrepen. Onderzoekers hebben genetica geïdentificeerd als een risicofactor. Als u denkt dat u of een geliefde een bipolaire stoornis heeft, neem dan contact op met uw huisarts, een psychiater of een vertrouwenspersoon bij u in de buurt.

Als mijn ouder een bipolaire stoornis heeft, moet ik dan door mijn arts worden gecontroleerd op de stoornis?

• Screening op een bipolaire stoornis door uw huisarts kan een goed idee zijn. Nog belangrijker is dat je praat met mensen die je vertrouwt en die je het beste lijken te kennen, zoals familieleden of vrienden. Geliefden merken over het algemeen de symptomen van een bipolaire stoornis op voordat het zover komt dat de zaken niet onder controle zijn en ziekenhuisopname noodzakelijk is. Als uw familieleden of vertrouwde vrienden u vertellen dat uw gedrag vreemd is en niet uw gebruikelijke gedrag, kan dit een goed moment zijn om een ​​afspraak te maken met uw arts.

• - Timothy J. Legg, PhD, PMHNP-BC