Nieuwe AIDS-progressietheorieën kunnen leiden tot nieuwe behandelingen

De termen "HIV" en "AIDS" worden vaak samen en (enigszins incorrect) door elkaar gebruikt. Maar ze beschrijven verschillende dingen: HIV is een virus, terwijl AIDS een brede groep symptomen en ziekten beschrijft die profiteren van de schade die HIV veroorzaakt aan het immuunsysteem van een geïnfecteerde persoon. Sommige mensen die langdurig met HIV besmet zijn, leven vele jaren zonder symptomen van infectie te ontwikkelen. Dus hoe wordt HIV, een virus, de potentieel levensbedreigende AIDS?

Nieuw onderzoek toont aan dat het virus niet-geïnfecteerde cellen "tricks" in het nemen van hun eigen leven. Maar er is goed nieuws: een medicijn dat kan helpen het proces te stoppen, wordt momenteel getest. Het is een medicijn dat een nieuwe aanpak kiest, gericht op de gastheer in plaats van het virus.

AdvertentieAdvertisement

Ontdek het verschil tussen HIV en AIDS »

De anatomie van een moordenaar

HIV dringt CD4 T-cellen binnen, ook bekend als "helper" -cellen, witte bloedcellen die infecties bestrijden. Ten eerste hecht het virus zich aan de cel en injecteert het zijn genetische blauwdruk - vervat in viraal RNA - in de cel. Viraal RNA gebruikt een enzym, reverse transcriptase, om viraal DNA te maken. Het DNA komt de kern van de T-cel binnen en kaping van de replicatiemachinerie van de cel, zodat het kopieën van het virus kan maken.

AIDS ontwikkelt zich naarmate CD4 T-cellen beginnen te verdwijnen, waardoor de gastheer niet in staat is om infecties te bestrijden. In de vroege dagen van AIDS theorieën wetenschappers het virus direct geïnfecteerde cellen, waardoor ze sterven. Maar later ontdekten ze dat de cellen verdwenen, ook al waren ze niet actief besmet met het virus. Hierdoor ontstond wat bekend stond als de "toeschouwer" -theorie, of het idee dat het virus de cellen rondom de geïnfecteerde cellen heeft gedood. Deze theorie vloeide voort uit de ontdekking dat slechts ongeveer 5 procent van de CD4-cellen gewoonlijk een actieve infectie vertoont.

Advertentie

Hoewel een feitelijke AIDS-diagnose wordt gesteld op basis van een aantal factoren, kan een CD4-score van minder dan 200 een kwalificatie zijn. Gezonde tellingen variëren tussen 500 en 1, 000.

Wat zit er in een nummer? CD4 en virale lading »

AdvertisementAdvertisement

De evolutie van progressietheorieën

Enkele jaren geleden ontstond een nieuwe theorie: dat de reactie van het immuunsysteem zo intens was dat de cellen uitgeput raakten en simpelweg versleten waren.

Vervolgens concentreerde het onderzoek zich rond de gedachte dat de weinige cellen die actief het virus produceren, anderen in de buurt gingen volgen. In 2010 leerden wetenschappers meer over een proces dat bekend staat als "mislukte infectie", waarbij het virus zou proberen het dodelijke invasie- en reproductieproces te voltooien maar faalt omdat de cel in rust was.

Nu blijkt uit onderzoek dat de meeste stervende cellen daadwerkelijk zijn geïnfecteerd als slapende omstanders. Eerder werd gedacht dat het proces apoptose was, wat resulteerde in een versnelde dood van cellen die zichzelf toestroomden om binnengevallen te worden.De nieuwe gedachte is dat cellen naar de buurt worden gelokt en dat, hoewel de complete infectie mislukt, er genoeg van het virus overblijft voor de cellen om het te detecteren en hun eigen leven te beëindigen.

Warner Greene, een wetenschapper aan de University of California, het Gladstone Institute in San Francisco, publiceerde vorige maand de wetenschap achter deze ontdekking in de tijdschriften Science en Nature.

"De infectie is afgebroken, de cel voelt het en sterft in een vurige ontsteking, die een signaal uitzendt om nieuwe cellen in de ontstekingszone te brengen, en ze vallen ook ten prooi aan dezelfde mislukte dood," vertelde Greene aan Healthline. "Het is een vicieuze cirkel."

AdvertisementAdvertisement

Het proces wordt "pyroptosis" genoemd, met "pyro" wat "vuur" betekent. Greene legde uit dat de natuurlijke beschermende reacties van het lichaam feitelijk leiden tot een "maalkorenmolen" die kauwt. CD4-cellen. "De rustende cellen detecteren nu het DNA als vreemd DNA en zeggen in feite: 'Oh mijn hemel, ik moet sterven om de gastheer te beschermen tegen deze vreemde indringer die ik nu in mijn cytoklieren waarneem.'"

proces leidt tot ontsteking, weefselvernietiging en de progressie van AIDS.

Leer de eerste tekenen van HIV »

Advertentie

Een nieuwe 'One-Two Punch' AIDS-medicatie?

Dr. Michael Horberg, directeur van HIV / AIDS voor Kaiser Permanente en onmiddellijk voormalig voorzitter van de HIV Medicine Association, noemde het onderzoek van Greene 'elegant' en zei dat hij opgewonden is vanwege wat het betekent voor zijn patiënten. Ondanks moderne antiretrovirale therapie, of ART, komen veel patiënten - wel 25 procent - nog steeds tot een CD4-score van minder dan 200, zei hij.

Onderzoekers hebben de sensor geïdentificeerd die de cel waarschuwt voor zelfvernietiging via pyroptose als IF116. Een medicijn om die sensor uit te schakelen is al getest in klinische onderzoeken en veilig gebleken voor mensen, volgens Greene. Het wordt een capsase-remmer genoemd en is gemaakt om aanvallen te behandelen. Het is echter niet erg effectief gebleken voor dat gebruik. Nog steeds zei Greene dat het bewezen is dat het goed wordt verdragen voor het behandelen van aanvallen gedurende een periode van zes weken, waardoor het sneller kan worden getest op het gebruik van HIV. Gecombineerd met traditionele antiretrovirale therapie, zou het de een-twee-klappers kunnen inpakken waar lang naar op zoek was.

Gerelateerd nieuws: Wetenschappers gebruiken 'Kick and Kill'-strategie om HIV te bestrijden »