Lyme Ziekte Antistoftest: doel, procedure en risico's
Inhoudsopgave:
- Wat is een Lyme-Ziekte-antilichaamtest?
- Wat zijn antilichamen?
- Lyme-Ziekte Antilichaam testprocedure
- Risico's van een Lyme-Ziekte Antistoftest
- Tests voor de ziekte van Lyme bij het laboratorium
- Opvolgen Na de procedure
Wat is een Lyme-Ziekte-antilichaamtest?
Er wordt een antilichaamtest op Lyme-ziekte gebruikt om te bepalen of u bent besmet met Borrelia burgdorferi, de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. De antistoftests van de ziekte van Lyme worden uitgevoerd met een routine bloedafname.
De ziekte van Lyme wordt overgedragen op de mens door teken die zijn geïnfecteerd met Borrelia burgdorferi. Symptomen van de ziekte van Lyme zijn:
- hoofdpijn
- gewrichtspijn
- koorts
- vermoeidheid
- huiduitslag in de vorm van een schot in de roos
Onbehandelde ziekte van Lyme kan uw hart en zenuwstelsel beïnvloeden. Symptomen van een gevorderde ziekte van Lyme kunnen zijn: verlies van spierspanning in het gezicht, geheugenverlies en tintelingen in uw handen en voeten.
De ziekte van Lyme kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Teken zijn erg klein en de beten zijn niet altijd merkbaar. Symptomen van de ziekte kunnen van persoon tot persoon verschillen. Niet iedereen ervaart het klassieke "rooskleurige" rashpatroon rond een tekenbeet. Uw arts zal de resultaten van uw antistoffentest op de ziekte van Lyme samen met het rapport van uw symptomen gebruiken om een diagnose te bevestigen.
Antilichamen
Wat zijn antilichamen?
Antistoffen zijn eiwitten die uw lichaam maakt als reactie op vreemde of schadelijke stoffen, antigenen genaamd. Veel voorkomende antigenen zijn bacteriën, virussen, schimmels en chemicaliën.
Je lichaam produceert antilichamen als je bent besmet met Borrelia burgdorferi, de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Deze Lyme-ziektespecifieke antilichamen zullen in uw bloed aanwezig zijn en uw test zal positief zijn.
Als u nog nooit bent blootgesteld aan Borrelia burgdorferi, zult u geen antilichamen tegen de ziekte van Lyme in uw bloedbaan hebben. In dit geval is uw test negatief.
U kunt in de eerste dagen en weken na de infectie negatief testen op de ziekte van Lyme. Dit komt omdat uw lichaam nog niet een aanzienlijk aantal antilichamen heeft geproduceerd. Meestal test u positief op de ziekte van Lyme vanaf ongeveer vier weken na de infectie.
AdvertentieProcedure
Lyme-Ziekte Antilichaam testprocedure
De Lyme-antistof-antilichaamtest vereist geen geavanceerd preparaat. Een laborant zal de binnenkant van uw elleboog met een antisepticum afnemen voordat hij uw bloed afvoert. Uw bloed wordt met een kleine naald uit een ader in uw arm getrokken. De bloedafname mag niet pijnlijk zijn, hoewel u misschien een lichte prik voelt als de naald in uw ader wordt ingebracht.
Het bloedmonster wordt in een injectieflacon verzameld. De prikplaats zal worden verbonden, indien nodig, nadat de naald is verwijderd. Na de bloedafname ben je vrij om naar huis te gaan.
AdvertentieAdvertisementRisico's
Risico's van een Lyme-Ziekte Antistoftest
Er zijn zeer weinig risico's verbonden aan de Lyme-antistoftest.Overmatig bloeden is mogelijk, maar er kan een verhoogd risico zijn als u bloedverdunnende medicijnen of bepaalde ontstekingsremmende geneesmiddelen gebruikt zoals:
- heparine
- warfarine
- aspirine
- ibuprofen
- naproxen
Infectie op de prikplaats is ook mogelijk, maar onwaarschijnlijk. Houd het verband op zijn plaats totdat alle bloeding is gestopt en houd het gebied schoon. Sommige mensen voelen zich licht in het hoofd nadat ze bloed hebben getrokken. Laat de technicus weten of dit het geval is. U wordt misschien gevraagd om een paar minuten te gaan zitten voordat u naar huis gaat.
AdvertentieLabrocédé
Tests voor de ziekte van Lyme bij het laboratorium
Antistoffen tegen de ziekte van Lyme kunnen worden opgespoord door een reeks tests in een laboratorium.
- IgM-antilichaam: een groot molecuul dat in het bloed aanwezig is wanneer u een infectie heeft
- IgG-antilichaam: een ander molecuul dat bacteriële infectie bestrijdt
- ELISA: staat voor "enzyme-linked immunosorbent assay" en detecteert antilichamen in uw bloedbaan
- Western blot: een vervolgtest die eiwitten en antilichamen in het bloed detecteert
De IgM- en IgG-tests worden eerst uitgevoerd. Als u positief test op deze antilichamen, is het waarschijnlijk dat u de ziekte van Lyme heeft of heeft gehad. Een positief resultaat van de ELISA-test betekent dat de ziekte van Lyme waarschijnlijk is, maar moet worden bevestigd met een Western-blot. De Western blot-test is de definitieve diagnose voor de ziekte van Lyme.
AdvertentieAdvertisementFollow-up
Opvolgen Na de procedure
Als u eenmaal bent geïnfecteerd met de ziekte van Lyme, blijven de antilichamen in uw bloed. Dus zelfs nadat u voor de ziekte bent behandeld, kunt u nog steeds positieve bloedonderzoeken ondergaan.
De ziekte van Lyme wordt behandeld met antibiotica. Uw arts zal uw behandelingskuur in detail bespreken als u positief getest bent op de ziekte van Lyme.
