Huis Internet dokter Opioïde Crisis, grootouders, pleeggezinnen

Opioïde Crisis, grootouders, pleeggezinnen

Inhoudsopgave:

Anonim

Een keer per maand klopt Kim Hudson, kloppend op de deur van haar eigen huis in Warren, Michigan.

De elf jaar oude Ava neemt de deur op en Hudson krijgt "oma voor de dag te spelen. "

AdvertisementAdvertisement

Aan de oppervlakte is dit ritueel niet zo ongewoon. Hudson is eigenlijk de grootmoeder van Ava.

Maar sinds de moeder van Ava, Katelin, drie jaar geleden stierf aan een overdosis heroïne, heeft Hudson een veel grotere rol gespeeld.

"Ik ben beroofd van mijn oma," vertelde Hudson aan Healthline. "Nu ben ik de full-time ouder. Ik heb nooit de oma-rol mogen spelen. Hudson had haar dochter nooit verwacht - die Ava had toen ze 17 was en een "goede moeder" was - om te worstelen met opioïde-verslaving.

Maar nadat Katelin haar verstandskiezen had getrokken toen ze 21 was, veranderde alles.

advertentieAdvertentie

"Ze gaven haar een paar sterke pijnstillers en daarna ontrafelde haar leven zich gewoon," zei Hudson.

Katelin was in en uit de revalidatie. Toen ze heroïne ging gebruiken, was ze in en uit de gevangenis.

Terwijl Katelin in 2011 in de gevangenis zat, dienden Hudson en haar echtgenoot - die inmiddels is overleden - tijdelijk een voogd in voor hun kleindochter.

Ze deden het om één eenvoudige reden - Ava.

'Het was mijn bedoeling om Katelins rol als ouder nooit weg te nemen,' zei Hudson, 'maar ik moest dat kleine meisje beschermen. "

AdvertisementAdvertisement

Omdat de opioïde epidemie meer kinderen uit de voogdijschap van hun ouders dwingt, gaan grootouders als Hudson naar binnen om de kloof te dichten.

Maar naarmate zij de primaire verzorger worden voor hun kleinkind - of kleinkinderen, in sommige gevallen - zien ouderen hun leven ondersteboven staan.

'Ze dachten dat dit de tijd was om naar de bioscoop te gaan en kaarten te spelen met hun vrienden. In plaats daarvan zijn ze een full-time ouder, "Jaia Peterson Lent van Generations United, een Washington-D. C.-gebaseerde non-profitorganisatie, vertelde Healthline.

Advertentie

Grootouders die het goede doen, worden ook geconfronteerd met veel obstakels.

Deze variëren van het navigeren door systemen voor kinderwelzijn tot de zorg voor kleinkinderen die speciale medische of therapeutische behoeften kunnen hebben - en dit allemaal terwijl ze de gevolgen van de verslaving van hun eigen kind aanpakken.

AdvertentieAdvertentie

Grootouders staan ​​voor veel uitdagingen

Na jaren van achteruitgang neemt het aantal kinderen in pleeggezinnen opnieuw toe, meldt Generations United.

Er waren meer dan 415, 000 kinderen in pleegzorg in 2014, een stijging van ongeveer 398, 000 in 2011.

Deskundigen wijzen op de opioïde-epidemie.

Advertenties

Kinderen kunnen uit hun huis worden verwijderd wanneer hun ouders worden opgesloten of gedwongen worden behandeld vanwege opioïdengebruik, of wanneer de ouders overlijden aan een opioïde overdosis.

In 2014 was meer dan 40 procent van de kinderen in pleeggezinnen met familieleden er vanwege het opioïde, alcohol of ander drugsgebruik van hun ouders, volgens Generations United.

AdvertisementAdvertisement

Dr. Lawrence S. Brown, Jr., CEO van START Treatment & Recovery Centres in Brooklyn, New York, vertelde Healthline dat hij "een toenemend aantal patiënten zag die hun kinderen of kleinkinderen meenamen naar onze behandelingsprogramma's terwijl zij hun behandeling ontvingen.. We denken dat dit veel te maken heeft met de opiaat-epidemie. "

Dit zijn mensen die proberen schoon te worden zodat ze de voogdij over hun kind of kleinkind kunnen behouden. zei dat START ook een sprong in de verzoeken van kinderen en gezinsdiensten heeft gezien of mensen in behandeling nog steeds in staat zijn om voor hun kind te zorgen.

Wanneer verslavingszorg - of het nu medicatie-geassisteerde behandeling is of individuele of groepstherapie - niet werkt, kan pleegzorg de volgende stap zijn.

Staten die het hardst zijn getroffen door de opioïde crisis hebben een dramatische toename van de pleegzorg gezien.

In Ohio steeg het aantal overdoses drugs met 21 procent tussen 2014 en 2015, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).

Sinds 2010 is het aantal Ohio-kinderen dat bij familieleden in pleeggezinnen is geplaatst met 62 procent gestegen, volgens Generations United.

Over het algemeen worden ongeveer 2,6 miljoen Amerikaanse kinderen opgevoed door grootouders of andere familieleden, aldus de non-profitorganisatie.

Vaak zonder voldoende hulp.

"Er is een reële behoefte aan meer ondersteuning en services, en ook meer informatie over de bestaande ondersteuning en services die beschikbaar zijn voor grootouders en andere familieleden," zei Peterson Lent.

Veel grootouders verwachtten dat ze zouden genieten van de vrijheid van pensioen, en geen nieuw kind zouden opvoeden.

"Ze waren hier niet op van plan", zei Peterson Lent. 'Ze hebben midden in de nacht misschien een telefoontje gekregen:' Neem dit kind mee of ze komen in pleeggezinnen terecht. '"

De financiële last is overweldigend voor veel grootouders.

Er zijn de routinekosten van kinderopvang, kleding en voedsel. Maar er zijn ook adoptie- en juridische kosten.

'Ik moest een advocaat krijgen en ik moest processtukken indienen', zei Hudson. "Ik moest geld betalen om de volledige voogdij te krijgen, wat stom was, want ik kreeg de volledige voogdij over mijn eigen kleinkind. " Kinderen die getuige waren van het alcoholmisbruik van hun ouders of die vóór de geboorte aan opioïden waren blootgesteld, hebben mogelijk ook medische zorg en therapie nodig om gezond te leven.

Sommige grootouders die kleinkinderen grootbrengen, leven ook van een vast inkomen. En bijna een op de vijf leeft onder de armoedegrens, volgens Generations United.

Oudere volwassenen kunnen zelfs te maken krijgen met hun eigen gezondheidsproblemen. Dit kan het moeilijk maken om gelijke tred te houden met het go-go-go-tempo van een kind. Sommige grootouders kunnen zelfs hun eigen medische zorg afstaan.

"We vinden dat de kinderen vaak de prioriteit hebben," zei Peterson Lent."Als de grootouder een doktersafspraak heeft, maar iets met het kind komt, gaan ze vaak hun eigen gezondheidsbehoeften verwaarlozen en prioriteiten stellen voor de behoeften van de kinderen. "

Ze kunnen zelfs bezuinigen op hun medicatie om eten op tafel te leggen of betalen voor andere benodigdheden voor hun kleinkind.

Niet genoeg ondersteuning voor grootfamilies

Sommige hulpmiddelen en financiële hulp zijn beschikbaar voor grootouders die instappen. Deze variëren van staat tot staat en zijn afhankelijk van vele factoren, waaronder hun inkomen en of zij een ouder met een vergunningseigen pleegouder zijn.

De maandelijkse stipendia voor koestering kunnen helpen.

Maar volgens Generations United worden voor elk kind in pleeggezinnen met familieleden 20 kinderen opgevoed door familieleden buiten het pleegzorgsysteem.

"Dat betekent dat ze toegang krijgen tot veel minder ondersteuning en diensten - en zeker minder financiële steun - dan wanneer ze een erkende pleegouder worden", zei Peterson Lent. Ironisch genoeg, wanneer grootouders binnenkomen voordat hun kleinkind in het pleegoudersstelsel terechtkomt, missen ze steun die hen kan helpen om voor het kind te zorgen.

Hudson was een van die grootouders.

"Ik heb nooit de pleegzorgroute gevolgd omdat mijn man hier was en wij voor haar zorgden," zei ze.

Maar nu haar man weg is, vraagt ​​ze zich af of ze meer steun had kunnen krijgen.

"Maar het is altijd tot op dit punt gewerkt", voegde ze eraan toe. "En het werkt nog steeds. Ik laat het werken. "

Haar oudere kinderen - 25, 21 en 20 jaar oud - allemaal verhuisd naar huis, wat helpt.

'We hebben het huishouden opgedeeld in vier,' zei Hudson, 'en we zorgen allemaal voor elkaar - en Ava. "

Maar zelfs voor grootouders die geregistreerde pleegouders zijn, mogen de kleine maandelijkse toelages die zij ontvangen van het pleegzorgsysteem de extra wettelijke en medische kosten niet dekken.

En in sommige staten, als ze hun kleinkind adopteren, droogt de financiële steun op.

Hudson en haar man hebben wel de wettelijke voogdij over hun kleindochter aangevraagd. Zonder deze formaliteit zouden grootouders moeite hebben met dingen als het inschrijven van hun kleinkinderen op school of het meenemen naar de dokter.

Experts zeggen dat er goede redenen zijn om meer steun te bieden aan grootouders en andere familieleden om deze kinderen op te nemen.

"Het onderzoek is heel duidelijk dat je de voorkeur moet geven aan familieleden voor kinderen," zei Peterson Lent. "Kinderen doen het beter met familieleden, in vergelijking met niet-familieleden, wanneer we een geschikt familielid hebben om ze te plaatsen. "

Er zijn ook andere voordelen.

"Die familieleden die instappen om voor de kinderen te zorgen en ze buiten het formele pleegzorgsysteem houden, doen niet alleen het juiste voor kinderen - door trauma te verminderen en ze bij familie te houden," zei Peterson Lent. "Ze besparen ook belastingbetalers elk jaar $ 4 miljard door kinderen uit de pleegzorg te houden."

Geef al aan dat pleegzorgbudgetten dun zijn, maatschappelijk werkers overbelast zijn en er een tekort is aan gezinnen die bereid zijn tijdelijke opvang voor kinderen te bieden.

Verwanten spelen een belangrijke rol bij het helpen van kinderen die zijn achtergelaten door de opioïde-epidemie - en bij het helpen van een overbelast pleegzorgsysteem.

"Nu we de opmars zien van pleegzorgplaatsingen met de opioïde-epidemie," zeiden Peterson Lent, "zien we ook dat kinderwelzijnssystemen in toenemende mate afhankelijk zijn van familieleden om aan die toenemende behoefte tegemoet te komen. "

Generations United meldt dat in 2014 meer dan een derde van alle kinderen die vanwege hun drugs- of alcoholgebruik uit hun huis werden verwijderd, bij hun familieleden werden geplaatst.

Enige vooruitgang bij het helpen van grootouders

De opioïde-epidemie is niet de eerste keer dat grootouders en andere familieleden moeten opstaan ​​om kinderen te nemen die zijn getroffen door de drugsverslaving van hun ouders.

Maar er is enige vooruitgang geboekt met het systeem sinds de crack-epidemie in de jaren tachtig en negentig, of de eerdere opioïde-epidemie in de jaren zeventig.

Een stap vooruit is de Fostering Connections to Success and Increasing Adoptions Act van 2008, die de plaatsing van kinderen bij familieleden bevorderde. Dit omvat het geven van familieleden financiële steun vergelijkbaar met wat andere pleegouders krijgen.

"Als gevolg van die wet zien we dat familieleden ook worden geïdentificeerd en vaker worden bereikt", aldus Peterson Lent. "Niet elke welzijnsdienst voor kinderen doet dat zoals ze zou moeten zijn, maar we hebben zeker vooruitgang gezien. "

Peterson Lent voegde toe dat het kinderwelzijnsstelsel het niet goed doet om eerder steun te bieden aan gezinnen, dus pleegzorg is niet de enige optie.

"We moeten financiering voor kinderwelzijn op zijn kop zetten, zodat staten enkele dollars kunnen gebruiken voor bewezen programma's die helpen voorkomen dat die tragedie ertoe leidt dat kinderen niet meer in pleeggezinnen kunnen worden opgenomen," zei Peterson Lent.

Brown zei dat er ook behoefte is aan meer steun voor de kinderen van ouders met een opioïde verslaving, om te voorkomen dat ze op hetzelfde pad belanden.

Hoewel er een gebrek aan echte gegevens is, zei Brown, "zien we een toename van generatieverslaving. "

Daarom heeft START een programma ontwikkeld, Teen START genaamd, dat zich richt op het helpen van jongeren om uit de buurt te blijven van de cyclus van drugsverslaving.

Net als veel andere grootouders die voor hun kleinkinderen zorgen, wendde Hudson zich tot een steungroep - in haar geval de Grandparent2Grandparent Facebook-groep.

Ze is dankbaar dat ze niet zoveel 'horrorverhalen' heeft moeten afhandelen als andere ouders.

Ze is ook dankbaar voor haar onverwachte leven met Ava, haar vijfde "kind. "

" Ze is mijn held en mijn rots, "zei Hudson. "Ze is erg vrolijk en positief. "

" Mis ze haar moeder? Ja, ze mist haar moeder, "voegde ze eraan toe. "Maar ik denk niet dat ze de situatie mist waarin ze zat."