Studie: DDT blootstelling gekoppeld aan obesitas over generaties
Inhoudsopgave:
- De gevolgen van DDT-generaties later bestuderen
- De opwaartse kant van epigenetische overerving
- De geschiedenis van DDT en waarom het wordt gebruikt
Hoewel veel mensen een genetische aanleg hebben voor obesitas, suggereert nieuw onderzoek dat het gebruik van een controversieel pesticide ons daar meer vatbaar voor kan maken, evenals andere ziekten.
Michael Skinner, oprichter van het Centrum voor Reproductieve Biologie aan de Washington State University, zegt dat de algemene blootstelling aan het pesticide dichloordifenyltrichloorethaan (DDT) in de jaren vijftig de gezondheid van de mens nog steeds beïnvloedt.
advertentieAdvertentieEerder onderzoek heeft DDT gekoppeld aan verhoogde percentages diabetes, ontwikkelingsproblemen, reproductieve schade, miskramen en bepaalde kankers. In de jaren zeventig bleek ook de populatie van Amerikaanse zeearenden en slechtvalk beïnvloed te hebben.
Ken uw geschiedenis: de 10 slechtste uitbraken in de VS »
De gevolgen van DDT-generaties later bestuderen
In een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift BMC Medicine, test Skinner hoe blootstelling aan DDT zwangere ratten beïnvloedde. Maar terwijl de percentages van zwaarlijvigheid geen verschil lieten zien in de eerste of tweede generaties rattennat, was de derde generatie van de rat zwaarlijvig.
Advertentie"Interessant genoeg hebben we in de eerste generatie geen obesitas gezien. We hebben veel ziektes gezien, maar geen obesitas. Het duurde drie generaties om op te klimmen, "zei Skinner. "Wat deze voorouderlijke blootstelling doet, is de gevoeligheid van een persoon voor obesitas verhogen. Dit is waarschijnlijk het geval bij de meeste ziekten. “
Het proces wordt transgenerationele epigenetische overerving genoemd. Hoewel DDT genen niet muteert, kan blootstelling eraan tijdens cruciale punten in ontwikkeling - namelijk wanneer geslachtsorganen zich in de baarmoeder vormen - van invloed zijn op welke genen worden uitgedrukt.
AdvertisementAdvertisement"Dit bevordert de ziekte niet, maar het vergroot de vatbaarheid om een ziekte te ontwikkelen," zei Skinner.
In de jaren vijftig lag het aantal obesitas onder de drie procent. Nu wordt meer dan een derde van de Amerikanen beschouwd als zwaarlijvig, volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention.
Zie de beroemde gezichten van gewichtsverlies »
De opwaartse kant van epigenetische overerving
Trangenerationale epigenetische erfenis betekent in essentie dat waar onze grootouders tijdens hun leven aan werden blootgesteld, vandaag van invloed op ons kan zijn.
Weten hoe dit mechanisme werkt, zegt Skinner, betekent dat het vroeg in iemands leven kijken naar epigenetische biomarkers kan helpen bepalen welke ziekten ze later kunnen tegenkomen.
AdvertentieAdvertisement"Dat is oproeppreventie," zei Skinner. "We hebben in het verleden nooit preventieve geneeskunde kunnen doen omdat we nog nooit dergelijke biomarkers hebben gehad. "
Voorheen testte Skinner's lab de epigenetische effecten van andere milieutoxines, waaronder plastics, fungiciden en andere pesticiden naast DDT.
"De reden dat we dit deden was omdat de Wereldgezondheidsorganisatie en de Gates Foundation ongeveer vier jaar geleden het verbod op DDT wilden opheffen, zodat ze het konden gebruiken voor de behandeling van malaria, voornamelijk in Afrika," zei hij.
AdvertentieDe geschiedenis van DDT en waarom het wordt gebruikt
Eerst gesynthetiseerd in 1939, werd DDT geprezen als een effectief insecticide om malaria en tyfus onder controle te houden en werd het tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar gebruikt. Het werd zo hoog aangeschreven dat de Zwitserse chemicus Paul Hermann Müller in 1948 de Nobelprijs ontving voor het samenstellen van een effectieve versie van DDT.
DDT's gebruik daalde drastisch nadat het boek van 1962 Silent Spring werd gepubliceerd door bioloog Rachel Carson. Dat boek, waarin de gezondheids- en milieu-impact van DDT werd besproken, begon een beweging om de stof te verbannen.
AdvertentieAdvertentieVoordat het in 1972 werd verboden, was DDT het meest gebruikte insecticide in de VS Hoewel het in veel landen nog steeds verboden is, is het gebruik ervan in Afrika toegenomen sinds de WHO het gebruik in 2006 heeft gesteund malaria en het begin van het programma van de Bill en Melinda Gates Foundation om malaria te bestrijden.
DDT is een insecticide dat de voorkeur heeft in ontwikkelingslanden, omdat het goedkoop is en meestal malaria-uitbraken onder controle kan houden met een enkele behandeling. De effectiviteit is te danken aan de lange halfwaardetijd, waardoor deze gemakkelijk kan worden afgebroken.
Omdat DDT in de jaren vijftig en zestig zo'n prominent insecticide was, is het nog steeds aanwezig in meren en rivieren in de Verenigde Staten en blijft het ecosysteem beïnvloeden.
Advertentie"Letterlijk, DDT bestaat al honderden jaren," zei Skinner. "Dit is iets dat gewoon niet weggaat. Sklin hoopt dat zijn onderzoek beleidsmakers zal aanzetten om het gebruik van DDT in Afrika en andere ontwikkelingslanden opnieuw te overwegen, omdat andere pesticiden met een kortere halfwaardetijd beschikbaar zijn.
AdvertentieAdvertentie
"Nu moeten we ons bezighouden en opnieuw evalueren met behulp van DDT," zei hij.Meer informatie over pesticiden en hoe ze worden gereguleerd »
