Primaire Hyperparathyroïdie: oorzaken, symptomen en diagnose

Wat is primaire hyperparathyreoïdie?

Voornaamste aandachtspunten

1. Hyperparathyreoïdie veroorzaakt dat de bijschildklieren te veel parathyroïdhormoon (PTH) produceren.
2. Dit resulteert in te veel calcium in uw bloed, een aandoening die hypercalciëmie wordt genoemd.
3. De behandeling omvat meestal een operatie.

De bijschildklieren zijn vier kleine klieren dicht bij of op de achterkant van de schildklier onder de adamsappel. (Ja, vrouwen hebben een adamsappel, het is gewoon kleiner dan van een man.) Deze klieren produceren parathyroïd hormoon (PTH).

De bijschildklieren regelen de hoeveelheid calcium, fosfor en vitamine D in het lichaam. De belangrijkste trigger voor de afgifte of productie van PTH is het calciumniveau in het bloed. PTH helpt de hoeveelheid calcium in het lichaam te reguleren. Als uw calciumniveau te laag wordt, helpt PTH meer calcium in uw bloed te brengen. Het doet dit door de reabsorptie van calcium uit de darmen te verhogen. Dit vermindert de hoeveelheid calcium die verloren gaat in de urine en voorkomt dat het lichaam calcium uit uw botten haalt.

Uw bijschildklieren zijn normaal gesproken erg klein. Ze zijn over het algemeen ongeveer even groot als een rijstkorrel. Soms worden één of meer van de klieren vergroot. Het produceert dan te veel PTH. In andere gevallen kan een groei op een van deze klieren ervoor zorgen dat het grotere hoeveelheden PTH produceert.

Te veel PTH leidt tot te veel calcium in uw bloed. Deze aandoening wordt hypercalciëmie genoemd. Het kan verschillende symptomen veroorzaken, waaronder:

• frequent urineren
• maagproblemen
• verwarring
• vermoeidheid

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van primaire hyperparathyreoïdie?

Primaire hyperparathyroïdie heeft vaak geen symptomen. Als de symptomen aanwezig zijn, zijn ze vaak erg mild. Primaire hyperparathyreoïdie komt vooral voor bij postmenopauzale vrouwen, blijkt uit onderzoek gepubliceerd in het International Journal of Endocrinology. Hoge bloeddruk gaat vaak gepaard met hyperparathyreoïdie. Wanneer u uw hyperparathyreoïdie behandelt, komt uw bloeddruk vaak naar beneden.

Symptomen die optreden bij hyperparathyreoïdie zijn vaak niet-specifiek. Dit betekent dat ze niet exclusief zijn voor deze situatie. U kunt bijvoorbeeld ervaren:

• spierzwakte
• lethargie
• vermoeidheid
• pijn in uw spieren
• depressie

Als uw aandoening ernstiger is, kunt u ook last krijgen van:

• nier stenen, door verhoogde calciumspiegels
• frequent urineren
• buik, of maag, pijn
• misselijkheid en braken
• verwarring
• geheugenstoornis
• persoonlijkheidsveranderingen
• constipatie
• botverdunning en breuken
• coma (in zeldzame gevallen)

Advertentie

Oorzaken

Wat veroorzaakt primaire hyperparathyreoïdie?

Primaire hyperparathyreoïdie treedt op wanneer uw bijschildklieren te veel van het bijschildklierhormoon produceren.Een verscheidenheid aan aandoeningen kan leiden tot hyperparathyreoïdie, zoals de volgende.

Adenoom

Een adenoom is een tumor zonder kanker op een van deze klieren. Deze tumoren zijn de meest voorkomende oorzaak van primaire hyperparathyroïdie.

Uitbreiding van de parathyroïdklieren

In andere gevallen kan vergroting van ten minste twee van uw bijschildklieren leiden tot hyperparathyreoïdie. Artsen weten vaak niet wat de oorzaak van deze uitbreiding is.

Bijschildklierkanker

In zeldzame gevallen kan bijschildklierkanker de uitbreiding van een of meer van de bijschildklieren veroorzaken. Deze tumoren kunnen hyperparathyreoïdie veroorzaken.

AdvertentieAdvertisement

Diagnose

Hoe wordt primaire hyperparathyreoïdie gediagnosticeerd?

Primaire hyperparathyreoïdie wordt meestal gediagnosticeerd door bloedonderzoek. Tekenen van deze aandoening zijn:

• verhoogde PTH
• verhoogde bloedcalcium
• verhoogde alkalische fosfatase, een eiwit gevonden in bot en lever
• lage fosforwaarden

Wanneer uw arts hyperparathyreoïdie vermoedt, zullen zij waarschijnlijk controleer je je botdichtheid. Als u teveel PTH heeft, verhoogt u de calciumspiegel in uw bloed. Je lichaam trekt dit calcium uit je botten. Röntgenstralen kunnen uw arts helpen bij het vaststellen van botproblemen, zoals fracturen en dunner worden.

Advertentie

Behandeling

Hoe wordt primaire hyperparathyreoïdie behandeld?

De ernst van primaire hyperparathyroïdie kan sterk variëren. Er is geen enkele behandelingskuur die geschikt is voor alle gevallen. Uw arts zal met u samenwerken om erachter te komen wat het beste is voor uw individuele geval.

Als u geen symptomen heeft, is het mogelijk dat u geen onmiddellijke behandeling nodig heeft. In plaats daarvan kan uw arts uw toestand eenvoudig controleren om ervoor te zorgen dat het erger wordt. Zij kunnen het volgende controleren:

• calciumwaarden
• nierfunctie
• botdichtheid
• of u nierstenen gaat ontwikkelen

Als u toch een behandeling nodig heeft, is een operatie de meest voorkomende behandelingsoptie en leidt tot een genezen in bijna alle gevallen. Alleen de klieren die worden getroffen, worden verwijderd. Als alle vier de klieren zijn vergroot, blijft een deel van een van de klieren in het lichaam achter, zodat u nog steeds het bijschildklierweefsel heeft dat functioneert.

Uw arts kan een operatie voorstellen als:

• uw calciumniveau hoger is dan 1. 0 mg per deciliter (mg / dL) boven het normale bereik van 8. 5-10. 2 mg / dL, zelfs zonder symptomen
• uw botdichtheid is een probleem
• uw symptomen zijn ernstig
• u bent jonger dan 50 jaar

Soms worden medicijnen aanbevolen om enkele complicaties te voorkomen die gepaard gaan met primaire hyperparathyreoïdie. Bijvoorbeeld:

• Bisfosfonaten, zoals alendronaat (Fosamax), helpen de botomzetting te verminderen.
• Cinacalcet (Sensipar) helpt de calciumspiegels in het bloed te normaliseren.

Oestrogeentherapie kan worden voorgeschreven voor postmenopauzale vrouwen.

AdvertisementAdvertisement

Afhaalgerechten

De afhaalmaaltijd

Hyperparathyroïdie is een aandoening waarbij uw bijschildklieren te veel parathyroïdhormoon produceren in uw lichaam. Hierdoor stijgt uw calciumgehalte, wat kan leiden tot botverlies en fracturen, buikproblemen en depressie.Vaak zijn er geen vroege symptomen. Als de behandeling medisch noodzakelijk is, wordt een operatie aanbevolen en is deze meestal curatief.