Cupping op Olympische spelen: werkt het?

Terwijl ze strijden om gouden medailles in Brazilië, hebben sommige sporters ringvormige kneuzingen aangericht.

Dit is geen knipoog naar de Olympische ringen. Dit zijn de kenmerkende kenmerken van cupping, een alternatieve therapeutische praktijk waarbij zuiging en soms rook betrokken is.

AdvertisementAdvertisement

De meest gedecoreerde Olympische aller tijden, de zwemmer Michael Phelps, droeg deze week de cirkelvormige blauwe plekken op zijn armen, schouders en benen.

Anderen, waaronder mede-zwemster Natalie Coughlin en turnster Alex Naddour, hebben in hun wedstrijden gestreden met blauwe plekken die eruitzien alsof ze door de tafeltenniswedstrijden zijn gestruikeld.

Het doel, zeggen de voorstanders van de therapie, is om de bloedtoevoer en de toevoer van voedingsstoffen naar de spieren te vergroten.

Advertentie

Dr. Jennifer Solomon, een fysioloog bij Hospital for Special Surgery in New York, zei dat cupping de Olympische rage van dit jaar lijkt, net zoals Kinesio-taping - een methode die werd gebruikt om het genezingsproces van het lichaam te ondersteunen - vier jaar geleden in Londen was.

"Het is maar een van die dingen," vertelde Solomon aan Healthline. "Veel van mijn atleten gebruiken het en houden ervan. Anderen niet. Iedereen reageert anders.

AdvertisementAdvertisement

Voordat Olympische gouden medaillewinnaars en diegenen die strijden om de titel, zijn beroemdheden als Justin Bieber, Jennifer Aniston, Lena Dunham of Victoria Beckham met cupping marks gezien.

Hoewel het relatief nieuw is voor de Olympiërs en Hollywood-types, breidt de wortels van de cupping-therapie zich diep uit in de oosterse geneeskunde.

Er is altijd een placebo-effect. Het is sterk. Dr. Jennifer Solomon, ziekenhuis voor speciale chirurgie

Of de therapie atleten een concurrentievoordeel geeft, of dat ze in hun hoofd zitten, staat ter discussie.

"Er is altijd een placebo-effect," zei Solomon. "Het is sterk. Cupping-therapie bracht eerder dit jaar wat controverse teweeg toen Sonny Bill Williams, een rugbyspeler en bokser uit Nieuw-Zeeland, foto's plaatste van zichzelf die een enigszins bloedige variatie van de therapie ondergingen.

AdvertisementAdvertisement

Deze versie staat bekend als "hijama" of nat cupping. "Hijama" betekent "tekenen" in het Arabisch. Sommige mensen ondergaan deze therapie als een middel om het bloed te "ontgiften". De praktijk houdt in dat bloed uit een kleine incisie wordt getrokken met behulp van zuigkracht van een van deze cups. Andere methoden voor het cuppen zijn geen sneden.

Natte cupping werd onderschreven door de profeet Mohammed. Maar de praktijk - nat of niet - is terug te voeren op oude medische teksten uit Egypte, Griekenland en China. Het wordt gebruikt als een vorm van detox-therapie of diepe weefseltherapie, om aders en slagaders te verfrissen en om pijn te behandelen.

Meer lezen: enkele prestatieverhogende middelen die de opkomst van de schoolsport verhogen »

Advertentie

Hoe cupping werkt

Cupping's kenmerkende kneuzingen verschijnen meestal op ruggen of torso's van mensen en volgen de" meridianen "van het lichaam, "Of kanalen waar" levensenergie "of" Qi "stroomt.

Glazen bekers worden vaak gebruikt in de meeste typen cupping-therapieën, maar siliconen cups worden steeds populairder omdat ze minder blauwe plekken veroorzaken en vaak de voorkeur hebben voor gebieden met een gevoelige huid, zoals het gezicht.

AdvertentieAdvertentie

Historisch gezien kunnen kopjes ook van bamboe, hoorns of potten worden gemaakt.

Er zijn veel variaties in de kopvorming, hoewel er drie hoofdvariëteiten zijn die glazen of plastic bekers gebruiken.

1. Natte cupping

Natte cupping wordt dat genoemd vanwege het bloed dat uit de huid van een persoon wordt getrokken. Een andere naam hiervoor is Chinese aderlating.

Advertentie

Cups worden toegepast en vervolgens na een paar minuten verwijderd. Vervolgens worden kleine insnijdingen gemaakt en worden opnieuw bekers aangebracht, waardoor bloed in de beker wordt getrokken.

Het doel is om "stagnerend" bloed uit het lichaam te verwijderen.

AdvertisementAdvertisement

2. Droge cupping

In tegenstelling tot nat cuppen, houdt droge cupping geen incisie in, dus er mag geen bloed uit het lichaam komen.

De cups - met een diameter van één tot drie inch - worden op de huid aangebracht en vervolgens wordt de zuigkracht toegepast.

Mechanische en motoraangedreven zuigpompen worden steeds gebruikelijker naarmate de praktijk zich in populariteit uitbreidt.

3. Vuurcupping

Vuurcupping is wanneer een katoenen bal wordt gedrenkt in isopropylalcohol, in brand wordt gestoken en dan snel in een lege kop wordt gedoopt. De vlammende bal wordt dan verwijderd en de beker wordt op de huid aangebracht.

De arts kan de binnenkant van de beker ook coaten met alcohol, deze aansteken en op de huid aanbrengen.

De brand verwijdert de zuurstof uit de beker, waardoor de aanzuiging ontstaat.

Behandelaars kunnen ook olie aanbrengen op de huid van een persoon voordat de cups worden aangebracht, omdat dit helpt om een ​​betere afdichting te creëren.

Hierdoor kan de arts de cups ook over de huid van een persoon verplaatsen, waardoor het een vorm van deep tissue-massage wordt.

Lees meer: ​​De mentale voordelen van sport »

Hoe effectief is cupping?

Recente beoordelingen van bestaand onderzoek naar de effectiviteit van cupping-therapie hebben aangetoond dat de meeste bewijzen de potentiële voordelen van cupping-therapie voor pijnbestrijding ondersteunen en mensen helpen met aanhoudende hoest, rugklachten en aandoeningen zoals gordelroos.

Maar zelfs deze onderzoekers hebben gepleit voor meer studie.

Daarnaast hebben onderzoekers gewaarschuwd voor sommige van de meer nadelige effecten van cupping, vooral voor nat cuppen.

Omdat bij natte cupping-behandelingen de huid ingesneden raakt, bestaat altijd het risico op infectie, evenals zwelling, blauwe plekken en mogelijk littekens.

In Californië zijn nat cupping en andere vormen van aderlaten illegaal.

Zelfs bloedloos cuppen kan problemen veroorzaken, zoals keloïden, panniculitis, schade aan oppervlakaders en aderen, en meer.

En bij fire cupping is er ook de mogelijkheid om een ​​brandwond te krijgen.

Lees meer: ​​risico op hersenletsel neemt toe naarmate actieverspel wint »

Normering

Er zijn geen richtlijnen voor cupping in de Verenigde Staten en de meeste beoefenaars komen in de praktijk via massage of een ander alternatief geneeskunde praktijk.

Zonder gecentraliseerd orgaan dat erop toeziet, zijn cursussen die cupping leren en de mensen die het in de Verenigde Staten uitvoeren niet aan enige normen of aan enige specifieke regelgeving onderworpen.

In het Verenigd Koninkrijk houdt de British Cupping Society toezicht op en reguleert het de praktijk.

Onlangs hebben onderzoekers gepleit voor standaardisatie en nogmaals gewezen op het "slechte klinische bewijs" dat het gunstig is.

Zoals met de meeste alternatieve therapieën, is er weinig klinisch ondersteunend bewijs dat cupping-therapie belangrijke, blijvende voordelen heeft.

Er is ook veel discussie over de veiligheid ervan.

Mensen met bepaalde medische aandoeningen, zoals psoriasis, hoge bloeddruk of diabetes, moeten cupping-therapie vermijden, zeggen experts, of ongecontroleerde praktijken waarbij de bloedcirculatie of het verbreken van de huid betrokken zijn.