Depressie Verhalen: hoor van echte patiënten
Grote veranderingen in het leven, depressieve stoornis
Toen Jessica C. naar New York City verhuisde, wist ze dat haar overgang stressvol zou zijn. Ze begon tenslotte een nieuwe baan en vestigde zich in een nieuw appartement. Bovendien moest ze zich een weg banen in een van 's werelds drukste steden. "Het was allemaal tegelijk," zegt ze. "Alles leek alsof het uit elkaar viel. "De angst bleek te veel: Jessica stopte met eten, verloor 15 pond en was vaak moe. Omdat ze dacht dat de angst van haar verhuizing de oorzaak was van haar problemen, zocht ze een therapeut. "Ik wist dat ik enkele persoonlijke dingen had waarvan ik me bewust moest zijn, maar ik besefte niet hoe groot mijn problemen waren. "
Na een lange zoektocht naar een therapeut, vond Jessica een psychiater en na haar eerste bezoek had ze haar diagnose. Het was geen angststoornis zoals ze had vermoed; het was major depressive disorder (MDD). Ze kreeg een laag gedoseerd antidepressivum en een ander geneesmiddel om de angst te behandelen.
"Ik was verrast door de diagnose. Ik heb mijn moeder gebeld na de eerste afspraak omdat ik een gevoel van schaamte had. Ik herinner me dat ik haar vroeg: 'Wat als dit medicijn me een nieuw mens maakt? 'Ze herinnerde me eraan dat er geen schande was in deze diagnose,' zegt ze.
Dat was zes maanden geleden en Jessica heeft het gevoel alsof ze een nieuw leven heeft ingeblazen. Ze gaat door met het lage dosis antidepressivum en haar anti-angstmedicatie wordt nu alleen nog gebruikt als het nodig is. Ze ziet haar psychiater eenmaal per week, maar ze werken aan een langetermijnplan waarin minder vaak wordt vergaderd. Wat betreft Jessica en wat zij achteraf begrijpt: "Sommige mensen realiseren zich niet dat depressie kan komen van een belangrijke verandering in het leven. Mijn problemen zijn niet geworteld in mishandeling en ik heb geen familiegeschiedenis van problemen, "zegt Jessica. "Krijg je hulp als je niet goed voelt. "
Het verlies van een geliefde
" Ik verloor mijn vader voor zelfmoord toen ik 19 jaar oud was, "zegt Kathryn G." Het was een tragedie voor ons hele gezin, en we hebben het allemaal in veel gevallen behandeld verschillende manieren. Maar ik heb me gerealiseerd dat veel van de dingen die me overkwamen, gebeurden vanwege de manier waarop ik mijn vader verloor. "
Kathryn's verlies vertaalde zich in een decennium van acteren - overmatig alcoholgebruik, feesten, veel vriendjes hebben. Ze begon een therapeut te zien toen ze in de twintig was, maar depressieve stoornis in combinatie met attention deficient hyperactive disorder (ADHD) maakte diagnose en behandeling moeilijk. "Het kostte me veel tijd om depressies echt te begrijpen en om me een beetje OK te voelen erover te praten," geeft Kathryn toe, nu in de veertig.
Voor Kathryn is therapie de sleutel tot verbetering, die ze nog wekelijks bijwoont.(Ze gebruikt wel medicijnen en heeft dat al een tijdje.) Ze moest verschillende therapeuten bezoeken voordat ze er een vond, ze voelde zich echt verbonden met haar en hielp haar geaard te blijven. "Het moet comfortabel zijn. Ik ben bij sommigen geweest die er gewoon echt vanaf waren gekomen en ik wist dat het niet goed was, "zegt ze. "Maar het zou echt een verzorgende maar toch sterke relatie moeten zijn die me verantwoordelijk maakt voor dingen. "
De juiste medicijnen vinden
Een belangrijk onderdeel van de meeste MDD-behandelingen is medicatie. Voor sommige patiënten zal één type geneesmiddel zonder problemen voor een langere periode werken. Voor anderen kunnen medicijnen minder effectief worden of kunnen bijwerkingen te opdringerig worden. Dat is de ervaring die David W. heeft gehad bij het behandelen van zijn dysthymie en MDD. "Mijn behandeling is voornamelijk door drugs geweest," zegt hij. "Talktherapie helpt de depressieve episodes te stabiliseren, maar voor mij moeten chemicaliën aanwezig zijn. David, die zegt dat een geschiedenis van het onderdrukken van ervaringen in zijn verleden zijn depressie heeft veroorzaakt, ziet een raadgever, een psycholoog en een psychiater. Zijn psychiater schrijft en bewaakt de medicijnen die hij neemt om zijn depressie te behandelen, een relatie die David 'heel belangrijk' noemt. "" Het is essentieel om een goede relatie met je psychiater te hebben, "zegt hij. David heeft geleerd heel open te zijn over hoe het medicijn hem en alle bijwerkingen die hij ervaart doet voelen, en te herkennen wanneer een medicijn minder effectief wordt. "Ik ben door verschillende medicijnen gefietst en heb mezelf voorgelicht over de medicijnen en de symptomen en bijwerkingen van depressie. Het is heel belangrijk om dat te doen, zodat je kunt herkennen wanneer het medicijn niet zo effectief is. "
Helaas voor David wegen de nadelen van de medicijnen soms zwaarder dan de positieve. Bijwerkingen waren een echte zorg tijdens zijn behandeling voor MDD. "Het ergste voor mij zijn de seksuele bijwerkingen, die helaas vaak voorkomen bij veel antidepressiva," zegt hij. "Ik heb ook wat angst- en slaapproblemen, dus ik neem ook medicijnen om die te behandelen. “
Toch zegt David dat de combinatie van medicatie en praattherapie hem enorm heeft geholpen. "Ik ben een functionerend, productief lid van de samenleving. Ik heb een vrouw en we brengen drie kinderen groot ", zegt hij. "Ik heb ook een baan. Het is een stressvolle baan, helaas. "David schrijft zijn successen toe aan het managen van zijn toestand met de regelmatige dialoog die hij heeft met zijn artsen, en weet dat hij open en eerlijk kan zijn over zijn gevoelens, ervaringen en zorgen.
