Gele huid (geelzucht): symptomen, oorzaken en diagnose

Geelzucht is de medische term die geel worden van de huid en ogen beschrijft. Geelzucht is geen ziekte, maar een symptoom van verschillende mogelijke onderliggende ziektes. Geelzucht vormt zich wanneer er teveel bilirubine in uw systeem zit. Bilirubine is een geel pigment dat wordt gevormd door de afbraak van dode rode bloedcellen in de lever. Normaal gesproken verwijdert de lever bilirubine samen met oude rode bloedcellen.

Geelzucht kan duiden op een ernstig probleem met de functie van uw rode bloedcellen, lever, galblaas of alvleesklier.

Zoek een internist bij u in de buurt "

Symptomen van geelzucht

Geel getinte huid en ogen karakteriseren geelzucht In zwaardere gevallen kan het wit van uw ogen bruin of oranjekleurig worden. urine en bleke ontlasting.

Als een onderliggende gezondheidstoestand zoals virale hepatitis de oorzaak is van de geelzucht, kunt u andere symptomen ervaren, zoals overmatige vermoeidheid en braken.

<999 > Sommige mensen misdiagnose zichzelf wanneer ze een gele huid ervaren Volgens het Merck-handboek hebben patiënten met geelzucht meestal zowel een geelachtige huid als geel gekleurde ogen.Als je alleen een gele huid hebt, is dit misschien te wijten aan het hebben van te veel bèta-caroteen in uw systeem Beta-caroteen is een antioxidant in voedingsmiddelen zoals wortels, pompoenen en zoete aardappelen. Een overmaat van deze antioxidant is geen oorzaak van geelzucht.

Oorzaken van geelzucht

Oude rode bloedcellen reizen naar uw lever, waar ze worden afgebroken.Bilirubine is geel pigment gevormd door de afbraak van deze oude cellen. Geelzucht ontstaat wanneer uw lever bilirubine niet metaboliseert zoals het hoort.

Uw lever kan beschadigd zijn en kan dit proces niet uitvoeren. Soms kan het bilirubine eenvoudigweg niet in uw spijsverteringskanaal terechtkomen, waar het normaal gesproken door uw ontlasting wordt verwijderd. In andere gevallen kan er te veel bilirubine zijn dat probeert de lever in één keer binnen te dringen, of teveel rode bloedcellen sterven tegelijkertijd.

Geelzucht bij volwassenen is vaak een aanwijzing voor:

alcoholmisbruik

leverinfectie
leverkanker
cirrose (littekenvorming van de lever, meestal als gevolg van alcohol)
galstenen (cholesterolstenen gemaakt van gehard vetmateriaal of pigmentstenen gemaakt van bilirubine) hepatitis (ziekte en zwelling van de lever die het vermogen om te functioneren vermindert)
pancreaskanker
parasieten in de lever, die de uitscheiding of verwijdering van bilirubine kunnen blokkeren van het lichaam
bloedaandoeningen, zoals hemolytische anemie (de breuk of vernietiging van rode bloedcellen die leiden tot een verminderde hoeveelheid rode bloedcellen in uw bloedsomloop, wat leidt tot vermoeidheid en zwakte)
een bijwerking van of een overdosis van een medicijn, zoals een acetaminophen (Tylenol)
Geelzucht komt ook vaak voor bij pasgeborenen, vooral bij baby's die te vroeg worden geboren.Bij pasgeborenen kan zich een overmaat aan bilirubine ontwikkelen omdat hun levers nog niet volledig zijn ontwikkeld.
Tests en diagnose

Uw arts zal eerst bloedonderzoek doen om de oorzaak van uw geelzucht te bepalen. Een bloedonderzoek kan niet alleen de totale hoeveelheid bilirubine in uw lichaam bepalen, maar het kan ook helpen bij het opsporen van indicatoren van andere ziekten zoals hepatitis.

Andere diagnostische tests kunnen worden gebruikt, waaronder:

leverfunctietests: een reeks bloedonderzoeken die de niveaus van bepaalde eiwitten en enzymen meten die de lever produceert wanneer deze gezond is en wanneer deze

volledig bloedbeeld heeft (CBC)): om te zien of er aanwijzingen zijn voor hemolytische anemie

beeldvormende onderzoeken: omvat abdominale echografie (gebruikmakend van hoogfrequente geluidsgolven om beelden van uw inwendige organen te genereren) of CT-scans
leverbiopten: kleine monsters van leverweefsel zijn verwijderd voor onderzoek en microscopisch onderzoek
De ernst van geelzucht bij pasgeborenen wordt over het algemeen gediagnosticeerd met een bloedtest. Een klein bloedmonster wordt genomen door de teen van het kind te prikken. Uw kinderarts zal een behandeling aanbevelen als de resultaten wijzen op matige tot ernstige geelzucht.
Behandeling van geelzucht

Nogmaals, geelzucht is geen ziekte, maar een symptoom van verschillende mogelijke onderliggende ziektes. Het type behandeling dat uw arts voor geelzucht aanbeveelt, is afhankelijk van de oorzaak van uw geelzucht. Uw arts zal de oorzaak van de geelzucht behandelen, niet het symptoom zelf. Zodra de behandeling begint, zal uw gele huid waarschijnlijk terugkeren naar zijn normale toestand.

Volgens de American Liver Foundation lossen de meeste geelzuchtgevallen bij baby's binnen een tot twee weken op.

Matige geelzucht wordt meestal behandeld met fototherapie in het ziekenhuis of thuis om overtollig bilirubine te verwijderen.

De lichtgolven die bij fototherapie worden gebruikt, worden geabsorbeerd door de huid en het bloed van uw baby. Het licht helpt het lichaam van uw baby het bilirubine te veranderen in afvalproducten die moeten worden geëlimineerd. Frequente stoelgang met groenige ontlasting is een veel voorkomende bijwerking van deze therapie. Dit is alleen de bilirubine die het lichaam verlaat. Fototherapie kan het gebruik van een verlichte pad met zich meebrengen, die natuurlijk zonlicht nabootst en op de huid van uw baby wordt geplaatst.

Ernstige gevallen van geelzucht worden behandeld met bloedtransfusies om bilirubine te verwijderen. Geelzucht

Geelzucht verdwijnt meestal als de onderliggende oorzaak wordt behandeld. Outlook is afhankelijk van uw algehele conditie. Raadpleeg uw arts meteen, want geelzucht kan een teken zijn van een ernstige ziekte. Milde gevallen van geelzucht bij pasgeborenen hebben de neiging om vanzelf weg te gaan zonder behandeling en veroorzaken geen langdurige leverproblemen.