Horner's Syndrome: Causes, Symptoms and Treatments

Overzicht

Het Horner-syndroom staat ook bekend als oculosympathische verlamming en het syndroom van Bernard-Horner. Het Horner-syndroom is een combinatie van symptomen die worden veroorzaakt wanneer er een verstoring is in het pad van de zenuwen dat van de hersenen naar het gezicht loopt. De meest voorkomende tekenen of symptomen zijn zichtbaar in het oog. Het is een vrij zeldzame aandoening. Het Horner-syndroom kan mensen van elke leeftijd treffen.

advertentieAdvertentie

Symptomen

Wat zijn de symptomen?

De symptomen van het Horner-syndroom zullen meestal slechts één kant van uw gezicht aantasten. U kunt verschillende symptomen krijgen, waaronder de volgende:

De pupil van één oog is veel kleiner dan die van het andere oog, en deze blijft kleiner.
De pupil in het oog die symptomen heeft, verwijdt niet in een verduisterde kamer of is erg langzaam te verwijden. Het kan moeilijk zijn om in het donker te zien.
Uw bovenste ooglid kan hangen. Dit wordt ptosis genoemd.
Uw onderste ooglid kan enigszins opgetrokken zijn.
U kunt aan één kant of een deel van het gezicht een gebrek aan zweet hebben. Dit wordt anhidrose genoemd.
Baby's kunnen een lichtere iris in het aangetaste oog hebben.
Kinderen mogen geen roodheid of blozen op de aangedane zijde van hun gezicht hebben.

Oorzaken

Wat zijn de mogelijke oorzaken?

De algemene oorzaak van het Horner-syndroom is schade aan de zenuwbaan tussen de hersenen en het gezicht in het zogenaamde sympathische zenuwstelsel. Dit zenuwstelsel bestuurt veel dingen, zoals pupilgrootte, hartslag, bloeddruk, zweet en andere. Met dit systeem kan uw lichaam correct reageren op veranderingen in de omgeving om u heen.

Er zijn drie verschillende delen van het pad, neuronen genaamd, die mogelijk beschadigd zijn in het Horner-syndroom. Ze worden eerste orde neuronen, tweede orde neuronen en derde-orde neuronen genoemd. Elk onderdeel heeft een andere reeks mogelijke oorzaken voor de schade.

De neuronenroute van de eerste orde gaat van de basis van de hersenen naar de top van het ruggenmerg. Schade aan dit pad kan worden veroorzaakt door het volgende:

trauma van de nek
beroerte
tumor
ziekten zoals multiple sclerose die de beschermende buitenste omhullende
wervelkolomholte of cyste van de neuronen beïnvloeden < 999> De tweede orde zenuwbanen lopen van de wervelkolom, over het bovenste borstgebied naar de zijkant van de nek. Schade aan dit pad kan worden veroorzaakt door het volgende:

chirurgie van de borstholte

schade aan het hoofdbloedvat van het hart
een tumor op de beschermende buitenlaag van de neuronen
longkanker
een traumatisch letsel < 999> Het neuronpad van de derde orde loopt van de nek naar de huid van het gezicht en de spieren die de iris en oogleden regelen. Schade aan dit pad kan worden veroorzaakt door het volgende: letsel of schade aan de arteria carotis of jugularis aan de zijkant van uw nek, ernstige hoofdpijn, inclusief migraine en clusterhoofdpijn, infectie of tumor aan de basis van je schedel
De meest voorkomende oorzaken voor kinderen met het Horner-syndroom zijn:

neuroblastoom, een tumor in het hormonale en zenuwstelsel

letsel tijdens de geboorte aan de schouders of nek
een defect van de aorta in het hart waarmee zij worden geboren met
Er is ook wat het idiopathische Horner-syndroom wordt genoemd.Dit betekent dat de oorzaak onbekend is.

AdvertentieAdvertisementAdvertisement

Diagnose
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Het Horner-syndroom wordt in verschillende stadia gediagnosticeerd. Het begint met een lichamelijk onderzoek door uw arts. Uw arts zal ook naar uw symptomen kijken. Als het Horner-syndroom wordt vermoed, zal uw arts u doorverwijzen naar een oogarts.

De oogarts voert een oogdruppeltest uit om de reactie van uw beide leerlingen te vergelijken. Als de resultaten van deze test bepalen dat uw symptomen worden veroorzaakt door zenuwbeschadiging, zullen verdere tests worden uitgevoerd. Deze aanvullende tests worden gebruikt om de onderliggende oorzaak van de schade te achterhalen. Sommige van die aanvullende tests kunnen zijn:

MRI

CT-scan

X-stralen

bloedonderzoek

urinetests

Behandeling
Behandelopties
Er is geen specifieke test behandeling voor het Horner-syndroom. In plaats daarvan wordt de aandoening behandeld die het Horner-syndroom veroorzaakte.
In sommige gevallen is, als de symptomen mild zijn, geen behandeling nodig.
AdvertentieAdvertisement

Complicaties

Complicaties en bijbehorende aandoeningen

Er zijn enkele ernstige symptomen van het Horner-syndroom waar u op moet letten. Als ze verschijnen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Deze ernstige symptomen zijn:

duizeligheid

problemen bij het zien van

nekpijn of hoofdpijn die plotselinge en ernstige

zwakke spieren is of het onvermogen om uw spierbewegingen onder controle te houden

Andere aandoeningen kunnen symptomen hebben die vergelijkbaar zijn naar het Horner-syndroom. Deze aandoeningen zijn het Adie-syndroom en het Wallenberg-syndroom.

Adie-syndroom
Dit is een zeldzame neurologische aandoening die ook het oog beïnvloedt. Meestal is de pupil groter in het aangedane oog. In sommige gevallen lijkt het echter kleiner en lijkt het op het Horner-syndroom. Als u verder onderzoek doet, kan uw arts dit als uw diagnose bevestigen.
Wallenberg-syndroom
Dit is ook een zeldzame aandoening. Het wordt veroorzaakt door een bloedstolsel. Sommige van de symptomen zullen het Horner-syndroom nabootsen. Bij verdere testen worden echter andere symptomen en oorzaken gevonden die uw arts naar deze diagnose leiden.

Advertentie