Mineral Deficiency | Definitie en patiënteducatie

Wat is een tekort aan mineralen?

Hoogtepunten

1. Mineralen kunnen worden verkregen uit voedingsmiddelen, supplementen en verrijkte voedselproducten.
2. Er zijn vijf hoofdtypen mineraalgebrek: calcium, ijzer, magnesium, kalium en zink.
3. Slechte, caloriearme en beperkte diëten kunnen mogelijk mineraalgebrek veroorzaken.

Mineralen zijn specifieke soorten voedingsstoffen die uw lichaam nodig heeft om goed te kunnen functioneren. Een tekort aan mineralen treedt op wanneer uw lichaam de vereiste hoeveelheid mineraal niet verkrijgt of absorbeert.

Het menselijk lichaam heeft verschillende hoeveelheden van elk mineraal nodig om gezond te blijven. Specifieke behoeften worden uiteengezet in de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (RDA). De RDA is het gemiddelde bedrag dat voldoet aan de behoeften van ongeveer 97 procent van gezonde mensen. Ze kunnen worden verkregen uit voedsel, minerale supplementen en voedingsproducten die zijn verrijkt met extra mineralen.

Een tekort treedt vaak langzaam op in de loop van de tijd en kan om verschillende redenen worden veroorzaakt. Een verhoogde behoefte aan het mineraal, gebrek aan het mineraal in het dieet, of moeite om het mineraal uit voedsel te absorberen zijn enkele van de meer algemene redenen. Minerale tekorten kunnen leiden tot een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen, zoals zwakke botten, vermoeidheid of een verminderd immuunsysteem.

advertentieAdvertentie

Types

Welke soorten tekort aan mineralen zijn er?

Er zijn vijf hoofdcategorieën van mineralengebrek: calcium, ijzer, magnesium, kalium en zink.

Calciumdeficiëntie

Calcium is nodig voor sterke botten en tanden. Het ondersteunt ook een goede functie van uw bloedvaten, spieren, zenuwen en hormonen. Natuurlijke bronnen van calcium zijn melk, yoghurt, kaas en kleine vis met botten, bonen en erwten. Groenten zoals broccoli, boerenkool en Chinese kool leveren ook calcium. Sommige voedingsmiddelen zijn ook verrijkt met het mineraal, waaronder tofu, ontbijtgranen en sappen.

Een tekort aan calcium produceert op korte termijn weinig duidelijke symptomen. Dat komt omdat uw lichaam de hoeveelheid calcium in het bloed zorgvuldig regelt. Gebrek aan calcium op de lange termijn kan leiden tot verminderde botmineraaldichtheid, osteopenie genoemd. Indien onbehandeld, kan dit zich naar osteoporose keren. Dit verhoogt het risico op botbreuken, vooral bij oudere volwassenen.

Ernstige calciumgebrek wordt meestal veroorzaakt door medische problemen of behandelingen, zoals medicijnen (zoals diuretica), operaties om de maag te verwijderen of nierfalen. Symptomen van een ernstige tekortkoming omvatten:

• kramp van de spieren
• gevoelloosheid
• tintelingen in de vingers
• vermoeidheid
• slechte eetlust
• onregelmatige hartritmen

IJzertekort

Meer dan de helft van het ijzer in je lichaam zit in de rode bloedcellen. IJzer is een belangrijk onderdeel van hemoglobine, een eiwit dat zuurstof naar uw weefsels transporteert.Het is ook een onderdeel van andere eiwitten en enzymen die je lichaam gezond houden. De beste bronnen van ijzer zijn vlees, gevogelte of vis. Plantaardige levensmiddelen zoals bonen of linzen zijn ook goede bronnen.

IJzergebrek ontwikkelt zich langzaam en kan bloedarmoede veroorzaken. Het wordt als ongewoon beschouwd in de Verenigde Staten en bij mensen met een gezond eetpatroon. Maar de Wereldgezondheidsorganisatie schatte in een rapport uit 2008 dat ijzergebrek ongeveer de helft van alle gevallen van anemie wereldwijd veroorzaakt.

De symptomen van bloedarmoede door ijzertekort zijn onder meer zich zwak en moe voelen. Je presteert misschien slecht op het werk of op school. Kinderen kunnen tekenen vertonen door langzame sociale en cognitieve ontwikkeling.

Magnesiumdeficiëntie

Het lichaam heeft magnesium nodig voor honderden chemische reacties. Deze omvatten reacties die de bloedglucosespiegels en bloeddruk regelen. Een goede functie van spieren en zenuwen, hersenfunctie, energiemetabolisme en eiwitproductie worden ook beheerst door magnesium. Ongeveer 60 procent van het magnesium van het lichaam bevindt zich in de botten, terwijl bijna 40 procent zich in spier- en zachte weefselcellen bevindt. Goede bronnen van magnesium zijn onder meer: ​​

• peulvruchten
• noten
• zaden
• volle granen
• groene bladgroenten, zoals spinazie

Magnesiumdeficiëntie komt niet vaak voor bij gezonde mensen. De nieren kunnen voorkomen dat magnesium het lichaam verlaat via de urine. Toch kunnen bepaalde medicijnen en chronische gezondheidsproblemen zoals alcoholisme magnesiumtekorten veroorzaken. Magnesiumbehoeften worden ook sterk beïnvloed door de aanwezigheid van ziekten. In deze situatie is de RDA voor magnesium mogelijk niet voldoende voor sommige personen.

Vroege tekenen van magnesiumtekort zijn onder meer: ​​

• vermoeidheid
• zwakte
• verlies van eetlust
• misselijkheid
• braken

Magnesiumtekort kan bij onbehandeld blijven leiden tot de volgende symptomen:

• gevoelloosheid
• tintelend
• spierkrampen
• toevallen
• abnormale hartritmen

Kaliumgebrek

Kalium is een mineraal dat functioneert als een elektrolyt. Het is nodig voor spiercontractie, juiste hartfunctie en de overdracht van zenuwsignalen. Het is ook nodig door een paar enzymen, waaronder een die je lichaam helpt koolhydraten in energie om te zetten. De beste bronnen van kalium zijn groenten en fruit, zoals bananen, avocado, donkere bladgroenten, bieten, aardappelen en pruimen. Andere goede bronnen zijn sinaasappelsap en noten.

De meest voorkomende oorzaak van kaliumgebrek is overmatig vloeistofverlies. Voorbeelden hiervan zijn uitgebreid braken, nieraandoeningen of het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals diuretica.

Symptomen van kaliumgebrek zijn spierkrampen en zwakte. Andere symptomen verschijnen als constipatie, opgeblazen gevoel of buikpijn veroorzaakt door verlamming van de darmen. Ernstige kaliumgebrek kan leiden tot verlamming van de spieren of onregelmatige hartritmes die tot de dood kunnen leiden.

Zinktekort

Zink speelt een rol in veel aspecten van het metabolisme van het lichaam. Deze omvatten:

• eiwitsynthese
• immuunsysteemfunctie
• wondgenezing
• DNA-synthese

Het is ook belangrijk voor een goede groei en ontwikkeling tijdens zwangerschap, jeugd en adolescentie.Zink komt voor in dierlijke producten zoals oesters, rood vlees en gevogelte. Andere goede bronnen van zink zijn:

• bonen
• noten
• volle granen
• zuivelproducten

Zinktekort kan verlies van eetlust, smaak of geur veroorzaken. Verminderde functie van het immuunsysteem en vertraagde groei zijn andere symptomen. Ernstige tekorten kunnen ook diarree, haarverlies en impotentie veroorzaken. Het kan ook het proces verlengen dat uw lichaam wonden heelt.

Advertisement

Oorzaken

Wat veroorzaakt mineralengebrek?

Een belangrijke oorzaak van mineralengebrek is simpelweg niet genoeg essentiële mineralen uit voedsel of supplementen krijgen. Er zijn verschillende soorten diëten die in dit tekort kunnen resulteren. Een slecht dieet dat afhankelijk is van junkfood, of een dieet dat onvoldoende groenten en fruit bevat, kan mogelijke oorzaken zijn.

Anders kan een zeer caloriearm dieet dit tekort veroorzaken. Dit omvat mensen in afslankprogramma's of met eetstoornissen. Oudere volwassenen met een slechte eetlust kunnen ook niet genoeg calorieën of voedingsstoffen in hun dieet krijgen.

Beperkte diëten kunnen er ook voor zorgen dat u een tekort aan mineralen heeft. Vegetariërs, veganisten en mensen met voedselallergieën of lactose-intolerantie kunnen mineralengebrek ervaren als ze hun dieet niet effectief beheren.

Moeilijkheden met de spijsvertering van voedsel of opname van voedingsstoffen kunnen leiden tot een tekort aan mineralen. Potentiële oorzaken van deze problemen zijn:

• aandoeningen van de lever, galblaas, darm, alvleesklier of nier
• chirurgie van het spijsverteringskanaal
• chronisch alcoholisme
• medicijnen zoals maagzuurremmers, antibiotica, laxeermiddelen en diuretica

Mineraaltekorten kunnen ook het gevolg zijn van een verhoogde behoefte aan bepaalde mineralen. Vrouwen, bijvoorbeeld, kunnen deze behoefte tegenkomen tijdens de zwangerschap, zware menstruatie en na de menopauze.

AdvertisementAdvertisement

Symptomen

Wat zijn de symptomen van mineral deficiëntie?

De symptomen van een tekort aan mineralen hangen af ​​van welke voedingsstof het lichaam mist. Mogelijke symptomen zijn:

• constipatie, opgeblazen gevoel of buikpijn
• verminderd immuunsysteem
• diarree
• onregelmatige hartslag
• verlies van eetlust
• spierkrampen
• misselijkheid en braken
• gevoelloosheid of tintelingen in de ledematen
• slechte concentratie
• langzame sociale of mentale ontwikkeling bij kinderen
• zwakte of vermoeidheid

U kunt een of meer van deze symptomen vertonen en de ernst kan variëren. Sommige symptomen kunnen zo klein zijn dat ze onopgemerkt blijven en niet gediagnosticeerd zijn.

Neem contact op met uw arts als u last hebt van langdurige vermoeidheid, zwakte of een slechte concentratie. De symptomen kunnen een teken zijn van een mineraal tekort of een andere gezondheidstoestand.

Advertentie

Diagnose

Hoe wordt een tekort aan mineralen gediagnosticeerd?

Uw zorgverlener kan een of meer van de volgende diagnosetools gebruiken om te bepalen of u een mineraal tekort heeft:

• medische geschiedenis, inclusief symptomen en familiegeschiedenis van ziekten
• lichamelijk onderzoek
• beoordeling van uw dieet en eetgewoonten
• routinebloedonderzoeken, zoals compleet bloedbeeld (CBC) en een meting van elektrolyten (mineralen) in het bloed
• andere tests om andere onderliggende aandoeningen te identificeren

AdvertentieAdvertisement

Behandeling

Hoe wordt een mineraal tekort behandeld?

De behandeling van een tekort aan mineralen hangt af van het type en de ernst van de tekortkoming. Onderliggende omstandigheden zijn ook een factor. Uw arts kan verdere tests bestellen om de hoeveelheid schade te bepalen voordat een behandelplan wordt vastgesteld. Dit kan de behandeling van andere ziekten of een verandering in medicatie omvatten.

Voedingsveranderingen

Een verandering in eetgewoonten kan helpen als u een kleine tekort aan mineralen heeft. Mensen met bloedarmoede door een gebrek aan ijzer in de voeding, kunnen worden gevraagd om meer vlees, gevogelte, eieren en met ijzer verrijkte granen te eten.

U kunt doorverwezen worden naar een geregistreerde diëtist als uw tekort ernstiger is. Ze zullen u helpen uw eetgewoonten aan te passen. Dit omvat richtlijnen voor het eten van een uitgebalanceerd dieet dat rijk is aan fruit, groenten en volle granen. De diëtist kan u ook vragen om een ​​voedingsdagboek bij te houden om bij te houden welk voedsel u eet en wat uw vooruitgang is.

Supplementen

Bepaalde mineraalgebreken kunnen niet alleen met een dieet worden behandeld. Mogelijk moet u een multivitaminen- of mineralensupplement innemen. Deze kunnen alleen worden ingenomen of met andere supplementen die het lichaam helpen het mineraal te absorberen of te gebruiken. Vitamine D wordt bijvoorbeeld meestal samen met calcium ingenomen.

Uw arts bepaalt hoeveel en hoe vaak u supplementen moet nemen. Het is belangrijk om de instructies van uw leverancier te volgen omdat overmatige inname van bepaalde supplementen schadelijk kan zijn.

Noodbehandeling

In ernstige gevallen van mineralengebrek kan opname in een ziekenhuis noodzakelijk zijn. Mineralen en andere voedingsstoffen kunnen intraveneus worden toegediend. Behandeling kan een of meerdere keren per dag gedurende meerdere dagen nodig zijn. Dit type behandeling kan bijwerkingen zoals koorts of rillingen, zwelling van de handen of voeten of veranderingen in de hartslag veroorzaken. Uw arts zal aanvullende bloedtests uitvoeren om te bepalen of de behandeling succesvol was.