Pork 101: Nutrition Feiten en gezondheidseffecten

Varkensvlees is het vlees van het huisvarken (Sus domesticus).

Het is wereldwijd het meest geconsumeerde rood vlees, vooral in Oost-Azië, maar de consumptie ervan is verboden in bepaalde religies, zoals de islam en het jodendom.

Om deze reden is varkensvlees in veel islamitische landen illegaal.

Het wordt vaak onverwerkt gegeten, maar gezouten (geconserveerde) varkensvleesproducten komen ook veel voor. Deze omvatten gerookt varkensvlees, ham, spek en worstjes.

Omdat het rijk is aan eiwitten en rijk aan vitaminen en mineralen, kan mager varkensvlees een uitstekende aanvulling zijn op een gezond dieet.

Voedingswaarde

Varkensvlees is een eiwitrijk voer en bevat verschillende hoeveelheden vet.

De onderstaande tabel geeft informatie over alle voedingsstoffen in varkensvlees (1).

Voedingsfeiten: Varkensvlees, gemalen, gekookt - 100 gram

Bedrag
Calorieën	297
Water	53%
Eiwit	25. 7 g
Koolhydraten	0 g
Suiker	0 g
Vezel	0 g
Vet	20. 8 g
Verzadigd	7. 72 g
Enkelvoudig onverzadigd	9. 25 g
Meervoudig onverzadigd	1. 87 g
Omega-3	0. 07 g
Omega-6	1. 64 g
Transvet	~

Varkensproteïne

Zoals alle vlees bestaat varkensvlees meestal uit eiwitten.

Het eiwitgehalte van mager, gekookt varkensvlees is ongeveer 26% van het verse gewicht.

Op basis van het droge gewicht kan het eiwitgehalte van mager varkensvlees oplopen tot 89%, waardoor het een van de rijkste voedingsbronnen van eiwitten is (1).

Het bevat alle essentiële aminozuren die nodig zijn voor de groei en het onderhoud van ons lichaam. In feite is vlees een van de meest complete voedingsbronnen van eiwitten.

Om deze reden kan het eten van varkensvlees of ander vlees van bijzonder voordeel zijn voor bodybuilders, herstellende atleten, postchirurgische patiënten of andere mensen die hun spieren moeten opbouwen of repareren.

Conclusie: Hoogwaardige eiwitten zijn de belangrijkste voedingscomponenten van varkensvlees, waardoor het nuttig is voor spiergroei en -onderhoud.

Varkensvlees Vet

Varkensvlees bevat verschillende hoeveelheden vet.

Het aandeel vet in varkensvlees varieert meestal van 10-16% (2), maar het kan veel hoger zijn, afhankelijk van het niveau van trimmen en verschillende andere factoren.

Verduidelijkt varkensvet, reuzel genaamd, wordt soms gebruikt als kookvet.

Net als andere soorten rood vlees bestaat varkensvlees hoofdzakelijk uit verzadigde vetten en onverzadigde vetten, die in ongeveer gelijke hoeveelheden aanwezig zijn.

De vetzuursamenstelling van varkensvlees verschilt enigszins van het vlees van herkauwers, zoals rund en lam.

Het bevat weinig geconjugeerd linolzuur (CLA) en is iets rijk aan onverzadigde vetten (3).

Conclusie: Het vetgehalte van varkensvlees varieert. Het bestaat voornamelijk uit verzadigde en enkelvoudig onverzadigde vetten.

Vitaminen en Mineralen

Varkensvlees is een rijke bron van veel verschillende vitaminen en mineralen.

Dit zijn de belangrijkste vitaminen en mineralen in varkensvlees:

• Thiamine: Anders dan andere soorten rood vlees, zoals rund en lam, is varkensvlees bijzonder rijk aan thiamine.Thiamine is een van de B-vitaminen en speelt een essentiële rol in verschillende lichaamsfuncties (4).
• Selenium: Varkensvlees is meestal een rijke bron van selenium. De beste bronnen van dit essentiële mineraal zijn van dieren afgeleid voedsel, zoals vlees, zeevruchten, eieren en zuivelproducten (5).
• Zink: Een belangrijk mineraal, rijk aan varkensvlees. Het is essentieel voor een gezond brein en immuunsysteem.
• Vitamine B12: Vitamine B12 is alleen aanwezig in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong en is belangrijk voor de bloedvorming en de hersenfunctie. Vitamine B12-tekort kan bloedarmoede en schade aan neuronen veroorzaken.
• Vitamine B6: Een groep van verschillende verwante vitamines, belangrijk voor de vorming van rode bloedcellen.
• Niacine: Een van de B-vitamines, ook wel vitamine B3 genoemd. Het heeft verschillende functies in het lichaam en is belangrijk voor de groei en het metabolisme.
• Fosfor: Overvloedig en gebruikelijk in de meeste voedingsmiddelen, is fosfor meestal een groot onderdeel van de voeding van mensen. Het is essentieel voor de groei en het onderhoud van het lichaam.
• Strijkijzer: Varkensvlees bevat minder ijzer dan lamsvlees of rundvlees. De opname van vleesijzer (heemijzer) uit het spijsverteringskanaal is echter zeer efficiënt en varkensvlees kan worden beschouwd als een uitstekende bron van ijzer.

Varkensvlees kan nuttige hoeveelheden van vele andere vitaminen en mineralen bevatten.

Verwerkte varkensvleesproducten, zoals ham en spek, kunnen zeer hoge hoeveelheden zout (natrium) bevatten.

Conclusie: Varkensvlees is een uitstekende bron van veel vitamines en mineralen, waaronder thiamine, zink, vitamine B12, vitamine B6, niacine, fosfor en ijzer.

Andere vleescompounds

Net als planten bevatten dierlijke voedingsmiddelen een aantal bioactieve stoffen, met uitzondering van vitamines en mineralen, die de gezondheid kunnen beïnvloeden.

• Creatine: Creatine werkt rijk aan vlees en functioneert als een energiebron voor spieren. Het is een populaire aanvulling bij bodybuilders en onderzoek wijst uit dat het de spiergroei en het onderhoud kan verbeteren (6, 7).
• Taurine: Taurine, gevonden in vis en vlees, is een antioxidant-aminozuur dat wordt gevormd door ons eigen lichaam. Dieetinname van taurine kan belangrijk zijn voor de hart- en spierfunctie (8, 9, 10).
• Glutathion: Een antioxidant, aanwezig in grote hoeveelheden in vlees, maar ook geproduceerd in het menselijk lichaam. Hoewel het een essentiële antioxidant in het lichaam is, is de rol van glutathion als een zoönutriënt onduidelijk (11, 12).
• Cholesterol: Een sterol dat wordt aangetroffen in vlees en andere van dieren afkomstige voedingsmiddelen, zoals zuivelproducten en eieren. Dieetcholesterol beïnvloedt het cholesterolgehalte in het lichaam niet, althans niet bij de meerderheid van de mensen (13).

Conclusie: Varkensvlees bevat een aantal bioactieve vleesverbindingen, zoals creatine, taurine en glutathion.

Gezondheidsvoordelen van varkensvlees

Varkensvlees is geladen met verschillende gezonde vitaminen en mineralen, evenals hoogwaardige eiwitten. Voldoende gekookt varkensvlees kan een uitstekend onderdeel zijn van een gezond dieet.

Onderhoud van spiermassa

Naast veel andere dierlijke voedingsmiddelen is varkensvlees een van de beste voedingsbronnen van hoogwaardige eiwitten.

Met de leeftijd is het in stand houden van de spiermassa een belangrijke overweging voor de gezondheid. Zonder oefening en een goed dieet, degenereert de spiermassa natuurlijk met de leeftijd, een nadelige verandering die wordt geassocieerd met veel aan leeftijd gerelateerde gezondheidsproblemen.

In de meest ernstige gevallen kan spierverlies leiden tot een aandoening die sarcopenie wordt genoemd en die wordt gekenmerkt door een zeer lage spiermassa en een verminderde kwaliteit van leven. Sarcopenie komt het meest voor bij ouderen.

Hoogwaardige eiwitten, die alle essentiële aminozuren bevatten, zijn erg belangrijk voor het behoud van spiermassa, vooral in combinatie met krachttraining.

Een ontoereikende inname van hoogwaardige eiwitten kan de leeftijdgerelateerde spierdegeneratie versnellen, waardoor het risico op sarcopenie toeneemt (14).

Het eten van varkensvlees of ander eiwitrijk dierlijk voedsel is een uitstekende manier om te zorgen voor voldoende inname via de voeding van hoogwaardige eiwitten die kunnen helpen de spiermassa te behouden.

Conclusie: Varkensvlees is een uitstekende bron van hoogwaardige eiwitten, dus het moet effectief zijn voor de groei en het onderhoud van spiermassa.

Verbeterde trainingsprestaties

Vleesconsumptie is niet alleen gunstig voor het behoud van spiermassa, het kan ook de spierfunctie en fysieke prestaties verbeteren.

Afgezien van het feit dat het rijk is aan hoogwaardige eiwitten, bevatten dierlijke spieren (vlees) een verscheidenheid aan gezonde voedingsstoffen die gunstig zijn voor onze eigen spieren. Deze omvatten taurine, creatine en beta-alanine.

Beta-alanine is een aminozuur dat wordt gebruikt om carnosine in het lichaam te produceren.

Carnosine is een stof die belangrijk is voor de spierfunctie (15, 16).

Hoge niveaus van carnosine in menselijke spieren zijn in feite in verband gebracht met verminderde vermoeidheid en verbeterde fysieke prestaties (17, 18, 19, 20).

Na een vegetarische of veganistische voeding, die weinig bèta-alanine bevat, kan de hoeveelheid carnosine in de loop van de tijd in de spieren verminderen (21).

Daarentegen kan een hoge inname van bèta-alanine door de voeding (uit supplementen) resulteren in een significante toename van het carnosinegehalte van de spieren (15, 17, 22, 23). <999 Als gevolg hiervan kan het eten van varkensvlees of andere rijke bronnen van bèta-alanine gunstig zijn voor diegenen die hun fysieke prestaties willen maximaliseren.

Conclusie:

Net als andere soorten vlees, kan varkensvlees de spierfunctie en de trainingsprestaties helpen verbeteren. Varkens- en hartziekten

Hartaandoeningen, ook wel hart- en vaatziekten genoemd, zijn de belangrijkste oorzaak van vroegtijdige dood wereldwijd.

Het omvat ongunstige omstandigheden, zoals hartaanvallen, beroertes en hoge bloeddruk.

Er zijn inconsistente resultaten van observationele onderzoeken naar rood vlees en hartziekten.

Sommige studies hebben een verhoogd risico aangetoond voor zowel bewerkt en onverwerkt rood vlees (24), terwijl andere een verhoogd risico vertoonden voor alleen verwerkt vlees (25, 26).

Anderen hebben geen significante link gevonden (27).

Er is echter geen duidelijk bewijs dat vlees op zichzelf daadwerkelijk hartaandoeningen veroorzaakt. Observationele studies kunnen alleen mogelijke associaties onthullen, maar kunnen geen bewijs leveren voor een directe oorzaak-gevolg relatie.

Het is duidelijk dat een hoge vleesinname verband houdt met ongezonde leefstijlfactoren, zoals een laag verbruik van groenten en fruit, minder lichaamsbeweging, roken en overeten (28, 29, 30), en de meeste observationele studies proberen te corrigeren voor deze factoren.

Een andere populaire verklaring betreft het cholesterol- en verzadigd vetgehalte van vlees.

Voedingscholesterol heeft echter weinig of geen effect op het cholesterolgehalte in het bloed en wordt niet als een gezondheidsrisico beschouwd (13).

Het verband tussen verzadigde vetten en hartziekten is ook onduidelijk en veel studies van hoge kwaliteit hebben geen significante associatie gevonden (31, 32, 33).

Conclusie:

Het is onwaarschijnlijk dat een matige consumptie van mager varkensvlees, als onderdeel van een gezonde voeding, het risico op hartaandoeningen verhoogt. Varkensvlees en kanker

Kanker is een ernstige ziekte, gekenmerkt door ongecontroleerde groei van cellen in het lichaam. Veel observationele studies hebben een verband gevonden tussen de consumptie van rood vlees en het risico op darmkanker (34, 35, 36).

Andere studies vonden geen significante effecten (37, 38).

Het is moeilijk om te bewijzen dat varkensvlees eigenlijk kanker bij mensen veroorzaakt.

Dit komt omdat observationele studies alleen associaties kunnen detecteren, maar geen bewijs kunnen leveren voor een directe oorzaak-gevolg relatie.

Overgaar vlees kan echter een aantal kankerverwekkende stoffen bevatten, met name heterocyclische amines (39).

Heterocyclische amines zijn een familie van ongezonde substanties die in relatief hoge hoeveelheden worden aangetroffen in goed gedaan en te gaar vlees, vis of andere bronnen van dierlijke eiwitten.

Ze worden gevormd wanneer dierlijke eiwitten, zoals varkensvlees, worden blootgesteld aan zeer hoge temperaturen tijdens het grillen, barbecueën, bakken of frituren (40, 41).

Studies hebben aangetoond dat voedingsmiddelen met een hoog gehalte aan heterocyclische aminen het risico op verschillende soorten kanker kunnen verhogen, zoals colon-, borst- en prostaatkanker (42, 43, 44, 45, 46).

De rol van vleesconsumptie in de ontwikkeling van kanker is onduidelijk. Hoewel er geen hard bewijs is voor de carcinogeniteit van vlees, zijn er veel aanwijzingen.

In de context van een gezond voedingspatroon verhoogt een matige inname van licht gekookt varkensvlees waarschijnlijk niet het risico op kanker, maar voor een optimale gezondheid lijkt het verstandig om het gebruik van te gaar varkensvlees te beperken.

Conclusie:

Op zich is varkensvlees waarschijnlijk geen risicofactor voor kanker. Een hoog verbruik van te gaar varkensvlees is echter een reden tot zorg. Ongunstige effecten en individuele zorgen

Het eten van rauw of onvoldoende verhit (zeldzaam) varkensvlees moet helemaal worden vermeden, vooral in ontwikkelingslanden.

Dit komt omdat rauw varkensvlees verschillende soorten parasieten kan bevatten die mensen kunnen infecteren (47).

Varkenslintworm

De varkenslintworm (

Taenia solium) is een darmparasiet. Het bereikt soms een lengte van 2-3 meter (6. 5-10 voet). Infecties zijn zeer zeldzaam in ontwikkelde landen. Het is een grotere zorg in Afrika, Azië en Midden- en Zuid-Amerika (47, 48, 49).

Mensen raken besmet door rauw of onvoldoende gaar varkensvlees te eten.

Meestal is het volledig ongevaarlijk en veroorzaakt het geen symptomen.

Het kan echter af en toe leiden tot een ziekte die bekend staat als cysticercose en naar schatting ongeveer 50 miljoen mensen per jaar treft (47).

Een van de ernstigste symptomen van cysticercose is epilepsie. In feite wordt cysticercose beschouwd als een van de belangrijkste oorzaken van verworven epilepsie (50).

Parasitaire rondwormen

Trichinella

is een familie van parasitaire rondwormen die een ziekte veroorzaken die bekend staat als trichinose of trichinellose. Hoewel trichinellose in de ontwikkelde landen ongewoon is, kan het eten van rauw of onvoldoende verhit (zeldzaam) varkensvlees het risico vergroten, vooral wanneer het vlees afkomstig is van vrij varende, wilde of achtertuinvarkens (47).

Meestal heeft trichinellose zeer milde symptomen, zoals diarree, maagpijn, misselijkheid en brandend maagzuur, of helemaal geen symptomen.

Trichinellose kan zich echter ontwikkelen tot een ernstige aandoening, vooral bij oudere mensen.

In sommige gevallen kan dit leiden tot zwakte, spierpijn, koorts en zwelling rond de ogen. In de worstcasescenario's kan dit fataal zijn (51).

Toxoplasmose

Toxoplasma gondii

is de wetenschappelijke naam van een parasitair protozoön, een eencellig "dier", dat alleen zichtbaar is in een microscoop. Het wordt wereldwijd gevonden, naar schatting aanwezig in ongeveer een derde van alle mensen (47).

In ontwikkelde landen, zoals de Verenigde Staten, is de meest voorkomende oorzaak van infectie de consumptie van rauw of onvoldoende verhit varkensvlees (52, 53, 54).

Meestal veroorzaakt een infectie met

Toxoplasma gondii geen symptomen, maar bij mensen met een zwak immuunsysteem kan dit leiden tot een aandoening die bekend staat als toxoplasmose. Symptomen van toxoplasmose zijn over het algemeen mild. Het kan echter schadelijk zijn voor een ongeboren kind en levensbedreigend zijn bij patiënten met een zwak immuunsysteem (47, 55).

Hoewel parasieten in de volksmond ongewoon zijn in ontwikkelde landen, moet varkensvlees altijd worden gegeten als het goed gaar is.

Conclusie:

Vanwege mogelijke contaminatie met parasieten, moet consumptie van rauw of onvoldoende verhit varkensvlees worden vermeden. Samenvatting

Varkensvlees is 's werelds populairste vleessoort.

Het is een rijke bron van hoogwaardige eiwitten, evenals verschillende vitamines en mineralen.

Om deze reden kan het de spiergroei en het spieronderhoud bevorderen en de trainingsprestaties verbeteren.

Aan de negatieve kant moet consumptie van zowel onvoldoende verhit als te gaar varkensvlees worden vermeden.

Te gaar varkensvlees kan kankerverwekkende stoffen bevatten en niet-gekookt (of rauw) varkensvlees kan parasieten bevatten.

Dat gezegd zijnde, matige consumptie van goed bereid varkensvlees kan heel goed passen in een gezond dieet.