De gevaren van het niet behandelen van een luizenuitbraak

Luizen zijn absoluut niet het soort gasten dat u bij u thuis wilt hebben. Ze gaan niet weg, alleen omdat jij dat wilt - sterker nog, als je niets doet, is het zeer waarschijnlijk dat jij, je partner of partner, je kinderen, je vrienden en hun vrienden uiteindelijk allemaal besmet worden.

Schools

De meeste scholen hebben een "No Nit Policy", hoewel veel experts vinden dat dit niet nodig is. Dit beleid houdt in dat de school een kind niet mag bijwonen, tenzij ze vrij zijn van elke-en dat betekent elke -nits. Er is zelfs een groeiende consensus dat een "Geen-nit-beleid" een overdreven reactie is. Zowel de American Academy of Pediatrics [1] als de National Association of School Nurses [2] bevelen dit beleid aan en verklaren dat kinderen op school moeten worden toegestaan zodra ze met de behandeling (en) zijn begonnen om de luizen kwijt te raken.

Bovendien, terwijl veel ouders, leraren en verpleegsters weten dat luizen niets te maken hebben met "vies zijn", zijn er nog andere kinderen die een persoon kunnen pesten, beschimpen en vernederen. kind met hoofdluizen.

Infecties

Hoewel het relatief zeldzaam is, kunnen kinderen die aan hun hoofd krabben secundaire infecties krijgen. Deze kunnen variëren van redelijk mild tot behoorlijk ernstig. U wilt zeker niet dat uw kind nog meer ongemak en de noodzaak van verdere behandelingen riskeert.

Andere soorten luizen

Alle luizen ondergaan dezelfde stadia: het nit- of eierstadium, de drie nimfstadia en het volwassen stadium. Maar de drie soorten luizen die bij de mens worden gevonden, zijn elk van verschillende soorten - haarluizen kunnen nergens anders leven of liggen dan haar, lichaamsklachten leggen hun eieren alleen op kleding of beddengoed, en schaamluis kan alleen overleven op schaam- of lichaamshaar.

Schaamluizen (krabben) dragen geen ziekten, maar kunnen ernstige jeuk en soms allergische reacties veroorzaken. Ze kunnen ook secundaire infecties veroorzaken en kunnen erg onhandig en ongemakkelijk zijn. Ze komen veel vaker voor bij volwassenen en worden overgedragen door intiem, meestal seksueel contact, maar kunnen iedereen van elke leeftijd treffen die voldoende geslachtsrijp is om wat schaamhaar te hebben. Schaamluizen worden door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) als een soort seksueel overdraagbare aandoening (SOA) beschouwd. Schaamluizen kunnen soms te vinden zijn op de benen, oksels, snor, baard, wenkbrauwen of wimpers. Over het algemeen wordt, als er schaamluis wordt gevonden, getest op andere SOA's. Behandelingen voor schaamluis bevatten chemicaliën (voornamelijk pyrethrines) die fungeren als insecticiden.

Lichaamsluizen zijn een ander dier dan luizen of schaamluis. Luizen leven op beddengoed en in kleding en leggen daar hun eieren. Ze komen op je huid om meerdere keren per dag te eten.Lichaamsluizen, in tegenstelling tot hoofdluis, kunnen ziekten zoals tyfus, loopgravenkoorts en door luis veroorzaakte relapsing-koorts verspreiden. Epidemieën van tyfus komen niet vaker voor, maar er zijn uitbraken in gevangenissen en in gebieden die lijden onder oorlog, onrust, chronische armoede of rampen, overal waar mensen beperkte toegang hebben tot douches, baden en wasfaciliteiten. Lichaamsluizen worden overgedragen door mensen die in de buurt wonen, maar toegang tot douches en baden en wasfaciliteiten is meestal voldoende om lichaamssluizen te behandelen.